W latach 80. Lee zaczął ponownie trenować z Danem Inosanto. Inosanto powiedział, że Lee przyniesie aparat do obiektów treningowych, aby zobaczyć, która technika wygląda dobrze na ekranie. Margaret Loesch, dyrektor generalny Marvela w latach 1984-1990, spotkała się z Lee i jego matką za pośrednictwem autora komiksów Stana Lee (bez związku). Stan Lee uważał, że Brandon byłby idealny w roli superbohatera Shang-Chi w adaptacja filmowa lub telewizyjna.
1991–1993: przełom w HollywoodEdit
W kwietniu 1991 roku Lee znalazł się na liście kandydatów Universal Pictures do roli swojego ojca w filmie biograficznym Dragon: The Bruce Lee Story (1993). Odrzucił tę rolę, uznając, że granie ojca jest niezręczne i zbyt dziwne, by podejść do romansu między rodzicami. Rola przypadła Jasonowi Scottowi Lee (bez krewnego), który powiedział, że na początku czuł się onieśmielony rolą Brucea Lee, ale pokonał swój strach po rozmowie z Brandonem. Według Jasona, Brandon powiedział mu o graniu roli Brucea: „Powiedział, że nie przeżyję w tej części, jeśli będę traktował jego ojca jak boga. Powiedział, że w końcu jego ojciec był człowiekiem, który miał głębokie przeznaczenie, ale nie był bogiem. Był człowiekiem, który miał temperament, dużo złości, dla którego przeciętność była obraźliwa. Czasami był raczej bezlitosny. ”Reżyser Rob Cohen powiedział, że spędzał godziny na rozmowach z Brandonem podczas przygotowań. 23 sierpnia miała miejsce premiera filmu Marka L. Lestera Showdown in Little Tokyo, który Warner Brothers wyprodukował i rozpowszechnił. Lee zagrał u boku Dolpha Lundgrena w filmie akcji z kumplem. Lee zapewnił sobie rolę 13 października 1990 roku, aby nakręcić swój amerykański film fabularny. Miał rozpocząć zdjęcia po jego rzuceniu, ale został opóźniony do następnego stycznia. W filmie Lee gra Johnnyego Muratę, japońsko-amerykańskiego funkcjonariusza policji, który współpracuje z sierżantem Kennerem (Lundgren) na patrolu w dzielnicy Little Tokyo w Los Angeles. Zostają wysłani, aby zinfiltrować nowy japoński gang narkotykowy, Iron Claw. W Stanach Zjednoczonych krajowa kwota brutto wyniosła 2275,557 USD. Film spotkał się w dużej mierze z negatywnymi recenzjami; Jednak z perspektywy czasu niektórzy krytycy uważają go za zabawny ze względu na swój gatunek.
Podczas wizyty w Szwecji Lee występował w lokalnym filmie gatunkowym Sex, Lögner och Videovåld (2002), nakręconym w latach 1990-1993. Film został ukończony w 2000 roku.
22 sierpnia 1992 r. Miał miejsce premiera filmu 20th Century Fox Rapid Fire w reżyserii Dwighta H. Little, z Lee w roli głównej. Lee gra ucznia imieniem Jake Lo, który jest świadkiem morderstwa i zostaje objęty programem ochrony świadków. Film powstał, gdy producent Robert Lawrence rozpoczął współpracę z Lee, który zauważył jego potencjał do roli głównego bohatera akcji w Hollywood po pokazie wcześniejszego projektu Lee, Legacy of Rage. Lee był zaangażowany w rozwój historii i związany z punktem fabularnym, w którym jego postać traci ojca. Jeff Imada, który był koordynatorem kaskaderów, był świadkiem, jak Lee przynosił książkę z pracami swojego ojca, aby przygotować się emocjonalnie na scenę, w której bohater traci ojca. Imada powiedziała, że w trakcie przygotowań Lee nabrał masy. Lee i Imada są uznawani za choreografię walki, styl walki zawiera elementy Jeet Kune Do ojca Lee. Lee powiedział, że będąc typowym, pozwolono mu dodać do scenariusza własne, odrobinę humoru. O graniu postaci Jake Lo Lee powiedział: „Zawsze uważałem, że ta postać nie jest zmuszona do angażowania się w takie sytuacje. Chciałem to zachować przez cały film, tę sarkastyczną nutę. Więc nie zostaje po prostu Joe Action Hero. W Stanach Zjednoczonych film zadebiutował na trzecim miejscu w kasie, zarabiając 4.815.850 dolarów. Po 19 tygodniach wyświetlania w kinach zarobił łącznie 14 356 479 dolarów. Większość krytyków nie podobał się filmowi, ale wielu z nich uznało Lee za charyzmatycznego. Mniejszość krytyków uznała Rapid Fire za zgrabny, dobrze zagrany i pożyteczny film akcji. Również w tym roku poinformowano, że Lee podpisał kontrakt na trzy zdjęcia z 20th Century Fox i umowę na wiele zdjęć z Carolco Pictures. Jesienią, zajmując się reklamą Rapid Fire, Lee dostał główną rolę w filmie Alexa Proyasa The Crow, adaptacji komiksu o tym samym tytule. Opowiada on historię Erica Dravena (Lee), muzyka rockowego wychowanego z zmarłych przez nadprzyrodzoną wronę, aby pomścić własną śmierć, a także gwałt i zabójstwo jego narzeczonej przez niebezpieczny gang w jego mieście. Według producenta Jeffa Mosta, Lee miał dobry wgląd w postać, że lubił liryczne linie wewnątrz scenariusz, ale nie chciał, żeby dialog rozprzestrzeniał się bez celu. Dlatego Lee skupia się na zwięzłości i rytmie, aby był najbardziej groźny. Przygotowując się do sekwencji walki, Most opisał, że reżyser Proyas i Lee studiowali filmy o sztukach walki. Również według Mosta Lee nalegał, aby w filmie nie dodawać więcej metafizycznych postaci. Klientka Roberta Bile powiedziała, że Lee wzorował się na Dravenie na wzór piosenkarza Chrisa Robinsona.Lee przekonał zespół do zatrudnienia Jeffa Imady, który został koordynatorem kaskaderów, obaj zajęli się choreografią walki. Imada i Lee zgodzili się, że postać Erica Dravena nie powinna wykonywać konwencjonalnych ruchów sztuk walki i być czymś wyjątkowym, ponieważ jest on jego postacią, która nie miała żadnego formalnego treningu sztuk walki, ale nadprzyrodzone zdolności po zmartwychwstaniu. Dlatego dodali aerobik do stylu walki Dravena. Zarówno Imada, jak i Most powiedzieli, że Lee byli zachwyceni, mogąc włączyć jego sztuki walki do projektu postaci, ale nie było to częścią historii. Imada powiedział to, aby wyglądać jak rockman a nie bohaterem akcji, że kilka tygodni przed strzelaniną Lee przeszedł na ścisłą dietę, aby usunąć dużo masy, a nawet ważyłby jedzenie, które jadł. Imada obserwował, jak Lee skupiał się na sercowo-naczyniowym z mistrzem schodów, powtarzając ćwiczenia z mniejszą wagą wydłużać i rozciągać mięśnie, a także aerobik tracić szybko tracić tkankę tłuszczową. Podczas przedprodukcji Imada powiedział, że to po to, aby dostać się do swojej postaci wskrzeszając na śmierć Lee kupił torby z lodem, w których by się zanurzył, bo Lee pomyślał, że uczucie zmartwychwstania musi być lodowate. Scena zmartwychwstania została nakręcona pierwszej nocy produkcji, podczas mroźnej zimy Imada była zaskoczona, że Lee zażądał worków z lodem z powodu pogody, również był już ady boso i nago. Kluczowa fryzjerka Michelle Johnson powiedziała, że w scenach deszczu Lee moczył się przed nakręceniem scen, w których grał bez koszuli w zimne dni. Lee opuścił ekipę filmową pod wrażeniem swojego występu.
31 marca 1993 roku podczas kręcenia The Crow Lee został przypadkowo zraniony na planie przez wadliwą ślepą amunicję, a później zmarł w szpitalu podczas operacji.
Od 1993 roku do dziś: pośmiertny sukcesEdytuj
Po śmierci Lee w 1993 roku jego narzeczona Eliza Hutton i jego matka poparli decyzję reżysera Proyasa o ukończeniu The Crow. W chwili śmierci Lee pozostało tylko osiem dni do ukończenia filmu. Większość filmu została już ukończona z udziałem Lee, a on musiał kręcić sceny tylko przez trzy dni. Aby ukończyć film, Dubler kaskaderski Chad Stahelski i Jeff Cadiente służyli jako zastępca, wykorzystano efekty specjalne, aby nadać mu twarz Lee. Śmierć Lee na planie utorowała drogę do wskrzeszenia aktorów, aby dokończyli lub mieli nowe role, ponieważ pionierskie techniki CGI zostały wykorzystane do ukończenia The Crow. Miesiąc później doniesiono, że poprzednie filmy Lee w Laser Mission, Showdown in Little Tokio i Rapid Fire odnotowały wzrost sprzedaży wideo. 28 kwietnia premiera Dragon: The Bruce Lee Story odbyła się w Mann’s Chinese Theatre w Hollywood. Film jest dedykowany Brandonowi z cytatem: „Kluczem do nieśmiertelności jest najpierw życie warte zapamiętania”. Wydarzenie uznano za święto zarówno Brandona, jak i jego ojca Brucea. Na premierze byli obecni matka Brandona, Linda i siostra Shannon. Linda uznała film za wspaniały i wielki hołd dla całej jej rodziny.
W 1994 roku The Crow pojawił się na pierwszym miejscu w Stanach Zjednoczonych w 1573 kinach, zarabiając 11,7 miliona dolarów, średnio 7 485 dolarów na kino. Film ostatecznie zarobił 50,7 miliona dolarów, przekraczając budżet 23 milionów dolarów, 24 miejsce wśród wszystkich filmów wydanych w USA w tym roku i 10 wśród filmów z oceną R. To był najbardziej udany film w karierze Lee i jest uważany za kultowy klasyk. Film jest dedykowany jemu i jego narzeczonej Elizie Hutton. The Crow ma 82% aprobaty na Rotten Tomatoes na podstawie 55 recenzji; krytyczny konsensus jest: „Wypełniony stylem i mroczną, przerażającą energią, The Crow to wizualna uczta pełna akcji, która ma również duszę w wykonaniu zmarłego Brandona Lee.” The Crow ma wynik 71 na 100 w oparciu o Metacritic na 14 krytyków, wskazując na „Ogólnie pozytywne recenzje”. Recenzenci chwalili akcję i styl wizualny. Rolling Stone nazwał to „olśniewającym gorączkowym snem o filmie”; Caryn James, pisząc dla The New York Times, nazwała go „filmem gatunkowym Wysoki porządek, stylowy i gładki „; Roger Ebert nazwał to„ oszałamiającym dziełem wizualnego stylu „. Los Angeles Times również pochwalił film. Śmierć Lee miała wywołać u widzów melancholijny wpływ; Desson Howe z The Washington Post napisał, że Lee „nawiedza każdą klatkę”, a James Berardinelli nazwał ten film „przypadkiem„ sztuki naśladującej śmierć ”, a widmo zawsze będzie wisiało nad The Crow”. Jessica Seigel z Chicago Tribune odkryła, że Lee nigdy nie opuścił cienia swojego ojca i że The Crow nie dorównuje pełnemu niewykorzystanemu potencjałowi Lee. Amber McKee z The Park Record uważa, że film jest bardzo dobry i udany, ale niesamowity koniec kariery Lee, ponieważ chciał uciec od gatunku akcji i zająć się dramatycznymi rolami.Berardinelli nazwał to odpowiednim epitafium dla Lee, Howe nazwał to odpowiednim pożegnaniem, a Ebert stwierdził, że ten film był nie tylko najlepszym filmem Lee, ale był też lepszy niż którykolwiek z filmów jego ojca. po jego wydaniu. Ze względu na materiał źródłowy i los Lee jest często opisywany jako kultowy film gotycki.
W 1998 roku Legacy of Rage został wydany bezpośrednio na wideo w USA i zaczął grać w australijskiej telewizji przez 21 marca następnego roku. Film został opisany jako stylistyczny i dynamiczny, z dobrą kreacją Lee. Niektórzy krytycy uznali go za jego najlepszy film po The Crow. Ujawniono, że Brandon Lee był The Wachowskis pierwszy wybór do roli Neo w Matrixie, ale zmarł, zanim wszedł do produkcji.