Andrew odniósł sukces w swoim handlu. Był również mocno przekonany o kwakierach i zainspirował go do przeniesienia się do Filadelfii, aby zostać wczesnym uczestnikiem „świętego eksperymentu” Penna. Kupił 495 akrów ziemi w części Spring Garden na północ od miasta Filadelfia (sekcja później został włączony jako część miasta) i otrzymał działkę w obrębie samego miasta.
Syn i wnuk Griscoma również stali się szanowanymi stolarzami. Obaj mają swoje imiona wyryte na ścianie w Carpenters „Hall w Filadelfii, siedzibie najstarszej organizacji handlowej w kraju.
Samuel, wnuk Griscoma, pomógł zbudować dzwonnicę w Pennsylvania State House (Independence Hall ). Ożenił się z Rebeccą James, która była członkiem znanej rodziny kupieckiej Quaker. W tamtych czasach ludzie mieli wiele dzieci, więc zaskakujące jest to, że mają 17!
Elizabeth Griscom – zwana także Betsy, ich ósme dziecko i Amerykanka w czwartym pokoleniu , urodziła się 1 stycznia 1752 roku.
Betsy chodziła do publicznej szkoły Friends (Quaker). Przez osiem godzin dziennie uczyła się czytać, pisać i uczyła się rzemiosła – prawdopodobnie szycia. Po ukończeniu szkoły ojciec Betsy przyjął ją na termin u miejscowego tapicera. Dziś myślimy o tapicerach głównie jako o twórcach sof itp., Ale w czasach kolonialnych wykonywali oni wszelkiego rodzaju prace szwalnicze, w tym robienie flag. To u niej praca, którą Betsy zakochała w innym uczniu, Johnie Rossie, który był synem asystenta rektora Episkopatu w Christ Church.
Kwakrzy zmarszczyli brwi na temat małżeństw międzywyznaniowych. Kara dla takich związków była surowa – „odczytanie” winnej strony domu spotkań Kwakrów. „Odczytanie” oznaczało emocjonalne i ekonomiczne odcięcie zarówno od rodziny, jak i od domu spotkań. Cała historia i wspólnota zostałyby natychmiast rozwiązane. Pewnej listopadowej nocy 1773 roku 21-letnia Betsy uciekła z Johnem Rossem. Przeprawili się przez rzekę Delaware do Huggs Tavern i pobrali w New Jersey. Jej ślub spowodował nieodwracalne rozstanie z rodziną.
Niecałe dwa lata po ślubie para założyła własną firmę tapicerską Decyzja była odważna, ponieważ konkurencja była ostra i nie mogli liczyć na biznesowy krąg kwakrów Betsy. Ponieważ została „odczytana” ze społeczności kwakrów, w niedziele można było teraz znaleźć Betsy w Christ Church siedzącą w ławce 12 z mężem. W niektóre niedziele w sąsiedniej ławce siedział George Washington, nowy głównodowodzący Ameryki.
Wojna nadchodzi do Filadelfii
W styczniu 1776 roku niezadowolony brytyjski agitator mieszkający w Filadelfii tylko przez krótką chwilę opublikował broszurę, która wywarłaby głęboki wpływ na Kolonistów. Tom Paine („To są czasy, w których próbują ludzkie dusze” ) napisał „Zdrowy rozsądek”, który rozbudził buntownicze serca i sprzedał 120 000 egzemplarzy w ciągu trzech miesięcy; 500 000 kopii przed końcem wojny.
Jednak miasto zostało złamane w lojalności. Wielu nadal czuło się obywatelami Wielkiej Brytanii. Inni byli zagorzałymi rewolucjonistami, którzy słuchali wezwania do broni.
Betsy i John Ross boleśnie odczuli skutki wojny. Materiały potrzebne do prowadzenia interesów stawały się coraz trudniejsze. Biznes szedł powoli. John dołączył do milicji Pensylwanii. Strzegąc składu amunicji w połowie stycznia 1776 roku, John Ross był śmiertelnie ranny w eksplozji. Chociaż jego młoda żona próbowała przywrócić mu zdrowie, zmarł dwudziestego pierwszego dnia i został pochowany na cmentarzu Christ Church.
Pod koniec maja lub na początku czerwca 1776 roku, według Betsy ” Mówiąc wymownie, miała to fatalne spotkanie z Komitetem Trzech: Georgeem Washingtonem, Georgeem Rossem i Robertem Morrisem, które doprowadziło do uszywania pierwszej flagi. Zobacz więcej na ten temat na stronie Betsy Ross i American Flag.
Po owdowieniu Betsy w pewnym sensie powróciła do kwakrów. Kwakrzy są pacyfistami i nie wolno im nosić broni. Doprowadziło to do schizmy w ich szeregach. Kiedy Wolni lub walczący kwakrzy – którzy wspierali wysiłki wojenne – połączyli siły, dołączyła do nich Betsy. (Dom Spotkań Wolnych Kwakrów, który wciąż stoi kilka przecznic od Domu Betsy Ross, został zbudowany w 1783 roku, po zakończeniu wojny.)
Betsy miała ponownie wyjść za mąż w czerwcu 1777 roku, tym razem kapitan morski Joseph Ashburn podczas ceremonii przeprowadzonej w kościele Old Swedes w Filadelfii.
Zimą 1777 roku dom Betsy został przymusowo podzielony z żołnierzami brytyjskimi, których armia zajęła Filadelfię. Tymczasem armia kontynentalna cierpiała, że najbardziej historyczna zima w Valley Forge.
Betsy i Joseph mieli dwie córki (Zillah, która zmarła w młodości, i Elizabeth).Podczas podróży do Indii Zachodnich, aby zdobyć zapasy wojenne dla sprawy rewolucyjnej, kapitan Ashburn został schwytany przez Brytyjczyków i wysłany do więzienia Old Mill w Anglii, gdzie zmarł w marcu 1782 r., Kilka miesięcy po kapitulacji Cornwallis w Yorktown w Wirginii, ostatnia duża bitwa wojny o niepodległość.
Po wojnie
Betsy dowiedziała się o losach swojego męża śmierć jej starego przyjaciela, Johna Claypoolea, innego marynarza uwięzionego w brutalnym Starym Młynie. W maju 1783 roku Betsy po raz trzeci wyszła za mąż, podczas ceremonii w Christ Church. Jej nowym mężem był nikt inny jak stary przyjaciel John Claypoole. Betsy przekonała swojego nowego męża do porzucenia życia na morzu i znalezienia pracy dla miłośników polubień lądowych. Claypoole początkowo pracowała w swoim biznesie tapicerskim, a następnie w US Customs House w Filadelfii. Para miała pięć córek (Clarissa Sidney, Susannah, Rachel, Jane i Harriet, która zmarła w wieku dziewięciu miesięcy).
Podpis Betsy z listy w Free Quaker Meeting House w Filadelfii
Po urodzeniu drugiej córki rodzina przeniosła się do większej kwatery na Second Street w ówczesnej dzielnicy Mercantile w Filadelfii. Claypoole zmarł w 1817 roku po latach złego stanu zdrowia, a Betsy nigdy nie wyszła ponownie za mąż. Kontynuowała pracę do 1827 roku, sprowadzając ze sobą wielu członków swojej najbliższej rodziny. Po przejściu na emeryturę zamieszkała ze swoją mężatką córką Susannah Satterthwaite na ówczesnych odległych przedmieściach Abington w stanie Pensylwania, na północ od Filadelfii.
W 1834 r. Tylko dwóch Wolnych Kwakrów nadal uczestniczyło w spotkaniu Dom. Zgodnie z ustaleniami syna Betsy i Samuela Wetherillów, Johna Price Wetherillów, użyteczność ich ukochanego Domu Spotkań dobiegła końca. Podczas tego ostatniego spotkania Betsy patrzyła, jak drzwi są zamknięte, co symbolizuje koniec pewnej epoki.