Zdobycie tytułu U.S. Open w 1968
W 1963 roku Ashe został pierwszym Afroamerykaninem rekrutowanym do drużyny Pucharu Davisa w USA. Kontynuował doskonalenie swojej gry, zwracając uwagę swojego tenisowego idola, Pancho Gonzalesa, który dodatkowo pomógł Asheowi doskonalić jego atak z woleja. Wszystkie treningi odbyły się w 1968 roku, kiedy Ashe, wciąż amator, zaszokował świat zdobywając tytuł US Open – stając się pierwszym (i wciąż jedynym) Afroamerykaninem, który to zrobił. Dwa lata później zdobył tytuł Australijczyka.
Zwycięstwo na Wimbledonie; Stając się nr 1 tenisistą w 1975 roku
W 1975 roku Ashe odnotował kolejne zdenerwowanie pokonując Jimmyego Connorsa w finale Wimbledonu, co oznacza kolejne pionierskie osiągnięcie społeczności afroamerykańskiej – zostając pierwszym Afroamerykaninem, który wygrał Wimbledon – który, podobnie jak jego zwycięstwo w US Open, pozostaje niezrównany. W tym samym roku Ashe został pierwszym Afroamerykaninem, który zajął pierwsze miejsce na świecie. Dziesięć lat później, w 1985 roku, został pierwszym Afroamerykaninem wprowadzonym do Międzynarodowej Galerii Sław Tenisa.
Działalność polityczna
Ashe nie lubił swojego statusu jedyna czarna gwiazda w grze zdominowanej przez białych graczy, ale też od niej nie uciekł. Swoją wyjątkową amboną naciskał na tworzenie programów tenisowych dla młodzieży w miejskich dzielnicach, pomagał założyć Stowarzyszenie Zawodowych Tenisistów Mężczyzn i występował przeciwko apartheidowi w RPA – nawet posunął się tak daleko, że skutecznie lobbował za wizą, aby mógł odwiedzić i zagrać w tenisa.
Wielki tenisista napisał także historię sportowców pochodzenia afrykańskiego: A Hard Road to Glory (trzy tomy, opublikowane w 1988) i był przewodniczącym krajowej kampanii American Heart Association.
Problemy zdrowotne i diagnoza AIDS
Ashe, który wycofał się z zawodów w 1980 roku, borykał się z problemami zdrowotnymi przez ostatnie 14 lat swojego życia. Po przejściu czterokrotnego bypassu w 1979 roku , miał drugą operację bypassu w 1983 r. W 1988 r. przeszedł nagłą operację mózgu po paraliżu prawej ręki. Biopsja pobrana podczas pobytu w szpitalu wykazała, że Ashe ma AIDS. Lekarze wkrótce odkryli, że Ashe zaraził się wirusem HIV, który powoduje AIDS od a transfuzję krwi, którą otrzymał podczas drugiej operacji serca.
Początkowo ukrywał tę wiadomość przed opinią publiczną. Ale w 1992 roku Ashe przedstawił tę wiadomość po tym, jak dowiedział się, że USA Today pracuje nad historią o jego walce o zdrowie.
Gdy wiadomość o jego stanie została upubliczniona, Ashe poświęcił się pracy na rzecz podnoszenia świadomości na temat AIDS. Wygłosił przemówienie w ONZ, założył nową fundację i położył podwaliny pod 5-milionową kampanię zbierania funduszy dla tej instytucji.
Ashe kontynuował pracę, nawet gdy jego zdrowie zaczęło się pogarszać, podróżując do Waszyngtonu , DC pod koniec 1992 r., Aby wziąć udział w proteście przeciwko traktowaniu uchodźców z Haiti przez Stany Zjednoczone. Za udział w demonstracji Ashe został zabrany w kajdankach. Był to wzruszający finał dla człowieka, który nigdy nie wstydził się pokazać swojego troska o dobro innych.
Żona i życie osobiste
Ashe spotkała się z uznaną fotografką Jeanne Moutoussamy na funduszu United Negro College Fund w 1976 roku i poślubiła ją rok później. Andrew Young, Ślubowi przewodniczył ambasador przy ONZ, para pozostała razem aż do śmierci Ashe.
W 1986 Ashe i Moutoussamy zaadoptowali dziewczynę o imieniu Camera, po linii pracy tej ostatniej.
Śmierć
Ashe zmarła w lutym w Nowym Jorku 6 listopada 1993 r. Na zapalenie płuc związane z AIDS. Cztery dni później pochowano go w swoim rodzinnym mieście Richmond w stanie Wirginia. W nabożeństwie uczestniczyło około 6000 osób.
Dziedzictwo
W Oprócz swojej pionierskiej kariery tenisowej Ashe jest pamiętany jako inspirująca postać. Kiedyś powiedział: „Prawdziwy heroizm jest niezwykle trzeźwy, bardzo niedramatyczny. Nie jest to chęć prześcignięcia wszystkich innych za wszelką cenę, ale chęć służenia innym za wszelką cenę. ”Powiedział też o osiągnięciu sukcesu:„ Ważnym kluczem do sukcesu jest wiara w siebie. Ważnym kluczem do pewności siebie jest przygotowanie ”.