Biały kot turecki angora o dziwnych oczach (heterochromia), który jest powszechny wśród Angory.
Podobnie jak wszystkie koty domowe, Angory tureckie pochodzą od żbika afrykańskiego (Felis silvestris lybica). Ich przodkowie należeli do kotów, które po raz pierwszy udomowiono na Żyznym Półksiężycu. Koty ze wschodnich górzystych regionów Anatolii rozwinęły się w rasy długowłose, takie jak turecki van i turecka angora, poprzez chów wsobny i selekcję naturalną.
Koty długowłose były importowane do Wielkiej Brytanii i Francji z Azji Mniejszej, Persji i Rosji już pod koniec XVI wieku, choć istnieją przesłanki, że pojawiły się one w Europie już w XIV wieku w wyniku wypraw krzyżowych. Angora turecka została wykorzystana do ulepszenia szaty perskiej, prawie do granicy wyginięcia. Turecka angora została uznana za odrębną rasę w Europie już w XVII wieku. Istnieje jednak silny związek między Angorami i Persami. Charles Catton w swojej książce Animals Drawn from Nature and Engraved in Aqua-tinta z 1788 r. Podał alternatywne nazwy dla tej samej rasy „kot perski” i „kot angora”.
Kot perski powstał z języka tureckiego mutacje angory przez brytyjskich i amerykańskich hodowców kotów. Chociaż niektóre stowarzyszenia kotów uważają, że kot perski jest rasą naturalną, w XIX wieku Persowie i Angory byli identyczni. W 1903 roku F. Simpson napisała w swojej książce The Book of the Cat:
„Przy klasyfikowaniu wszystkich długowłosych kotów jako Persów mogę się mylić, ale rozróżnienia, najwyraźniej bez żadnej różnicy, między Angorami i Persami są tak subtelne, że muszę wybaczyć, jeśli zignoruję klasę kotów powszechnie zwaną Angorą, która wydaje się stopniowo znikać z naszego grona. na dużych wystawach nie ma specjalnej klasyfikacji dla Angorów, aw odpowiedzi na wiele zapytań hodowców zwierząt nigdy nie udało mi się uzyskać żadnych konkretnych informacji na temat różnicy między kotem perskim a angorskim. ”
Turecki kotek angora o dziwnych oczach
Turecka angora o dziwnych oczach
Angora z XX wiek był używany do ulepszania futra perskiego, ale typ był zawsze Odmienne od persów – zwłaszcza, że w ostatnich kilku dekadach wyhodowano perskiego kota wystawowego o coraz bardziej płaskiej twarzy.
Na początku XX wieku zoo w Ankarze rozpoczęło program hodowlany mający na celu ochronę i zachowanie czystej bieli Koty angorskie. Zoo szczególnie ceniło okazy o dziwnych oczach (tj. Z jednym okiem niebieskim i jednym okiem bursztynowym); jednakże koty były wybierane tylko na podstawie umaszczenia (biały) – nie zastosowano żadnego innego kryterium. Pomimo braku selektywnej hodowli i nieuwzględnienia problemu głuchoty, koty Ankara Zoo mają bardzo podobny typ.
Turecka Angora, która została przywieziona do Kanady w 1963 roku, została uznana za rasę mistrzowską. w 1973 r. przez Stowarzyszenie Cat Fanciers. Jednak do 1978 r. uznawano tylko białe Angory. Obecnie wszystkie rejestry północnoamerykańskie akceptują angorę turecką w wielu kolorach i wzorach. Chociaż liczby są nadal stosunkowo niewielkie, pula genów i baza hodowców są rośnie.
Hodowcy w Turcji uważają, że kociak fantazyjny w wersji ich narodowej rasy jest niereprezentatywny dla prawdziwych kotów tureckich, które są znacznie silniejsze. Amerykańskie „tureckie” Angory mogą mieć tylko minimalną pozostałość oryginalne DNA Ankara Zoo i są tylko „czystej krwi na papierze”.