ORYGINALNE ARTYKUŁY ARTIGOS ORIGINALIS

Analiza impedancji bioelektrycznej i antropometria w celu określenia składu ciała szczurów: wpływ diety wysokotłuszczowej i bogatej w sacharozę

Bioimpedancja elektryczna i antropometria w określaniu składu ciała szczurów: skutki diet bogatych w lipidy i sacharoza

Larissa Rodrigues Neto AngélocoI; Rafael Deminice I, II; Izabel de Arruda Leme I; Renata Cristina Lataro I; Alceu Afonso Jordão I

IUniwersytet w São Paulo, Wydział Lekarski Ribeirão Preto, Laboratorium Żywienia i Metabolizmu. Av. Bandeirantes, 3900, 14049-900, Ribeirão Preto, SP, Brazylia. Korespondencja / Correspondence to: AA JORDÃO. E-mail: < [email protected] >
II Uniwersytet Londrina, Wydział Wychowania Fizycznego i Sportu, Wydział Wychowania Fizycznego. Londrina, PR, Brazylia

STRESZCZENIE

CEL: Celem niniejszego badania było określenie impedancji szczurów rasy Wistar leczonych dietą wysokotłuszczową i bogatą w sacharozę oraz skorelowanie ich biochemicznych oraz parametry antropometryczne z analizą chemiczną tuszy.
METODY: Dwadzieścia cztery samce szczurów rasy Wistar były karmione dietą standardową (AIN-93), wysokotłuszczową (50% tłuszczu) lub bogatą w sacharozę (59% sacharozy) przez 4 tygodnie. Zmierzono obwód brzucha i klatki piersiowej oraz długość ciała. Do określenia rezystancji i reaktancji zastosowano analizę impedancji bioelektrycznej. Ostateczny skład ciała określono na podstawie analizy chemicznej.
WYNIKI: Wyższe spożycie tłuszczu doprowadziło do wysokiego odsetka tłuszczu i cholesterolu w wątrobie oraz niskiego całkowitego poziomu wody w organizmie w grupie osób o wysokiej zawartości tłuszczu, ale te zmiany w profilu biochemicznym nie zostały odzwierciedlone w pomiarach antropometrycznych ani zmiennych analizy impedancji bioelektrycznej. W grupie o wysokiej zawartości sacharozy nie zaobserwowano zmian w analizie impedancji antropometrycznej i bioelektrycznej. Stwierdzono jednak dodatni związek między tkanką tłuszczową a trzema zmiennymi antropometrycznymi: wskaźnikiem masy ciała, wskaźnikiem Lee i obwodem brzucha.
WNIOSEK: Analiza impedancji bioelektrycznej nie okazała się wrażliwa na wykrywanie zmian w składzie ciała, ale wskaźnik masy ciała, wskaźnik Lee i obwód brzucha można wykorzystać do oszacowania składu ciała szczurów.

Indeksowanie terminy: antropometria. Analiza impedancji bioelektrycznej. Dieta. Szczury.

STRESZCZENIE

CEL: Wyznaczenie impedancji szczurów, którym podawano dietę bogatą w lipidy i sacharozę, za pomocą elektrycznej metody bioimpedancji i skorelowanie z bezpośrednią analizą tuszy, parametrami biochemicznymi i antropometryczna.
METODY: Wykorzystano 24 samce szczurów (Wistar), które były karmione standardową dietą bogatą w lipidy lub bogatą w sacharozę przez 4 tygodnie. Grupa kontrolna otrzymywała standardową dietę AIN-93; dieta hiperlipidowa zawierająca 50% lipidów, z czego 70% stanowiły tłuszcze nasycone; a grupa bogata w sacharozę była karmiona wyższą proporcją węglowodanów prostych, bez zmiany całkowitej ilości.
WYNIKI: Wyższe spożycie lipidów doprowadziło do wzrostu odsetka tłuszczu wątrobowego i cholesterolu oraz zmniejszyło ilość całkowitej wody w organizmie w grupie hiperlipidów, jednak te zmiany w profilu biochemicznym nie znalazły odzwierciedlenia w zmianach ani zmianach antropometrycznych w parametrach bioimpedancji elektrycznej. W grupie bogatej w sacharozę nie zaobserwowano zmian antropometrii i bioimpedancji elektrycznej. Zaobserwowano jednak dodatni związek między tłuszczem tuszy a trzema parametrami antropometrycznymi, tj. Wskaźnikiem masy ciała, wskaźnikiem Lee i obwodem brzucha.
WNIOSEK: impedancja bioelektryczna nie była czuła w wykrywaniu zmian w składzie. Jednak zaobserwowano, że antropometria parametry – wskaźnik masy ciała, wskaźnik Lee i obwód brzucha – można wykorzystać do oszacowania składu ciała u szczurów.

Terminy indeksowe: Antropometria. Bioimpedancja elektryczna. Dieta. Myszy.

WPROWADZENIE

Skład ciała jest zwykle oceniany w celu określenia niedoborów lub nadmiarów składników ciała, takich jak beztłuszczowa masa ciała i masa tłuszczowa, co pozwala zrozumieć stan odżywienia1. Ogromne znaczenie tej oceny polega na tym, że sama masa ciała nie odzwierciedla tego, czy jest za dużo lub za mało tych składników ciała, które mogą być niebezpieczne2. Ponadto zmiany w składzie ciała mogą mieć wpływ na metabolizm, ponieważ tkanka tłuszczowa moduluje homeostazę lipidów i glukozy3.

Dokładne metody określania składu ciała zwierząt są niezwykle ważne dla zrozumienia, jak organizm reaguje na przyjmowanie składników odżywczych oraz dla badań żywieniowych i fizjologicznych4,5, które wykorzystują modele zwierzęce do badania skutków otyłości i niedoborów składników odżywczych6 , 7.

Bezpośrednia analiza chemiczna tuszy jest referencyjną metodą określania składu ciała szczurów8. Jednak, mimo że bezpośrednia analiza chemiczna dostarcza dokładniejszych informacji, jest inwazyjna, czasochłonna, kosztowna i wymaga wiedzy technicznej. Nie można go również stosować u żywych zwierząt1, więc jego stosowanie jest ograniczone.

Próbując przezwyciężyć wady bezpośredniej analizy chemicznej tuszy, zastosowano techniki pośrednie do określenia składu ciała zwierząt8. Zainteresowanie impedancją bioelektryczną (BIA) wzrosło ostatnio, ponieważ jest to nieinwazyjna, niedroga, szybka i powtarzalna metoda9, która zapewnia dobre oszacowanie składu ciała10. Ponadto można go używać wielokrotnie na tym samym zwierzęciu, powodując minimalne zakłócenia1,11. Jednak dokładność oszacowania będzie zależeć od zastosowanego równania i standaryzacji warunków testu12.

Ponieważ impedancja bioelektryczna opiera się na zasadzie, że tkanki mają różne impedancje, to znaczy przeciwstawiają się przepływowi prądu elektrycznego, która z kolei zależy od zawartości wody i elektrolitów, 13 i zakładając, że beztłuszczowa masa ma stałą zawartość wody i rezystywność, całkowitą wodę w organizmie (TBW) i masę beztłuszczową (FFM) można oszacować, mierząc impedancję elektryczną 14.

Badania uwzględniające te informacje dotyczące stosowania BIA u zwierząt wykazały, że BIA można stosować do przewidywania całkowitej zawartości wody w organizmie zwierząt, ale nie ma konkretnych wzorów, które odróżniałyby beztłuszczową masę od tłuszczu , 11,15. Co więcej, w niewielu badaniach stosowano tę metodę na szczurach, a żadne z nich nie badało, czy dieta wpływa na skład ciała i czy BIA byłby w stanie wykryć subtelne zmiany.

Konieczne są dalsze badania z wykorzystaniem BIA na żywych zwierzętach, aby ustalić, czy ta technika może dokładnie określić skład ciała szczurów i czy dieta wpływa na skład ciała zwierząt doświadczalnych.

Celem niniejszego badania było określenie impedancji szczurów Wistar karmionych dietą wysokotłuszczową i bogatą w sacharozę przez BIA i zweryfikować, czy wyniki korelują z wynikami uzyskanymi przez bezpośrednią analizę chemiczną tuszy oraz pomiary biochemiczne i antropometryczne.

METODY

Zwierzęta i leczenie

Badaniami objęto 24 samce szczurów rasy Wistar o początkowej średniej masie 65 g, pozyskanych z Central Animal Facility of Ribeirão Preto School of Medicine, Universidade de São Paulo (FMRP / USP). Projekt został zatwierdzony przez Komisję Etyki FMRP / USP Animal Research, protokół ol numer 147/2008. Zwierzęta trzymano w indywidualnych klatkach w naprzemiennym 12-godzinnym cyklu światło / ciemność, ze średnią temperaturą 22 ° C i swobodnym dostępem do pożywienia i wody.

Grupa kontrolna otrzymała standardową dietę AIN-9316, a grupa wysokotłuszczowa otrzymała dietę HF zawierającą 15% tłuszczu, dostosowaną przez Reeves i wsp.16, jak opisano w Tabeli 117. Tłuszcze w diecie kontrolnej pochodzi wyłącznie z oleju sojowego, aw diecie HF ze smalcu wytopionego (70,00%) i oleju sojowego (30,00%). Dieta HS miała inny skład węglowodanów, to jest bardziej proste węglowodany: podczas gdy dieta kontrolna zawierała głównie skrobię kukurydzianą, dieta HS zawierała 3,50% skrobi kukurydzianej i 59,85% sacharozy18 (Tabela 1).

ważone raz w tygodniu na wadze elektronicznej Filizola® o pojemności 1500 gramów i dokładności do 1 grama. Spożycie pokarmu monitorowano przez ważenie karmników trzy razy w tygodniu w okresie badania.

Pod koniec 4-tygodniowej interwencji mierzono impedancję ciała zwierząt za pomocą BIA i zwierzęta uśmiercano przez dekapitację . Pobrano wątrobę i krew, oddzielono surowicę i wszystkie elementy natychmiast zamrożono do czasu użycia. Pozostałe zwierzęta również zamrożono do czasu bezpośredniej analizy chemicznej tuszy.

Pomiary antropometryczne

Długość ciała mierzono od nozdrza do nasady ogona (połączenie miedniczno-ogonowe); obwód brzucha w miejscu bezpośrednio przed przodostopiem; obwód klatki piersiowej w miejscu bezpośrednio za przednią nogą19. Szczury usypiano 2 % tribromoetanolu do pomiarów.

Do wszystkich pomiarów zastosowano nieelastyczną taśmę mierniczą.

BMI wyznaczono dzieląc masę zwierzęcia (g) przez kwadrat jego długość (cm). Wskaźnik Lee został określony przez podzielenie pierwiastka sześciennego masy ciała (g) przez długość nosa do odbytu (cm) 20.

Impedancja bioelektryczna

Opór całego ciała ( WBR) i reaktancję (WBXc) mierzono za pomocą tetrapolarnego analizatora impedancji bioelektrycznej czułej na fazy (Byodinamics BIA 310E). Jako elektrody zastosowano standardowe igły podskórne.Szczury znieczulono i położono na ich żołądkach na nieprzewodzącej powierzchni, aby wyeliminować zakłócenia spowodowane indukcją elektryczną. Grzbietowe powierzchnie głowy i ciała ogolono w celu umieszczenia elektrod igłowych. Elektrodę źródłową 1 umieszczono na linii środkowej na przednim brzegu orbity, a elektrodę źródłową 2 umieszczono w odległości 4 cm od podstawy ogona. Elektrodę detektora 1 umieszczono na przednim otworze ucha, a elektrodę detektora 2 w środkowej części miednicy1. Wszystkie pomiary impedancji przeprowadzono u dobrze karmionych i nawodnionych zwierząt.

Metody laboratoryjne

Analizy biochemiczne

Tłuszcz wątrobowy określono zgodnie z sugestią Bligha & Dyer21. Całkowity cholesterol i białko w surowicy oraz poziom glukozy we krwi określano za pomocą reakcji kolorymetrycznych przy użyciu zestawu enzymatycznego LABTEST®.

Bezpośrednia analiza chemiczna tuszy

Pod koniec czterotygodniowego okresu interwencji, zwierzęta uśmiercano przez dekapitację i zamrażano do czasu analizy chemicznej tuszy. Skórę, wnętrzności, głowę i stopy odrzucono, używając tylko kości i mięśni do ilościowej analizy wody, tłuszczu i białek22. Zawartość wody określano umieszczając puste tusze pojedynczo w arkuszach aluminiowych w piecu w temperaturze 105ºC na 24 godziny. Ilość wody obecnej w tuszy obliczono odejmując masę suchej tuszy od wyjściowej masy tuszy. Suche tusze następnie macerowano, a tłuszcz ekstrahowano przez okresową ekstrakcję eterem naftowym i ekstraktorem Soxhleta. Tłuszcz z tuszy obliczono na podstawie różnicy masy. Zawartość białka obliczono metodą mikro-Kjeldahla23, metodą pośredniego oznaczania azotu, stosując współczynnik 6,25 do konwersji na białko. Wszystkie analizy powtórzono trzykrotnie w Laboratorium Żywienia i Metabolizmu FMRP / USP.

Analiza statystyczna

Dane wyrażono jako średnie (M) i odchylenie standardowe (SD). Analizę wariancji (ANOVA), a następnie test post-hoc Tukeya wykorzystano do zbadania możliwych różnic w parametrach badania oraz regresji liniowej do zbadania możliwych korelacji między badanymi zmiennymi. Poziom istotności ustalono na 5% (p < 0,05) dla wszystkich analiz.

WYNIKI

Tabela 2 przedstawia wagę i żywność spożycie grup. Grupa HF spożywała znacznie mniej pokarmu (g / tydzień) niż grupy C i HS, ale grupy nie różniły się pod względem spożycia energii (kcal / tydzień). Wszystkie zwierzęta miały podobną masę początkową i końcową oraz przyrost masy ciała podczas interwencji.

Grupa HF miała znacznie wyższą zawartość tłuszczu w wątrobie i poziom cholesterolu w surowicy niż grupa C. Tymczasem grupa HS miała znacznie wyższy poziom glukozy we krwi niż grupa HF. Grupa HF miała znacznie mniej białka całkowitego niż grupy C i HS.

Tabela 3 przedstawia obwody, BMI i wskaźnik Lee zwierząt. Te zmienne nie różniły się istotnie między grupami, podobnie jak odporność czy reaktancja. Tabela 4.

Tabela 5 przedstawia skład tusz określony przez bezpośrednią analizę chemiczną. Tylko TBW i białko różniły się istotnie między grupami (p < 0,05): były niższe w grupie HF niż w grupach C i HS.

Rycina 1 przedstawia dodatnie korelacje między tłuszczem tuszy a BMI, wskaźnikiem Lee i obwodem brzucha. Stwierdzono ujemną korelację (p < 0,05) między tłuszczem tuszy a reaktancją (r = -0,51). Jednak nie stwierdzono korelacji między otłuszczeniem tuszy a odpornością określoną przez BIA.

DYSKUSJA

Skutki spożycia różnych makroskładników odżywczych były szeroko badane na zwierzętach laboratoryjnych. Jednak niewiele jest informacji na temat wpływu różnych spożycia makroskładników odżywczych na skład ciała i ogólnie zmienne antropometryczne gryzoni. Niewiele wiadomo również na temat przydatności tych metod do oceny antropometrycznej tych zwierząt.

Istnieje kilka badań eksperymentalnych badających wpływ diety wysokotłuszczowej i bogatej w sacharozę na szczury, ponieważ diety te promują metabolizm zmiany, ale zwykle oceniają tylko ich wpływ na masę ciała24-26. BIA może dokładnie mierzyć masę beztłuszczową i tłuszczową, a to rozróżnienie jest ważne, ponieważ nadmiar tkanki tłuszczowej zagraża zdrowiu i może sprzyjać rozwojowi nietolerancji glukozy i dyslipidemii. Co ważne, BIA można wykorzystywać wielokrotnie do określania składu ciała żywych zwierząt, podczas gdy bezpośrednia analiza chemiczna wymaga uśmiercenia.

W niniejszym eksperymencie obwód brzucha, wskaźnik Lee i BMI (ryc. kompozycja. Dodatnia korelacja między tłuszczem tuszy a BMI jest zgodna z Novelli i wsp.19, który zasugerował, że BMI może wiarygodnie oszacować zawartość tkanki tłuszczowej u szczurów, mimo że nie jest wystarczająco czuły, aby wykryć zmiany w organizmie wynikające z diety z różnymi składami makroskładników. W przeciwieństwie do niniejszego eksperymentu, cytowane badanie nie wykazało danych dotyczących korelacji między tłuszczem tuszy a wskaźnikiem Lee i obwodem brzucha. Dlatego przyszłe badania powinny zbadać, jak dokładnie te zmienne mogą odzwierciedlać zmiany składu ciała.

Impedancja bioelektryczna jest stosowana u ludzi jako szybka, nieinwazyjna i odtwarzalna metoda określania składu ciała i zawartości wody27,28. Jednak w niewielu badaniach wykorzystano tę technikę na zwierzętach laboratoryjnych11,29,30, więc ta metoda wymaga dalszych badań.

Co zaskakujące, obecne wyniki wykazały, że dane dotyczące odporności nie korelują z zawartością tłuszczu w tuszy oznaczoną chemicznie. co sugeruje, że BIA nie jest wystarczająco czuła, aby zmierzyć skład ciała szczurów lub wykryć różnice w grupach otrzymujących różne diety. Kolejny spór dotyczył reaktancji, która była ujemnie skorelowana z tłuszczem tuszy, w przeciwieństwie do Halla i wsp.1, w których reaktancja, w porównaniu z opornością, nie była uważana za silny predyktor jakiegokolwiek składnika ciała. To badanie wykazało również dużą zmienność wewnątrzgrupową, pokazując niejednorodność tych zwierząt i ich różne reakcje na tę samą dietę.

W przeciwieństwie do obecnych wyników, inne badania wykazały, że BIA jest wystarczająco wrażliwa, aby określić ciało szczura. kompozycja. W pionierskim badaniu Hall i wsp. 1 opracowali odpowiednią metodę stosowania BIA u szczurów i odkryli silną ujemną korelację między oporem całego ciała (WBR) mierzonym przy 50 kHz a całkowitą wodą i białkami w organizmie. Yoki i wsp. 31 zastosowali wzór empiryczny zaproponowany przez Halla i wsp. 1 do oszacowania całkowitej wody w organizmie szczurów karmionych dietą kontrolną i dietą z dodatkiem metioniny lub homocysteiny i wykazali, że wzór ten jest w stanie wykryć różnice między grupami. . W przeciwieństwie do niniejszego badania nie stwierdzono korelacji między tym wzorem a zmiennymi dotyczącymi składu ciała. Nie było również różnic między grupami karmionymi różnymi dietami. Rutter i wsp.11 zauważyli, że BIA można wykorzystać do oszacowania całkowitej wody w organizmie szczurów kontrolnych, chociaż metoda była mniej dokładna, gdy procedura była stosowana u szczurów karmionych dietą wysokotłuszczową.

Obecnie wyniki pokazują, że spożycie tłuszczu w grupie HF i spożycie sacharozy w grupie HS było znacznie wyższe (HF: 389% i HS: 512%) niż w grupie kontrolnej w okresie interwencji, pomimo mniejszego spożycia pokarmu i tej samej energii wlot. Inne badania potwierdzają tendencję szczurów do mniejszego spożywania pokarmów wysokotłuszczowych32,33. Ta zmiana w spożyciu pokarmu może być spowodowana mechanizmem u szczurów, który reguluje spożycie pokarmu, zmniejszając jego spożycie, gdy dieta jest bogata w energię34.

Jednak wyższe spożycie tłuszczu zwiększa tłuszcz w wątrobie i cholesterol oraz zmniejsza całkowity organizm wody, co pokazuje, że dieta wysokotłuszczowa zmienia profil lipidowy zwierząt. Niemniej jednak te zmiany w biochemii krwi nie zostały odzwierciedlone przez zmienne antropometryczne ani BIA, co nie zgadza się z większością doniesień literaturowych11,29. Jest więc możliwe, że czas trwania interwencji w badaniu nie był wystarczający, aby zmienić skład ciała, ale wystarczająco, aby zmienić profil biochemiczny, ponieważ zmienia się on łatwiej, lub że konieczna byłaby dieta o różnych proporcjach tłuszczu. Ponadto niektóre badania wykazały, że wysoka akumulacja tłuszczu u szczurów nie zależy od wieku ani płci zwierząt, chociaż genetyka może wpływać na retencję tłuszczu35. Standaryzacja BIA u szczurów wraz z rozwojem mniejszych urządzeń i specyficznymi równaniami może zapewnić dokładniejsze wyniki.

WNIOSEK

Podsumowując, BIA nie była w stanie wykryć zmian składu ciała u szczurów karmionych dużą ilością -diety tłuste i bogate w sacharozę. Jednak tłuszcz tuszy był istotnie powiązany z BMI, wskaźnikiem Lee i obwodem brzucha, co sugeruje, że te parametry mogą być wykorzystywane do oceny składu ciała szczurów. Potrzebne są dalsze badania z wykorzystaniem BIA do oceny tkanki tłuszczowej zwierząt karmionych różnymi dietami. Związek między dietą a składem ciała oraz zmianą składu ciała w czasie można było zbadać bez konieczności zabijania zwierząt.

PODZIĘKOWANIE

Badanie było sponsorowane przez Fundação de Amparo a Pesquisa do Estado de São Paulo (numer grantu 2008 / 11704-0).

WKŁADY

LRN ANGÉLOCO i R DEMINICE zaplanowali i przeprowadzili eksperyment, przeanalizowali dane i napisali manuskrypt. IA LEME pomogło przeprowadzić eksperyment, ustandaryzowało BIA u szczurów, przeanalizowało dane i napisało manuskrypt. RC LATARO pomógł przeprowadzić eksperyment, zebrał dane laboratoryjne i przeanalizował je. AA JORDÃO pomogło zaplanować eksperyment, przeanalizowało dane i napisało manuskrypt.

1. Hall CB, Lukaski HC, Marchello MJ.Ocena składu ciała szczurów za pomocą tetrapolarnej analizy impedancji bioelektrycznej. Nutri Rep Int. 1989; 39 (3): 627–33.

6. Hariri N, Thibault L. Otyłość wywołana dietą wysokotłuszczową w modelach zwierzęcych. Nutr Res Rev. 2010; 23 (2): 270–99.

8. Trocki O, Baer DJ, Castonguay TW. Ocena wykorzystania przewodnictwa elektrycznego całego ciała do oceny składu ciała dorosłych szczurów: wpływ otyłości dietetycznej i adrenalektomii. Physiol Behav. 1995; 57 (4): 765–72.

12. Narodowy Instytut Zdrowia. Analiza impedancji bioelektrycznej w pomiarze składu ciała: Oświadczenie z konferencji National Institutes of Health Technology Assessment. Jestem J Clin Nutr. 1996; 64 (3): 524S-32S.

14. Ward LC, Doman D, Jebb SA. Ocena nowego instrumentu impedancji bioelektrycznej do przewidywania masy komórek ciała niezależnie od wzrostu lub wagi. Odżywianie. 2000; 16 (9): 745–50.

16. Reeves PG, Nielsen FH, Fahey GC. AIN-93 oczyszczone diety dla gryzoni laboratoryjnych: raport końcowy komitetu redakcyjnego ad hoc Amerykańskiego Instytutu Żywienia w sprawie zmiany składu diety gryzoni AIN-76A. J Nutr. 1993; 123 (11): 1939-51.

17. Sabbatini AB, Penati A C, Santos RDS, Tostes LM, Vieira LC, Lamas J. Efeitos de uma dieta hiperlipídica em ratos Wistar. Anais do 14º Simpósio Internacional de Iniciação Científica da USP, 2006; Ribeirão Preto.

18. Castro GSF, Almeida LP, Vannucchi H, Portari GV, Jordao AA. Wpływ diet zawierających różne rodzaje węglowodanów na metabolizm wątrobowy. Scand J Lab Anim Sci. 2008; 35 (4): 321–28.

20. Bernardis LL, Patterson BD. Korelacja między „wskaźnikiem Lee” a zawartością tłuszczu w tuszy u odsadzonych i dorosłych samic szczurów ze zmianami w podwzgórzu. J Endocrinol. 1968; 40 (4): 527-8.

22. Franco FSC, Natali AJ, Costa NMB, Lunz W, Gomes GJ, Carneiro Junior MA i wsp. Wpływ suplementacji kreatyną i treningu siłowego na wydajność i beztłuszczową masę ciała szczurów. Rev Bras Med Esporte. 2007; 13 (5): 297-302.

24. Castro GSF, Almeida BB, Leonardi DS, Ovídio PP, Jordão AA. Związek między cholesterolem wątrobowym i kwasem oleinowym w wątrobie szczurów leczonych częściowo uwodornionym olejem roślinnym. Rev Nutr. 2012; 25 (1): 45–56. doi: 10.1590 / S1415-52732012 000100005.

26. Liu SH, He SP, Chiang MT. Wpływ długotrwałego karmienia chitozanem na poposiłkowe odpowiedzi lipidowe i metabolizm lipidów w modelu szczurów tolerujących glukozę o wysokiej zawartości sacharozy. J Agric Food Chem. 2012; 60 (17): 4306-13.

29. Ilagan J, Bhutani V, Archer P, Lin PK, Jen KL. Oszacowanie zmian składu ciała podczas cykli masy ciała na podstawie analizy impedancji bioelektrycznej u szczurów. J Appl Physiol. 1993; 75 (5): 2092–8.

30. Cornish BH, Ward LC, Thomas BJ. Pomiar zewnątrzkomórkowej i całkowitej wody w organizmie szczurów za pomocą analizy bioelektrycznej impedancji wieloczęstotliwościowej. Nutr Res. 1992; 12 (4-5): 657-66.

31. Yokoi K, Lukaski HC, Uthus EO, Nielsen FH. Zastosowanie spektroskopii impedancji bioelektrycznej do oszacowania dystrybucji wody w organizmie u szczurów karmionych aminokwasami siarkowymi w diecie. J Nutr. 2001; 131 (4): 1302–8.

32. Estrany ME, Proenza AM, Lladó I, Gianotti M.Izokaloryczne spożycie diety wysokotłuszczowej modyfikuje otyłość i gospodarkę lipidową u szczurów w sposób zależny od płci. Lipids Health Dis. 2011; 12: 10-52.

33. Nakashima Y, Yokokura A. Spożycie diety wysokotłuszczowej zawierającej smalec w okresie wzrostu u szczurów predysponuje je do pozytywnego reagowania na dietę w późniejszym życiu. J Nutr Sci Vitaminol (Tokio). 2010; 56 (6): 380–6.

35. Ellis J, Lake A, Hoover-Plough J. Jednonienasycony olej rzepakowy zmniejsza odkładanie się tłuszczu u rosnących samic szczurów karmionych dietą wysokotłuszczową lub niskotłuszczową. Nutr Res. 2002; 22: 609-21.