Jedną z najczęstszych dolegliwości medycznych, jakie obserwujemy w naszym gabinecie, są psy z infekcjami skóry, „gorącymi plamami” lub alergicznym zapaleniem skóry, znanym również jako atopowe (atopowe) zapalenie skóry.
W przeciwieństwie do ludzi, którzy reagują na alergeny najczęściej objawami z nosa i / lub pokrzywką, psy reagują problemami skórnymi i / lub żołądkowo-jelitowymi. Dzieje się tak, ponieważ występuje wyższy odsetek komórek tucznych, które uwalniają histaminy i inne substancje wazoaktywne w przypadku wystąpienia alergii w skórze psów. Problemy te mogą obejmować: złą strukturę sierści lub długość sierści, swędzenie i żucie, gorące punkty i samookaleczenie, ból żołądkowo-jelitowy i dyskomfort , biegunka i wzdęcia. Alergie mogą również odgrywać rolę w przewlekłych infekcjach ucha. Najczęstszymi przyczynami alergicznego zapalenia skóry u psów są alergia na pchły, alergia pokarmowa, alergia wziewna lub kontaktowa oraz alergia na normalną florę bakteryjną i organizmy drożdżakowe krewni. Aby utrudnić diagnozowanie i leczenie chorób tarczycy, do problemu mogą również przyczyniać się choroby tarczycy.
Atopowe zapalenie skóry u psów (alergiczne zapalenie skóry, atopia psów) jest dziedziczną predyspozycją do wystąpienia objawów alergii po wielokrotnym narażeniu na niektóre skądinąd nieszkodliwa substancja, „alergen”. Większość psów zaczyna wykazywać objawy alergii między 1 a 3 rokiem życia. Ze względu na dziedziczny charakter choroby kilka ras, w tym golden retriever, większość terierów, setery irlandzkie, lhasa apsos, Dalmatyńczyki, buldogi i owce staroangielskie są częściej atopowe, ale wiele psów, w tym psy rasy mieszanej, może mieć atopowe zapalenie skóry. Zwierzęta atopowe zwykle pocierają, lizają, żują, gryzą lub drapią stopy, boki, uszy, pachy lub w pachwinie, powodując nieregularne lub nierównomierne wypadanie włosów oraz zaczerwienienie i zgrubienie skóry. W zależności od psa, sama skóra może być sucha i szorstka lub tłusta. Psy mogą również pocierać twarz o dywan; na uszach mogą stać się czerwone i gorąco. Ponieważ gruczoły ucha produkujące wosk w odpowiedzi na alergię wytwarzają nadmierną ilość, ulegają infekcjom bakteryjnym i drożdżakowym (Malassezia) ucha.
Aby przezwyciężyć te frustrujące objawy, lekarz weterynarii powinien być dokładnym i systematycznym. Skróty zazwyczaj nie przynoszą rezultatów, a jedynie zwiększają frustrację właściciela i dyskomfort u psów.
Alergie wziewne i kontaktowe
Substancje, które mogą wywoływać reakcję alergiczną u psów, są takie same jak te, które wywołują reakcje u ludzi w tym pyłki traw, drzew i chwastów, roztocza i pleśnie. Wskazówką do zdiagnozowania tych alergii jest przyjrzenie się czasowi reakcji. Czy to się dzieje przez cały rok? Może to być pleśń lub kurz. Jeśli reakcja jest sezonowa, winowajcą mogą być pyłki.
Alergie pokarmowe
Wiele osób nie podejrzewa alergii pokarmowych jako przyczyny swędzenia psa, ponieważ ich zwierzę było karmione tym samym pokarmem przez cały czas życie i niedawno zaczął mieć objawy. Jednak zwierzęta mogą z czasem rozwinąć alergię na substancję, więc fakt ten nie wyklucza alergii pokarmowych. Innym powszechnym błędnym przekonaniem jest to, że psy są wrażliwe tylko na żywność złej jakości. Jeśli pies jest uczulony na jakiś składnik, nie ma znaczenia, czy jest to karma premium, czy najtańsza marka na rynku. Jedną z zalet żywności premium jest to, że niektórzy unikają typowych wypełniaczy, które są często powiązane z reakcjami alergicznymi.
Alergie na pchły
Ten typ reakcji zwykle nie dotyczy samej pchły, ale raczej białka w jej ślinie . Co ciekawe, psami najbardziej narażonymi na ten problem nie są psy, które są stale ujeżdżane przez pchły, ale takie, które są narażone tylko sporadycznie! Pojedyncze ugryzienie może wywołać reakcję przez pięć do siedmiu dni, więc nie potrzeba wielu pcheł, aby mieć nieszczęśliwego psa.
Nadwrażliwość na gronkowce
Nadwrażliwość bakteryjna występuje, gdy układ odpornościowy psa nadmiernie reaguje normalnym bakteriom Staphylococcus (Staph) na skórze. Wydaje się, że nadwrażliwość bakteryjna u psa jest bardziej prawdopodobna, jeśli jednocześnie występują inne stany, takie jak niedoczynność tarczycy, alergia wziewna i / lub alergia na pchły. Nadwrażliwość bakteryjną rozpoznaje się poprzez posiew bakteryjny i badanie biopsji. Mikroskopowo, istnieją pewne wyjątkowe zmiany w naczyniach krwionośnych skóry związane z nadwrażliwością bakteryjną.
Diagnoza
Testy alergiczne są najlepszym narzędziem diagnostycznym i najlepszą drogą do leczenia psów, które są cierpiących na umiarkowane i ciężkie alergie. Dostępnych jest kilka różnych metod testowania. Najczęściej wykonuje się badanie krwi, które sprawdza obecność przeciwciał indukowanych przez antygen we krwi psa. Można również wykonać śródskórne testy skórne. W tej metodzie testowania niewielką ilość antygenu wstrzykuje się w ogoloną część skóry psa.Odbywa się to w określonym schemacie i kolejności, tak że jeśli pies wykazuje niewielką podwyższoną reakcję, można zidentyfikować naruszający antygen. Po pewnym czasie (godziny) ogolony obszar jest badany w celu wykrycia, które antygeny, jeśli w ogóle, wywołały reakcję. Testy alergiczne są przeprowadzane w celu opracowania specyficznej terapii dla alergicznego zwierzęcia.
Leczenie
Kąpiele lecznicze
Wiele szamponów leczniczych zawiera związki, które mają na celu ukoić zranioną skórę i uspokoić zapalenie. Ponadto częste kąpiele (co tydzień lub co dwa tygodnie) psa mogą usunąć alergeny z sierści, co może przyczynić się do zaostrzeń alergii skórnej. Zalecane przez nas kąpiele lecznicze to takie, które faktycznie zawierają środki przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze, a także składniki, które pozwalają na częstsze kąpanie skóry bez jej wysuszania. Późniejsze zastosowanie płynu do płukania pomaga również zapobiegać wysychaniu skóry i sierści.
Leki przeciwhistaminowe
Leki przeciwhistaminowe mogą być stosowane u psów z zachowaniem bezpieczeństwa. Około jedna trzecia właścicieli zgłasza sukces w stosowaniu leków przeciwhistaminowych. Te leki mają zwykle zmienny wpływ na psy. W przypadku niektórych psów alergicznych leki przeciwhistaminowe działają bardzo dobrze w kontrolowaniu objawów alergicznej choroby skóry. W przypadku innych psów widoczny jest bardzo niewielki efekt. Dlatego należy wypróbować co najmniej trzy różne rodzaje leków przeciwhistaminowych, zanim właściciele zrezygnują z tej terapii. Przykłady leków przeciwhistaminowych powszechnie stosowanych u psów obejmują Benadryl, Chlortrimeton, Atarax, Claritin, Zyrtec i Clemastine. Uważa się jednak, że w większości przypadków warto wypróbować leki przeciwhistaminowe, ponieważ skutki uboczne związane z lekami przeciwhistaminowymi są niewielkie i są to zazwyczaj niedrogie leki.
Antybiotyki i leki przeciwgrzybicze
Antybiotyki są często potrzebne do leczenia wtórnego infekcje skóry. Leki przeciwgrzybicze są często potrzebne do leczenia wtórnych infekcji drożdżakowych.
Zwalczanie pcheł
W przypadku psów z tym problemem należy zachować ścisły system kontroli pcheł. Najlepsze opcje zwalczania pcheł obejmują stosowanie produktów takich jak Advantage, Revolution, Frontline, Comfortis i Sentinel.
Suplementy
Suplementy niezbędnych kwasów tłuszczowych Omega-3 i Omega-6 działają poprzez poprawę ogólny stan skóry. Te kwasy tłuszczowe są naturalnymi środkami przeciwzapalnymi i przeciwutleniającymi. Podobno są pomocne u 20% psów z alergią. Z własnego doświadczenia wynika, że ta liczba jest nieco wyższa. Z pewnością warto spróbować, ponieważ nie są szkodliwe i praktycznie nie mają skutków ubocznych. Kwasy tłuszczowe omega-3 znajdują się w olejach rybnych, a kwasy tłuszczowe omega-6 pochodzą z roślin zawierających kwas gamma-linolenowy (GLA). Te suplementy różnią się od tych sprzedawanych w celu uzyskania błyszczącej sierści. Produkty zawierające kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6 obejmują czapki alergenowe i halo.
Diety hipoalergiczne
Alergie rozwijają się w wyniku ekspozycji, więc większość diet hipoalergicznych zawiera białka i węglowodany, których Twój pies nigdy nie jadł przed. Jak wspomniano wcześniej, najszybszym i najlepszym sposobem ustalenia, na jakie pokarmy Twój pies może być uczulony lub nie, jest przeprowadzenie diagnostycznych testów alergicznych. Ponieważ produkty mleczne, wołowina i pszenica są odpowiedzialne za 80% alergii pokarmowych u psów, należy ich unikać. Nowatorskie źródła białka stosowane w dietach hipoalergicznych obejmują dziczyznę, jaja, kaczki, kangury i rodzaje ryb, których zwykle nie ma w karmie dla zwierząt. Źródła węglowodanów obejmują ziemniaki, groszek, bataty, słodkie ziemniaki i dynie w puszkach.
Diety hydrolizowane białkowe to diety, w których źródło białka zostało syntetycznie zredukowane do małych fragmentów. Teoria stojąca za karmieniem zhydrolizowanym źródłem białka mówi, że białka w karmie powinny być na tyle małe, aby układ odpornościowy psa z alergią nie rozpoznał fragmentów białka i nie wywołał odpowiedzi immunologicznej powodującej alergię.
Większość zwierząt z alergiami pokarmowymi dobrze reaguje po przejściu na dietę hipoalergiczną kupowaną w sklepie, ale czasami zwierzę cierpi na tak skrajne alergie, że jedyną opcją jest domowa dieta. W takim przypadku dieta powinna zostać dostosowana przy pomocy lekarza weterynarii.
Kortykosteroidy i środki immunosupresyjne
Produkty kortyzonowe, takie jak prednizon, prednizolon i deksametazon, zmniejszają swędzenie poprzez zmniejszenie stanu zapalnego. Leki te nie są pozbawione skutków ubocznych, dlatego należy je rozważnie stosować w leczeniu alergii skórnych. Sterydy należy brać pod uwagę tylko wtedy, gdy sezon alergiczny jest krótki, wymagana ilość leku jest niewielka lub w celu złagodzenia skrajnego dyskomfortu psa. Skutki uboczne mogą obejmować zwiększone pragnienie i apetyt, zwiększoną potrzebę oddawania moczu i zmiany w zachowaniu. Długotrwałe stosowanie może powodować cukrzycę i zmniejszoną odporność na infekcje. U niektórych psów długotrwała, alternatywna terapia małymi dawkami jest jedynym protokołem postępowania, który skutecznie kontroluje atopowe zwierzę.Ten protokół powinien być stosowany tylko w ostateczności po wyczerpaniu wszystkich innych metod, aby uniknąć potencjalnych długoterminowych komplikacji związanych z lekiem.
Cyklosporyna (Atopica) jest lekiem, który wydaje się być dość skuteczny w zmniejszaniu stanu zapalnego związanego z alergiami skórnymi i uspokojeniu układu odpornościowego chorego psa. Jednak ceny cyklosporyny mogą być wygórowane dla psów większych ras.
Immunoterapia (hipo-uczulenie)
Szczepy alergiczne są bardzo bezpieczne i wiele osób odnosi z nimi wielki sukces; jednak działają one bardzo wolno. Poprawa może nastąpić dopiero po sześciu do dwunastu miesiącach. Po zidentyfikowaniu alergenów dla psa wytwarzana jest odpowiednia immunoterapia dla tego konkretnego psa i można rozpocząć leczenie. Po zidentyfikowaniu szkodliwych antygenów, z mieszaniny tych antygenów można sporządzić wstrzyknięcie zmniejszające wrażliwość. W zależności od rodzaju zastosowanych środków, zastrzyki te będą podawane przez okres od tygodni do miesięcy, aż pies lub kot uzyska odporność na te środki. Po wstępnej ochronie może być konieczne okazjonalne podanie dawki przypominającej.
Kontrola środowiska
Jeśli wiesz, na które substancje Twój pies jest uczulony, unikanie jest najlepszą metodą kontroli. Nawet jeśli odczulasz psa szczepionkami alergicznymi, najlepiej jest całkowicie unikać alergenu. Pleśń można zredukować, używając osuszacza lub umieszczając węgiel aktywny na wierzchu odsłoniętego brudu w roślinach domowych. Pył i pyłki najlepiej zwalczać za pomocą oczyszczacza powietrza z filtrem HEPA. Klimatyzacja może również zmniejszyć ilość krążących w powietrzu alergenów, ponieważ okna są wtedy zamknięte.
Leki na tarczycę
Zdrowa skóra i normalna sierść są wynikiem wielu czynników, zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych. W organizmie znajduje się kilka gruczołów odpowiedzialnych za produkcję hormonów, które są niezbędne do regulacji innych funkcji organizmu, a także normalnej powierzchni skóry i sierści. Niedoczynność tarczycy może skutkować słabą skórą i sierścią, w tym wypadaniem włosów lub nieprawidłową rotacją włosów, matowymi lub łamliwymi włosami, zmienioną pigmentacją oraz tłustą lub suchą skórą. Badanie krwi to najprostszy i najbardziej bezpośredni sposób na stwierdzenie, czy Twój pies ma niedoczynność tarczycy. Testy tarczycy mogą obejmować wszystkie lub części z poniższych:
Wyjściowy test T4 lub T4 całkowity (TT4): jest to najczęściej stosowany test. Psy z niewydolnością tarczycy będą miały obniżony poziom hormonu T4. Istnieją jednak inne warunki, które mogą powodować spadek T4, więc jeśli wynik testu będzie pozytywny w kierunku niedoczynności tarczycy, weterynarz powinien zalecić dodatkowe badanie krwi, test T3 lub podstawowy test TSH.
Linia bazowa Test TSH: mierzy poziom hormonu stymulującego tarczycę. W połączeniu z testem T4 lub T3 zapewnia pełniejszy obraz aktywności hormonalnej gruczołu tarczowego Twojego psa.
Wolny test T4 firmy RIA (test radioimmunologiczny): Test Free T4 wykorzystujący techniki RIA nie wydają się być mniej lub bardziej dokładne niż powyższy test TT4.
Wolny T4 przez ED (dializa równowagowa): ten test może dostarczyć dokładniejszych danych na temat poziomu hormonu T4 we krwi twojego psa.
Wyjściowy test T3: W połączeniu z testem T4 lub TSH te dwa badania krwi mogą dać jaśniejszy obraz poziomu hormonów występujących we krwi. Ten test nie jest wiarygodny, gdy jest używany samodzielnie. Test T3 powinien być zawsze wykonywany w połączeniu z jednym z innych badań krwi.
Test odpowiedzi na TSH: W tym teście weterynarz dokonuje wstępnego pomiaru hormonów tarczycy w krwiobiegu twojego psa, a następnie wstrzykuje tarczycę Stymulujący hormon (TSH) do żyły. Po 6 godzinach pobiera się próbkę krwi i sprawdza poziom T4. Jeśli twój pies ma niedoczynność tarczycy, poziom T4 nie wzrośnie nawet po wstrzyknięciu TSH. Jest to kosztowny test i jest rzadziej stosowany ze względu na zmniejszoną produkcję przez producentów.
Niedoczynność tarczycy jest leczona dzienną dawką syntetycznego hormonu tarczycy zwanego tyroksyną (lewotyroksyna). Próbki krwi będą musiały być pobierane okresowo, aby ocenić skuteczność dawkowania i dokonać niezbędnych korekt.
Skuteczne leczenie atopowego, uczulonego psa jest czasami skomplikowane i frustrujące, ponieważ postępowanie multimodalne jest konieczne w w większości przypadków w celu opanowania zaostrzeń alergicznych. Właściwa diagnoza przeprowadzona przez lekarza weterynarii i właściciela, przestrzeganie zaleceń i dalsza opieka jest niezbędna, aby zmaksymalizować szanse wyleczenia lub przynajmniej kontrolowania ciężko dotkniętego alergią pacjenta.