Raz Twoje dziecko przeszło pomyślnie naukę korzystania z nocnika – „załatwianie spraw” powinno być łatwiejsze – ale co, jeśli wypadki będą się powtarzać?
Kiedy dziecko w wieku powyżej czterech lat często cierpi na wypadki nie wydaje się być podstawową przyczyną medyczną, może zostać zdiagnozowana dysfunkcja oddawania moczu. Dysfunkcja oddawania moczu jest bardzo powszechna i może być użyta do opisania problemów z utrzymywaniem moczu, trudnościami w opróżnianiu pęcherza lub nietrzymaniem moczu.
Nikt nie wie, co powoduje dysfunkcję oddawania moczu, ale stan ten może mieć fizyczny wpływ na dzieci, społecznie i psychologicznie. Nieleczone niektóre rodzaje zaburzeń oddawania moczu mogą na dłuższą metę powodować trwałe uszkodzenie nerek. Na szczęście istnieje kilka rodzajów terapii, które mogą pomóc dzieciom skutecznie odzyskać kontrolę nad pęcherzem. Oto kilka oznak, że Twoje dziecko może mieć zaburzenia oddawania moczu:
Czuje pilną potrzebę obejścia się bez pełnego pęcherza. Dzieci z pęcherzem nadreaktywnym (OAB) mogą odczuwać chęć korzystania z łazienki co godzinę lub dłużej. Większość dzieci z OAB cierpi na nietrzymanie moczu, au niektórych mogą rozwinąć się infekcje dróg moczowych (ZUM); czasami te objawy OAB będą się utrzymywać nawet przy braku infekcji dróg moczowych. Niektóre dzieci mogą (bezskutecznie) próbować go „przytrzymać”, krzyżując nogi lub wykonując inne manewry fizyczne. OAB jest leczony terapią behawioralną w celu ponownego wytrenowania pęcherza przez zaplanowane nocniki, ale czasami wymaga również leków zmniejszających potrzebę oddania moczu.
Wydaje się, że pęcherz jest nadal pełny, nawet po skorzystaniu z toalety. U dzieci z dysfunkcyjnym oddawaniem moczu mięśnie kontrolujące wypływ moczu z organizmu nie rozluźniają się całkowicie, a pęcherz nigdy nie opróżnia się całkowicie . Powoduje to szereg objawów, takich jak nawilżenie w ciągu dnia i nocy, uczucie, że pęcherz jest zawsze pełny, nagłe parcie i wysiłek podczas oddawania moczu. Dzieci z tym schorzeniem są bardziej narażone na infekcje nerek. Dysfunkcjonalne oddawanie moczu jest leczone lekiem leki rozluźniające pęcherz i terapia behawioralna w celu przekwalifikowania mózgu i pęcherza do wspólnej pracy.
Oddaje mocz mniej niż 3 razy dziennie. Dzieci z niedoczynnym pęcherzem są w stanie wytrzymać dłużej niż 6-8 godzin rs bez oddawania moczu. Te dzieci czasami muszą się wysilać, aby oddać mocz, ponieważ sam mięsień pęcherza może stać się „słaby” z powodu nadmiernego rozciągnięcia i może nie reagować na sygnał mózgu, że czas iść. Przypadkowe zamoczenie pęcherza niedoczynnego jest spowodowane przepełnieniem pęcherza i przepełnienia. Te dzieci zaczynają zgodnie z harmonogramem oddawania moczu w określonym czasie, tak więc starają się chodzić do toalety co kilka godzin, niezależnie od ich postrzeganej chęci oddania moczu. Ten częstszy harmonogram oddawania moczu może pomóc pęcherzowi przed nadmiernym rozciągnięciem i przywrócić napięcie mięśniowe.
Częste zaparcia z nietrzymaniem moczu w ciągu dnia. Badania wskazują, że prawie WSZYSTKIE dzieci z dysfunkcją oddawania moczu mają również pewien element zaparcia / zatrzymania kału lub dysfunkcji jelit. Głównym elementem leczenia zaburzeń oddawania moczu jest agresywna terapia mająca na celu złagodzenie zatrzymania kału . W wielu przypadkach, gdy zaparcia są odpowiednio leczone, objawy ze strony pęcherza u dzieci ulegną poprawie lub znikną.
Moczenie nocne w nocy i inne wypadki jelit. Moczenie nocne w nocy jest bardzo częste u dzieci, nawet po udanej nauce korzystania z toalety w ciągu dnia. Większość dzieci, które tylko moczyły łóżko, ale nie mają problemów w ciągu dnia, nie ma nieprawidłowej anatomii dróg moczowych. Jednak dzieci, które moczą łóżko, a także mają wypadki jelitowe (znane również jako enopreza), mogą mieć funkcjonalne problemy z sygnałami nerwowymi do pęcherza i / lub jelit. Kiedy sygnały wysyłane do pęcherza są zakłócone, mogą również zostać zaatakowane te same nerwy, które kontrolują nietrzymanie stolca, a dzieci mogą mieć trudności z kontrolowaniem wypróżnień.
W wieku 4 lat i skutecznie uczyły się korzystać z nocnika, ale nadal wypadki w ciągu dnia. Dysfunkcja oddawania moczu zwykle nie jest diagnozowana, dopóki dziecko nie ukończy 4 lat i nadal doświadcza wypadków w ciągu dnia przez co najmniej 6 miesięcy po zakończeniu nauki korzystania z toalety. W pierwszej kolejności urolog zbada Twoje dziecko, aby sprawdzić, czy są jakieś medyczne lub anatomiczne przyczyny, które mogą powodować moczenie w ciągu dnia. Jeśli badanie nie wykaże żadnych problemów, lekarz może zlecić dodatkowe badania, które sprawdzą, jak działa pęcherz i ocenią objawy dysfunkcji jelit.
Jeśli uważasz, że Twoje dziecko ma którykolwiek z tych problemów z pęcherzem lub objawy, zadzwoń do Kliniki Urologii Ogólnopolskiego Szpitala Dziecięcego (614) 722-6630, aby umówić się na dalszą ocenę i leczenie.
Szukasz odpowiedzi na więcej pytań dla rodziców?
Zapisz się do naszego biuletynu e-Wskazówki dotyczące zdrowia