Tuż u wybrzeży Nowej Fundlandii znajduje się zbiór wysp, które nie są częścią prowincji. Rzeczywiście, nie są nawet Kanadą! Saint-Pierre i Miquelon to ostatni fragment francuskiego terytorium w Ameryce Północnej. Różnią się one dość od Nowej Fundlandii i Labradoru, co czyni je obowiązkowymi. Rzeczywiście, przemysł turystyczny Saint-Pierre i Miquelon oraz Półwysep Burin we wschodniej Nowej Fundlandii są ściśle ze sobą powiązane. Odkryjesz zupełnie nowy świat, wypływając promem z miasta Fortune. Oto niektóre z najfajniejszych faktów na temat Nowej Fundlandii i najbliższego obcego kraju Labradora.
Był to francuski, potem angielski, francuski, potem angielski i ostatecznie znów francuski.
Jeśli już, historia Saint-Pierre i Miquelon była burzliwa. Od dawna są terytorium, które było wymieniane, czasami gwałtownie, między Francuzami i Anglikami, gdy prowadzili konflikty w szerszym świecie. Pierwotnie francuska osada, Brytyjczycy przejęli kontrolę nad wyspami w 1713, 1778, 1794, 1803 i 1815 r., A Francuzi przejęli kontrolę nad wyspami między tymi okupacjami. Ostatecznie Francuzi ponownie przejęli kontrolę nad wyspami w 1816 roku, tym razem na stałe.
To był raj dla miłośników rumu
W latach dwudziestych XX wieku i amerykańskim prohibicji Saint-Pierre i Miquelon odgrywali ważną rolę w staraniach o przemycanie alkoholu do USA, a niesławni gangsterzy zakładali operacje na wyspie. W rzeczywistości nawet Al Capone korzystał z wysp i był klientem Hotelu Robert, hotelu, który działa do dziś.
Ma jedną wyspę, która w rzeczywistości jest dwiema wyspami!
Zdjęcie Doc Searls
Być może wyspy Saint-Pierre i Miquelon powinny być znane jako Saint-Pierre, Miquelon i Langlade. Największa wyspa jest technicznie znana jako Miquelon-Langlade i ma kształt hantli, północna część to Miquelon, a południowa to Langlade. Łączy je Dune de Langlade, niezbyt trwały piaszczysty przesmyk. W rzeczywistości w XVIII wieku burza zniszczyła przesmyk, tworząc dwie wyspy, tylko po to, aby wkrótce potem prądy ponownie je połączyły.
Możesz podróżować w czasie
Nowa Fundlandia jest znana ze swojej dziwacznej 30-minutowej strefy czasowej, ale Saint-Pierre i Miquelon to coś zupełnie innego. Oni też mają swoją strefę czasową, która jest 30 minut przed czasem w Nowej Funlandii. Tak więc w południe w Nowej Fundlandii jest 12:30. w Saint-Pierre, godz. 11:30 w Halifaksie i 10:30 w Toronto. Technicznie rzecz biorąc, czyni to Saint-Pierre i Miquelon pierwszym miejscem w Ameryce Północnej, które obchodzi Nowy Rok. Ta wyjątkowa strefa czasowa ma ciekawe dziwactwo. Ponieważ musisz podróżować na zachód promem z Fortune, aby dotrzeć do St. Pierre, jest to jedna z niewielu stref czasowych na świecie, która zmusi Cię do ustawienia zegarka naprzód podczas podróży na zachód.
To Francja!
Chociaż Saint-Pierre i Miquelon znajdują się w pobliżu Nowej Funlandii i dzielą ich klimat i geografię, można usprawiedliwić myślenie, że kulturowo będzie bardzo podobny do Nowej Fundlandii i Labradora. Nic nie może być dalsze od prawdy! Podczas podróży do Saint-Pierre przejdziesz przez odprawy celne (nie zapomnij paszportu!), Użyjesz euro i doświadczysz francuskiego jedzenia, wina, muzyki i oczywiście języka. Rzeczywiście, jest kulturowo odrębny i dumny! Nowa Fundlandia może być najbardziej wysuniętą na wschód częścią Ameryki Północnej, ale Saint-Pierre jest, przynajmniej kulturowo, najbardziej zachodnią częścią Europy!
I jeden dodatkowy dziwaczny fakt dotyczący Nowej Fundlandii
Ze względu ze względu na bliskość i niewielkie rozmiary Saint-Pierre i Miquelon pod pewnymi względami zależą one od wyspy. Istnieje wiele bliskich powiązań poprzez rodziny i przyjaciół, a mieszkańcy Saint-Pierre i Miquelon są stałymi gośćmi na wyspie Nowa Fundlandia. Chociaż może to nie być codzienne zjawisko, nierzadko zdarza się zobaczyć samochody z europejskimi tablicami rejestracyjnymi w Nowej Funlandii, co sprawia, że jest to jedyne miejsce w Ameryce Północnej, w którym można to zobaczyć z jakąkolwiek regularnością!
Zdjęcia dzięki uprzejmości Vanina Merkle, chyba że zaznaczono inaczej.