9 maja 1961 r. Nowo wybrany przewodniczący Federalnej Komisji Łączności, Newton Minow, wygłosił pierwsze przemówienie na spotkaniu National Association of Nadawcy w Waszyngtonie Po pochwaleniu profesjonalistów z branży nadawczej i wyrażeniu przekonania, że telewizja powinna wspierać interes publiczny, haniebnie nazwał stan tego medium „ogromnym pustkowiem”, oświadczając, że „gdy telewizja jest zła, nic nie jest gorzej.” Jego przemówienie, co nie jest zaskakujące, nie zostało powszechnie docenione.
Minow starał się wskazać, że dobra telewizja powinna wykraczać poza rozrywkę – i że powinna być używana szczególnie do wspierania ideałów Ameryki z czasów zimnej wojny, takich jak jako bitwa o demokrację, aby pokonać komunizm. Politycznie czy nie, uczestnicy spotkania potraktowali przemówienie Minowa jako groźbę, rozumiejąc, że jeśli nie zaczną tworzyć lepszego oprogramowania, ich licencje sieciowe mogą zostać cofnięte. Więc zintensyfikowali działania: w latach 60. sieci zaczęły oferować więcej programów edukacyjnych i informacyjnych, a także szerszą gamę programów. Z czasem Minow niechętnie zaaprobował zmiany, mówiąc w 2011 roku, że „telewizja stała się mniej pustkowiem”.
Lata 60. były jednym z najciekawszych okresów w historii Ameryki z kilku powodów społeczno-politycznych. Kulminacja zaciętej bitwy w postaci Ruchu na rzecz Praw Obywatelskich sprawiła, że dr Martin Luther King Jr. stał się ikoną za jego wkład w znaczną poprawę jakości życia Afroamerykanów w tym kraju – i garstkę międzynarodowych konflikty, w szczególności wojna wietnamska i konflikt izraelsko-palestyński, pomogły ukształtować tę dekadę jako okres zamieszania i ogólnego niepokoju. Chociaż są to tematy, które oczywiście nie wywołują śmiechu, w Hollywood jest spójna historia telewizji i polityka silnie na siebie oddziałuje i jest rzeczą oczywistą, że niektóre z największych komiksowych ulg i bardziej skłaniających do myślenia ujęć na ekranie nie byłyby możliwe bez poważnych rzeczy dziejących się wokół d świat.
Aby uczcić część wspaniałej telewizji pochodzącej z tej burzliwej dekady w historii Ameryki, Stacker odwołał się do IMDb, aby stworzyć listę 100 najlepszych programów telewizyjnych lat 60. Na potrzeby tej historii wzięliśmy pod uwagę tylko programy w języku angielskim, które otrzymały co najmniej 500 głosów na IMDb, a następnie uszeregowaliśmy je zgodnie z ocenami widzów.
Czytaj dalej, aby zobaczyć, które kultowe programy zostały zatwierdzone przez Minnow lub w inny sposób, od „Andy Griffith Show” przez „Hogans Heroes” do „Scooby-Doo, Where Are You!” przetrwały próbę czasu i ponad pół wieku później okazały się klasykami.
Możesz także polubić: 50 najlepszych filmów według krytyków kobiet