Mars jest stałym punktem dyskusji dla odkrywców kosmosu na całym świecie. Wysłaliśmy tam dziesiątki statków kosmicznych, żeby to zbadały. Niektórzy chcą wylądować na nim astronautów. Planeta jest po prostu daleko, aby utrudnić to marzenie, ale wystarczająco blisko, aby pobudzić naszą wyobraźnię. Więc jakie są najważniejsze rzeczy, których należy się dowiedzieć o Czerwonej Planecie?
1. Mars miał wodę w starożytności:
Od wieków dyskutujemy o tym, czy Mars miał życie, czy nie. W rzeczywistości astronom Percival Lowell błędnie zinterpretował obserwacje „canali” – włoskiego słowa oznaczającego kanały – na planecie jako dowód na kanały wykonane przez obcych. Okazało się, że obserwacje Lowella były utrudnione przez kiepską optykę teleskopów jego czasów, a widziałem złudzenia optyczne. To powiedziawszy, kilka statków kosmicznych dostrzegło inne ślady starożytnej wody – kanały wyżłobione w terenie i skały, które mogły powstać tylko w obecności wody, na przykład.
Mars ma zamarzniętą wodę Dzisiaj:
Bardzo interesuje nas kwestia wody, ponieważ wiąże się ona z możliwością zamieszkania; po prostu życie, jakie znamy, jest bardziej prawdopodobne, że będzie tam istniało z wodą. W rzeczywistości mandat łazika Curiosity na Marsie teraz jest poszukiwanie środowisk nadających się do zamieszkania (w przeszłości lub obecnie). Mars ma cienką atmosferę, która nie pozwala wodzie płynąć lub pozostawać w dużych ilościach na powierzchni, ale wiemy na pewno, że na biegunach jest lód – i prawdopodobnie mroźne miejsca w innych miejscach na planecie. Pytanie brzmi, czy lód jest w stanie stopić latem dostatecznie dużo wody, aby utrzymać jakiekolwiek mikroby.
Mars miał grubszą atmosferę:
Aby woda płynęła w przeszłości, Czerwona Planeta potrzebuje więcej atmosfery. Więc coś musiało się zmienić w ciągu ostatnich kilku miliardów lat. Co? Uważa się, że energia słoneczna uderzająca w atmosferę musiała „pozbawić” lżejszych form wodoru z góry, rozpraszając cząsteczki w przestrzeni. Po dłuższym czasie zmniejszyłoby to ilość atmosfery w pobliżu Marsa. To pytanie jest aktualne zbadano bardziej szczegółowo za pomocą sondy NASA Mars Atmosphere and Volatile EvolutioN (MAVEN).
Mars ma ekstremalne wzloty i upadki w terenie:
Grawitacja powierzchni Marsa wynosi tylko 37% co można znaleźć na Ziemi, dzięki czemu wulkany mogą być wyższe bez zapadania się. Dlatego mamy Olympus Mons, najwyższy znany wulkan na planecie Układu Słonecznego. Ma 16 mil (25 kilometrów) wysokości i ma średnicę jest mniej więcej taki sam jak stan Arizona, według NASA. Ale Mars ma także głęboki i szeroki kanion znany jako Valles Marineris, po statku kosmicznym (Mariner 9), który go odkrył. W niektórych częściach kanion ma 4 mile (7 kilometrów). Według NASA dolina jest tak szeroka jak Stany Zjednoczone i stanowi około 20% średnicy Czerwonej Planety.
Mars ma dwa księżyce – a jeden z nich jest skazany:
Planeta ma dwa przypominające asteroidy księżyce zwane Fobos i Deimos. Ponieważ ich skład jest podobny do asteroid znalezionych w innych częściach Układu Słonecznego, według NASA większość naukowców uważa, że grawitacja Czerwonej Planety dawno temu porwała księżyce i zmusiła je na orbitę. Ale w życiu Układu Słonecznego Fobos żyje dość krótko. Za około 30 do 50 milionów lat Fobos zderzy się z powierzchnią Marsa lub rozerwie się, ponieważ siła pływowa planety okaże się zbyt duża, by się jej oprzeć.
My Miej kawałki Marsa na Ziemi:
Pamiętasz niską grawitację na Marsie, o której rozmawialiśmy? W przeszłości planeta została uderzona przez duże asteroidy – podobnie jak Ziemia. Większość szczątków spadła z powrotem na planetę, ale część z nich została wyrzucona w kosmos. To zapoczątkowało niesamowitą podróż, podczas której szczątki przemieszczały się po Układzie Słonecznym, aw niektórych przypadkach lądowały na Ziemi. Techniczna nazwa tych meteorytów to SNC (Shergottites, Nakhlites, Chrictites – rodzaje składu geologicznego). Gazy uwięzione w niektórych z tych meteorytów były praktycznie identyczne z tym, jakie lądowniki NASA wikingów pobierały na Czerwonej Planecie w latach 70. i 80. XX wieku.
Mars zabiłby szybko niezabezpieczonego astronautę:
Jest wiele nieprzyjemnych scenariuszy dla kogoś, kto wziął ich hełm. Po pierwsze, Mars jest zwykle dość zimny; jego średnia temperatura na średnich szerokościach geograficznych wynosi -50 stopni Fahrenheita (-45 stopni Celsjusza). Po drugie, praktycznie nie ma atmosfery. Ciśnienie powietrza na Marsie to tylko 1% tego, co mamy (średnio) na powierzchni Ziemi. Po trzecie, nawet gdyby miał atmosferę, skład nie jest zgodny z mieszanką azotu i tlenu, której wymagają ludzie. W szczególności Mars ma około 95% dwutlenku węgla, 3% azotu, 1,6% argonu i kilka innych pierwiastków w swojej atmosferze.
We wczesnej epoce kosmicznej myśleliśmy, że Mars jest jak księżyc:
Wczesne sondy NASA, które przeleciały nad Czerwoną Planetą, przez przypadek, wykonały zdjęcia plam na planetach z kraterami. To doprowadziło niektórych naukowców do (błędnie) przekonania, że Mars ma środowisko podobne do księżyca: pokryte kraterami i praktycznie niezmienne. Wszystko się zmieniło, gdy Mariner 9 przybył na planetę w listopadzie 1971 roku na misję orbitalną i odkrył planetę pochłoniętą przez globalną burzę piaskową. Co więcej, z pyłu wystawały dziwne rysy – cechy, które okazały się uśpionymi wulkanami. Jak wspomniano wcześniej, Mariner 9 znalazł rozległe Valles Marineris. Na zawsze zmieniło to nasze spojrzenie na planetę.
Mars ma metan w swojej atmosferze:
Metan można interpretować jako oznakę aktywności biologicznej – emitują go mikroby – a nawet aktywność geologiczna. Uważa się, że na aktywnych planetach jest większe prawdopodobieństwo życia. Tak więc kwestia metanu na Marsie jest tą, którą naukowcy próbują rozwiązać. Konsensus? Nie ma zgody. Obserwacje teleskopowe miały na przestrzeni lat bardzo różne pomiary i niewiele statków kosmicznych zaprojektowano do szczegółowego badania tego pierwiastka. Łazik Curiosity wykrył dziesięciokrotne skoki metanu na swoim obszarze, ale nie wiemy, skąd pochodzi i dlaczego występują fluktuacje.
Mars jest popularnym celem statków kosmicznych:
Było tak wiele statków kosmicznych, które próbowały wykonać misję na Marsie, że trudno jest wybrać te godne uwagi w krótkim artykule. Wikingowie NASA byli pierwszymi lądownikami w 1976 roku; w rzeczywistości NASA jest jedyną agencją, której jak dotąd udało się wylądować na planecie. Niektóre z jego innych misji obejmują Pathfinder-Sojourner (pierwsza kombinacja lądownika i łazika) w 1997 r., Mars Exploration Rovers Spirit i Opportunity w 2004 r. Oraz łazik Curiosity z 2012 r. Nie wspomina się nawet o flocie orbiterów, mapował Marsa przez lata ze Związku Radzieckiego, NASA, Europejskiej Agencji Kosmicznej i Indii. W następnej dekadzie pojawi się o wiele więcej statków kosmicznych.