Zinktekort: 8 veel voorkomende tekenen en symptomen

Disclaimer

Neem contact op met uw zorgverlener als u medische vragen of opmerkingen heeft. De artikelen over Health Guide worden ondersteund door collegiaal getoetst onderzoek en informatie afkomstig van medische verenigingen en overheidsinstanties. Ze zijn echter geen vervanging voor professioneel medisch advies, diagnose of behandeling.

Er is een zeer reële onvruchtbaarheidscrisis gaande in de Verenigde Staten – en niet alleen voor vrouwen. Vanaf 2013 had meer dan 9% van de Amerikaanse mannen van 15-44 jaar vruchtbaarheidsproblemen (Chandra, 2013). En uit een onderzoek onder 43.000 mannen uit Noord-Amerika, Europa, Australië en Nieuw-Zeeland bleek dat het aantal zaadcellen per milliliter sperma tussen 1973 en 2011 met bijna 60% daalde (Levine, 2017). Zelfs als je nog niet aan kinderen denkt, moet je je zorgen maken over de gezondheid van je sperma, wat net zo eenvoudig kan zijn als het voorkomen van zinktekort.
Zink is een mineraal en sporenelement dat in veel opzichten cruciaal is voor je lichaam. Hoewel er slechts sporen nodig zijn (de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid is 11 mg per dag voor volwassen mannen en 8 mg per dag voor volwassen vrouwen), helpt deze micronutriënt om uw lichaam goed te laten functioneren door een sleutelrol te spelen bij wondgenezing en immuunfunctie, celdeling, en de vorming van DNA en eiwitten. Het is ook essentieel voor groei en ontwikkeling en beïnvloedt smaak en geur, en kan mogelijk leeftijdsgebonden maculadegeneratie vertragen.

Symptomen van zinktekort

Zinktekort kan moeilijk te diagnosticeren zijn (daar komen we op terug), daarom de tekenen en symptomen moeten kennen. Aangezien sommige niet-specifiek zijn (veel aandoeningen kunnen hetzelfde veroorzaken), zal het uw arts of apotheker helpen als u uw ervaring ermee kunt herkennen en beschrijven. Dit is wat u moet weten over wat u kunt ervaren als uw zinkgehalte te laag wordt, wie het meeste risico loopt om een licht of ernstig zinktekort te ontwikkelen en hoe gezondheidswerkers u zullen diagnosticeren.
Hoewel dit allemaal kan tekenen zijn van zinktekort, is het belangrijk op te merken dat niet iedereen dezelfde ervaring zal hebben. U kunt deze symptomen krijgen als uw serumzinkspiegels te laag worden, of misschien niet. U kunt andere symptomen hebben, omdat ieders lichaam de tekenen een beetje anders kan vertonen.

Verlies van eetlust

Dr. Dana Hunnes, een senior diëtiste bij het Ronald Reagan UCLA Medical Center, zegt dat een gebrek aan eetlust een veelbetekenend teken is van een laag zinkgehalte. Maar terwijl medische professionals patiënten met een laag zinkgehalte zien die een verminderde eetlust rapporteren, neigen studies in de andere richting. Dit mineraal is zo nauw verbonden met de eetlust dat een studie aantoonde dat zinksuppletie met succes de calorie-inname bij patiënten met anorexia verhoogde (Khademian, 2014). Hoewel meer studies specifiek bij mensen moeten worden gedaan om de rol van zink te verduidelijken, wordt aangenomen dat zink de eetlust beïnvloedt door de invloed ervan op ghreline (Suzuki, 2011). Dit hormoon, ook wel het hongerhormoon genoemd, stimuleert de eetlust, verhoogt de voedselopname en bevordert de vetopslag.

Verzwakt immuunsysteem

Zelfs licht lage serumzinkspiegels kunnen een invloed op de immuunfunctie (Prasad, 2008) Een meta-analyse toonde aan dat zink je immuunsysteem voldoende ondersteunt, zodat suppletie met het mineraal de duur en ernst van verkoudheid kan verminderen – zolang het maar vroeg wordt ingenomen (Rao, 2011). Hoewel er meer onderzoek moet worden gedaan, lijkt voorlopig werk aan te tonen dat zuigtabletten gemaakt van zinkgluconaat even effectief zijn als zinkacetaat (Hemilä, 2017). Dus in plaats van je zorgen te maken over de beslissing bij de drogisterij, kun je er gewoon een uitkiezen en beginnen met je voedingssupplement. (Wees voorzichtig met die zink-neussprays, aangezien mensen een afgestompt reukvermogen als bijwerking hebben gemeld.)

Gewichtsverlies

Laag zink is ook bekend als het veroorzaken van gewicht verlies Zink manipuleert de niveaus van ghreline en leptine, de verzadigingshormonen, in uw b ody. Dat is de reden waarom lagere dan ideale zinkgehaltes u zonder eetlust kunnen achterlaten, en als gevolg daarvan onbedoeld gewichtsverlies.

Diarree

Helaas moet u bij beide op diarree letten. kant van uw zinkopname.Te veel innemen kan dit onaangename symptoom veroorzaken, evenals een tekort. Diarree kan een tekort aan dit cruciale mineraal ook verergeren omdat het een goede opname verhindert. Dat is ook ernstig omdat zink essentieel is voor de immuunrespons op darmproblemen die mogelijk losse ontlasting kunnen veroorzaken. Dus als u al weet dat u een tekort heeft – zelfs als u al een behandelplan heeft – en al enkele dagen last heeft van diarree, is het tijd om uw zorgverlener te bellen.

Onvermogen om wonden te genezen

Het is moeilijk te overdrijven hoe belangrijk dit mineraal voor dit proces is. De rol van zink bij wondgenezing is multidimensionaal. Door de juiste hoeveelheid zink te krijgen, kan elke stap van dit proces plaatsvinden (Lin, 2017). Elementair zink is nodig voor coagulatie (bloedstolling op de plaats van de wond), immuunafweer waar je gewond bent geraakt en huidcelherstel om het uiteindelijk weer normaal te maken. Het is zelfs van vitaal belang voor de vorming van littekens en de synthese van proteïne en collageen.

Verminderde smaak- of reukzin

Vooral oudere volwassenen verliezen vaak hun smaak- en reukvermogen als ze onvoldoende zink krijgen (Pisano, 2016). In Amerika komt een tekort misschien niet zo vaak voor, maar naar schatting krijgt 20–25% van de volwassenen van 60 jaar en ouder niet genoeg zink binnen, zelfs niet nadat de supplementen zijn geteld (NIH, 2019).

Haar verlies

Haaruitval, of alopecia, is een extreem veel voorkomend teken van zinktekort (Saper, 2009), hoewel niet iedereen met een laag zinkgehalte het zal ontwikkelen. Gelukkig lijkt het erop dat dit effect van een te laag zinkgehalte kan worden omgekeerd of verlicht door de serumzinkspiegels te verhogen. In een kleine studie werd haaruitval vertraagd of genezen door zinksuppletie bij mensen met een tekort en die leden aan alopecia (Karashima, 2012). Bij een ander zagen 9 van de 15 patiënten een verbetering, hoewel onderzoekers zeggen dat dit niet significant genoeg is om conclusies te trekken over de rol van zink (Park, 2009). Er moet meer werk worden verzet, maar zink via de voeding kan een gemakkelijke en veilige manier zijn om lage aantallen te verhogen en mogelijk haaruitval te vertragen of te stoppen.

Hypogonadisme

Onze dagelijkse zinkbehoeften zijn relatief laag, maar ze stijgen voor zwangere vrouwen. Zink is essentieel voor een goede groei en ontwikkeling van babys in de baarmoeder, en een laag zinkgehalte kan groeiachterstand veroorzaken. Dit komt vooral tot uiting in het voortplantingssysteem, waar een tekort aan zink de puberteit kan laten stoppen. Een voorbeeld hiervan is het Prasad-syndroom (Karaca, 2007), veroorzaakt door tekorten aan ijzer en zink, dat wordt gekenmerkt door huidveranderingen, bloedarmoede (een gebrek aan of disfunctie van rode bloedcellen in het bloed) en hypogonadisme (wanneer geslachtsklieren produceren weinig of geen geslachtshormonen), naast andere symptomen.

Wie loopt er risico op een zinktekort?

Er zijn verschillende groepen mensen die een grotere kans hebben om zinktekort te krijgen . In de Verenigde Staten lopen zuigelingen die borstvoeding geven en oudere volwassenen het grootste risico. Zwangere vrouwen kunnen echter ook gemakkelijk last hebben van een laag zinkgehalte, aangezien hun behoeften toenemen naarmate hun baby zich ontwikkelt. Alcoholisten lopen ook een groter risico door malabsorptie. Mensen met sikkelcelanemie hebben ook een hoger risico.
Chronische ziekten die de zinkabsorptie beïnvloeden, zijn ook risicofactoren, waaronder leverziekte, de ziekte van Crohn en acrodermatitis enteropathica, een zeldzame genetische aandoening die zinkbindt en veel symptomen veroorzaakt die overeenkomen met zinktekort zoals alopecia, dermatitis en diarree. Mensen die protonpompremmers (PPIs) gebruiken om maagzuur te verminderen, kunnen ook last hebben van een laag zinkgehalte, aangezien de medicatie de absorptie verstoort.

Diagnose van zinktekort

Medische beroepen gebruiken mogelijk meer dan één test om te zien of u een laag gehalte aan vitale mineralen heeft. Dat komt omdat zink in zeer kleine hoeveelheden door de cellen van uw lichaam wordt verdeeld. Daarom zijn er, hoewel er een paar tests zijn die professionals kunnen proberen, geen enkele 100% nauwkeurig. Het kan zijn dat u normale zinkspiegels heeft tijdens uw tests, zelfs als u daadwerkelijk zinktekort heeft.
Uw arts uit de gezondheidszorg kan uw plasmazink testen, uit uw bloedplasma (de gelige vloeistofcomponent van bloed) als hij vermoedt dat u een tekort heeft. . Maar medische professionals kunnen er ook voor kiezen om te testen op zinkconcentratie door middel van een urinetest of haaranalyse. Zodra ze uw diagnose hebben bevestigd, werken ze samen met u om de oorzaak van het probleem te achterhalen. Het is relatief eenvoudig om via onze voeding voldoende zink binnen te krijgen, dus als uw serumzink laag is, kan dit een symptoom zijn van een onderliggende aandoening.

Behandelingen van laag zink

Het plan voor de behandeling van lage serum-zinkgehaltes hangt af van hoe erg het tekort is. “In het ziekenhuis geven we ofwel IV push-zink, of we raden dagelijks 220 mg zinksulfaat aan gedurende 14 dagen”, legt dr. Hunnes uit. (Zinkacetaat is een andere veel voorkomende vorm van het mineraal dat wordt gebruikt om tekorten te behandelen.) Patiënten zullen zich gaan voelen. echter vrij snel beter.”Afhankelijk van hoe ernstig de tekortkoming is, kan het een paar dagen duren om op te lossen,” zegt ze, “maar aangezien we zink niet echt opslaan, is het meestal een snelle ommekeer.” In gevallen van ernstig zinktekort kan het verbeteren van de zinkstatus een hoge dosis suppletie vereisen. Helaas verdwijnen niet alle symptomen zo snel als uw aantal kan herstellen. “Het duurt even voordat de haargroei herstelt”, zegt Dr. Hunnes.

Supplementen en zink in de voeding

Als u supplementen gaat gebruiken, dient u altijd medisch advies op te volgen. Te veel zink kan ook gevaarlijk zijn. Om lage concentraties te voorkomen, kan een medische professional u adviseren om een multivitamine te nemen, die over het algemeen het mineraal bevat, maar oraal zink is ook alleen verkrijgbaar. Het kan echter zijn dat u geen supplement hoeft aan te vullen, aangezien de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid relatief gemakkelijk te bereiken is voor omnivoren. (De richtlijnen voor de inname van voedingsnormen beperken de dagelijkse inname van zink tot 40 mg (Inst. Of Medicine, 2001), een getal dat is gebaseerd op het moment waarop zink een negatieve wisselwerking begint te vertonen met onze kopergehaltes.)
Rood vlees, gevogelte en oesters toevoegen aan uw dieet kan uw zinkopname aanzienlijk verhogen om de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid te halen. Volle granen bevatten ook het sporenelement, hoewel sommige, zoals haver, fytaat of fytinezuur bevatten, een verbinding die in zemelen en zaden voorkomt en de opname van zink belemmert. Een manier om dit te omzeilen, is het kiezen van verrijkte ontbijtgranen gemaakt met volle granen om de inname via de voeding te stimuleren. Fortificatie lijkt deze interactie die malabsorptie veroorzaakt te omzeilen (Lönnerdal, 2000). Veganisten en vegetariërs kunnen steunen op peulvruchten zoals pindas, kikkererwten en bonen, omdat ze een vaste hoeveelheid zink bevatten.