Vroege uitzendjaren (1922 – 1954) Bewerken
Opgericht door Sam Adair en John T. Schilling, begon WHB met experimentele uitzendingen op 10 april 1922. Het gebruikte de frequentie 833 kHz. WHB is een van de oudste radiostations van Kansas City, de tweede alleen voor KCSP, dat op 16 februari van dat jaar in première ging als WDAF. In de begintijd van de radio-uitzendingen was de scheidslijn tussen roepnamen die met een W begonnen en die beginnend met een “K” lag aan de westgrens van Kansas (tegenwoordig is de scheidslijn de Mississippi-rivier), wat de reden is dat WHB een van de weinige stations in Missouri is waarvan de roepletters formeel beginnen met een “W.” WHB ontving zijn vergunning op 10 mei 1922. Oorspronkelijk eigendom van de Sweeney Automobile School, kocht de Cook Paint and Varnish Company het station in 1930. Het station sprong tussen 730 kHz en 850 kHz (860 kHz in 1938) vóór 1946, toen de Federal Communications Commission (FCC) gaf het station toestemming om uit te zenden op 710 kHz.
Het station publiceerde een driemaandelijks tijdschrift genaamd Swing, dat de lezers op de hoogte hield van de muziekscene in Kansas City, die in de nasleep van de De ondergang van Pendergast Machine en de Tweede Wereldoorlog.
Terwijl het eigendom was van Cook, breidde WHB zich kort uit naar FM-radio en televisie, werkend op de frequentie 102,1 MHz (nu KCKC-FM) en deelde kanaal 9 met KMBC-TV.
Todd Storz en “SEVENTY -ONEderful “(1954-1985) Bewerken
Omaha-ondernemer Todd Storz en zijn Mid-Continent Broadcasting Company kochten WHB van Cook op 10 juni 1954. Bij de verkoop werd WHB-TV geabsorbeerd door KMBC-TV , die Cook de maand ervoor kocht.
Voortbouwend op zijn succesvolle pogingen om het luisterpubliek bij KOWH in Omaha (nu KCRO) en WTIX-AM in New Orleans te vergroten, stopte Storz de netwerkprogrammering van WHB en introduceerde hij een Top 40 formaat. WHB werd het eerste station in het land dat 24 uur per dag Top 40-muziek speelde, en het werd meteen een hit in Kansas City en werd tegen het einde van het jaar het populairste station. Met 10.000 watt overdag werd WHB een van de krachtigste Top-40-stations in Noord-Amerika en trok het programmadirecteuren en stationseigenaren uit het hele land aan om de activiteiten van Storz te observeren. Een waarnemer was Gordon McLendon, die terugging naar Dallas en introduceerde zijn versie van Top-40-radio op KLIF. Rick Sklar hoorde ook WHB en paste elementen van het formaat aan om het Top-40-formaat te bouwen in New York City, op Musicradio 77 WABC, dat het meest beluisterde radiostation in North werd Amerika in de jaren zeventig. Er is nog een connectie met New York. Ruth Meyer werkte eind jaren vijftig bij WHB en werd programmadirecteur van 570 WMCA, waarmee hij dat station naar de positie van # 1 popmuziekstation in New York leidde tussen 1963 en 1966.
Storz kweekte luisteraarsaantallen door een van zijn speurtochten. Op een dag in 1955 zond WHB aanwijzingen uit die luisteraars vertelden waar ze een prijs van $ 1000 zouden kunnen vinden. Na het leiden van luisteraars door het hele grootstedelijk gebied, De laatste aanwijzing resulteerde in verkeersopstoppingen buiten Loose Park toen luisteraars probeerden als eerste het logo van het station te vinden dat op de rug van een schildpad was geschilderd. Hoewel het aantal luisteraars tot wel 50 procent steeg, stelde de politiechef van Kansas City Bernard Brannon in Time Magazine van 4 juni 1956 voor dat de speurtochten van Storz verboden moesten worden. Storz bleef dagelijkse, wekelijkse en maandelijkse geldpromoties uitvoeren om luisterbehoud.
WHB was ook een pionier in het talk-radio-formaat met het late-night programma “NiteBeat”. Met behulp van een meerlijnig systeem uitgevonden door WHB-ingenieur Dale Moody, konden diskjockeys en gastheren telefoneren uit het hele Midwesten terwijl gasten uit alle lagen van de bevolking de studio bezochten. WHB hield ook luisteraars op de hoogte met News at 55 (om 55 minuten over elk uur), gevolgd door een wereldtijdcontrole bovenaan elk uur, die de zender beweerde accuraat te zijn “tot 1/20000 van een seconde.” In de jaren 1950 bedacht Moody ook een uniek programmeeridee voor WHB tijdens de nachtelijke uren, “Silent Sam, de All-night Deejay Man.” Het waren eigenlijk jukebox-bewegingen geprogrammeerd om platen een voor een af te spelen met een jing le en een vooraf opgenomen openbare aankondiging die elke 15 minuten wordt uitgezonden. Als zodanig wordt Moody beschouwd als een pionier op het gebied van radio-automatisering.
“Met vriendelijke groet, WHB” Bewerken
WHB gebruikte de melodieuze en pakkende PAMS-jingles om luisteraars eraan te herinneren welk radiostation ze hoorden . Die jingles noemden WHB soms de Worlds Happiest Broadcasters. De zender beperkte het aantal commercials per uur en hield een strakke afspeellijst bij die beperkt was tot alleen de grootste Top 40-hits.
De populariteit van WHB Toen de nummers in de Top 40 rock-n-roll-hits van Elvis Presley, Bobby Darin en The Beatles begonnen te bevatten. Maanden nadat de Beatles in de Verenigde Staten waren geland, stierf Todd Storz op 39-jarige leeftijd aan een beroerte.Ondanks de dood van Storz bleef WHB bovenaan staan, aangezien productieve djs waaronder Gene Woody, Johnny Dolan en Phil Jay de WHB Air Force aanvoerden. Tot in 1981 bleven de ratings van WHB in de dubbele cijfers.
Afname van AM MusicEdit
WHB kon de toenemende concurrentie van FM-radio echter niet afweren. Beginnend in 1973 met KBEQ-FM, daalde het luisterpubliek van WHB naarmate meer Kansas Citians naar hun favoriete hits in stereo luisterden en met minder interferentie die gebruikelijk was bij AM-uitzendingen. Terwijl KBEQ en KUDL overgingen van hun AM- naar FM-frequenties, verwierf WHB nooit een FM outlet, noch een van zijn zusterstations. Ironisch genoeg werden de vorige eigenaren van WHB en KXOK (St. Louis) in 1950 vermeld als FM-licenties: WHB-FM op 102,1 MHz en KXOK-FM op 94,7 MHz. Beide radiostations werden verkocht voordat FM een toonaangevende radiomacht werd. Halverwege de jaren zeventig zouden deze frequenties de thuisbasis worden van KYYS (Kansas City) en KSHE (St. Louis), die elk de lucht vulden met 100.000 watt op album gebaseerde progressieve rockmuziek .
Oldies (1985–1993) Bewerken
In 1985 verkocht Storz Broadcasting, toen geleid door Todds vader Robert, WHB aan Shamrock Broadcasting, een groep onder leiding van Roy Disney. WHB stopte met Top-40 ten gunste van een oldies-formaat, gebruikmakend van de afspeellijsten die de zender in het verleden had bijgehouden. In 1989 werd KCMO-FM Oldies 95 en won al snel voormalige WHB-luisteraars. WHB voerde ooit het bevel over 50 procent van de 1,1 miljoen radioluisteraars van Kansas City, maar behaalde pas in de winter van 1990 een score van 1,2.
“The Farm” (1993–1999) Bewerken
Shamrock verhuurde WHB in 1993 aan Apollo Communications. Bij de aankoop van het station op 24 september verkocht Shamrock het station aan KANZA Communications uit Carrollton, Missouri, met Mike Carter als president. Dan Diamond, een vriend voor het leven van de familie Carter, werd uitgezonden op een zaterdagochtend verzoekshow en Wayne Combs stond aan het hoofd van de nieuwsafdeling van WHB. Kanza simuleerde het farm-formaat dat al op KMZU-FM in Carrollton en KTRX-FM in Tarkio, Missouri wordt afgespeeld. Een frequentiewissel met talkradiostation KCMO-AM op 3 oktober 1998 gaf WHB is een van de grootste dekkingsgebieden overdag in het middenwesten. Het bood nu ten minste secundaire dekking voor bijna de helft van Missouri, bijna de helft van Kansas (tot aan de buitenwijken van Wichita), samen met grote delen van Nebraska en Iowa. de manier waarop de frequentiewissel was gestructureerd, beschouwt de FCC s KCMO zijn roepnaam heeft gewijzigd in WHB en vice versa.
Vandaag: “Sportsradio” Edit
Union Broadcasting kocht WHB van Kanza voor $ 8 miljoen, wat een hoge prijs voor een AM-radiostation. Union Broadcasting was eigendom van bankier Jerry Green, voormalige Royals-spelers Jeff Montgomery en Brian McRae, omroepen Kevin Kietzman en Duke Frye, en Chad Boeger, eigenaar van het sportstation KCTE in Independence, Missouri. Omdat KCTE alleen overdag kon uitzenden, heeft Union in oktober 1999 een groot deel van het sportradioformaat, inclusief sportupdates van ESPN Radio en games van het Westwood One radionetwerk, overgedragen aan WHB.
In reactie hierop heeft Entercom verhuisde WDAF naar FM in 2002 om plaats te maken voor een rivaliserend sportstation, 610 KCSP. Jason Whitlock, Bill Maas en Tim Grunhard, die deel uitmaakten van de eerste jaren van WHB-programmering, werden aangenomen door KCSP. Soren Petro kwam bij WHB nadat KMBZ de programmering van sportpraatjes had beëindigd en deze naar KCSP had verplaatst. Hij begon in januari 2004.
WHB kreeg de uitzendrechten voor Kansas City Royals honkbalwedstrijden in 2003, waardoor haar Arbitron-ratingaandeel in het voorjaar piekte op 4,0. In 2007 trok WHB zijn bod om de rechten te verlengen in en Entercom begon in 2008 Royals-games uit te zenden op KCSP. Zelfs als de Royals niet speelden, was het publiek van WHB kleiner dan KCSP. Between the Lines, gehost door Kevin Kietzman (voormalig WDAF -TV-sportverslaggever), van 14.00 tot 19.00 uur, behoort tot de best beoordeelde sportshows in de stad. Soren Petro organiseert het programma van 10.00 tot 14.00 uur. Een ochtendshow, Crunch Time (9-11 uur), werd oorspronkelijk gehost door Maas, Grunhard en Frank Boal totdat de eerste twee omroepen overliepen, waardoor Boal door kon gaan met een reeks roterende co-hosts, waaronder Dave Stewart (ook van Metro Sports en voorheen van KMBC), George Brett, Kevin Harlan (CBS Sports), Lynn Dickey en Joe Randa Stewart nam de teugels over als primaire host toen Boal in 2008 met pensioen ging, maar de show werd een paar maanden later geannuleerd. Boal en Harlan blijven regelmatig wekelijks optreden in de overige drie geplande shows. De ochtendrittijdshow, The Border Patrol, begon oorspronkelijk met co-hosts Steven St. John en “Bulldog” Bob Fescoe. Het uitgangspunt benadrukt de rivaliteit op de grens tussen de universiteiten van Missouri en Kansas (St. John is een trouwe fan van Missouri, terwijl Fescoe een KU-aluin is). Fescoe verliet WHB in 2007 voor St. Louis Sports Station 590 KFNS, en werd vervangen door Nate Bukaty (ook een KU-aluin).Fescoe keerde in januari 2009 terug naar de Kansas City-markt op rivaliserende KCSP om de Border Patrol te bevechten met zijn eigen show, Fescoe in the Morning.
WHB droeg in 2006 en 2007 voetbalwedstrijden van Kansas City Brigade arena. Op 4 april 2007 werd zusterstation 97.3 FM KCXM een fulltime filiaal van ESPN Radio, waardoor WHB zich meer kon concentreren op lokale sportpraatjes. Dagen later diende de familie van Jerry Green, de meerderheidsaandeelhouder van Union Broadcasting, een aanklacht in tegen Boeger en Union Broadcasting voor de omschakeling naar sportpraatjes op KCXM. Green, wiens gezondheid achteruitging, verkocht uiteindelijk zijn belang in Union Broadcasting en stierf op 15 augustus 2007, op 77-jarige leeftijd.
Op 1 december 2007 nam WHB de volledige ESPN Radio-line-up over toen KCXM werd verkocht aan Educational Media Foundation, die het merk K-LOVE van hedendaagse christelijke radiostations exploiteert en KCXM veranderde in dat formaat als KLRX. Vanwege de verandering van eigenaar op FM en de signaalbeperkingen op AM, koos Union ervoor om het radiocontract van Royals niet te verlengen. Het huidige vlaggenschipstation van Royals is KCSP, dat in de jaren negentig enkele jaren de rechten bezat als WDAF.
Tijdens het naseizoen van 2014 en 2015 hebben WHB en KCSP gelijktijdige uitzendingen van Royals-spellen uitgezonden. WHB zond de ESPN Radiofeed uit, terwijl KCSP het Royals Radio Network uitzond. voeden. Volgens de uitzendregels van de Major League Baseball was KCSP het enige terrestrische station dat de Royals Radio Network-feed mocht uitzenden; alle andere stations op het netwerk moesten de ESPN-radiofeed dragen.
WHB is momenteel de Kansas City radio-thuisbasis van Kansas Jayhawks voetbal en herenbasketbal, en voert het wekelijkse “Hawk Talk” -programma met coaches uit. Bill Self en Les Miles.