Mijn ervaring met cortisone-shots begint met een klein verhaal over mijn huid. Ik ben opgegroeid met een bijna perfecte huid. Begrijp me niet verkeerd, ik kreeg af en toe een puistje, maar niets kon mijn vertrouwde Mario Badescu Drying Lotion ($ 17) niet aan Toen veranderde er plotseling iets. Toen ik op het punt stond 20 te worden, veranderde mijn huid tegen me. Tot op de dag van vandaag weet ik niet wat de oorzaak was (ik ga de hormonen de schuld geven, hoewel niet het punt), maar mijn huid barstte uit met cystische acne. Ik heb het over grote, diepe, pijnlijke, terugkerende cysten. Hier dacht ik dat ik aan mijn tienerjaren zonder acne was ontsnapt en naar het leven was gegaan als een volwassene met een heldere huid. Diepe zucht. Dus, als iemand die altijd ijverig is geweest met huidverzorging, raakte ik natuurlijk in paniek. In dit soort situaties bel je je moeder of je dermatoloog. Ik deed het allebei. Dit laatste leidde me op een pad dat ik zou echt spijt.
Blijf lezen om te horen over mijn ervaring met cortisone-shots – en alles wat ik wou dat ik het wist.
De procedure
Je hebt misschien wel of niet gehoord dat cortisone-injecties worden gebruikt om acne te behandelen, maar in feite werkt het als magie.
Wat is een cortisone-injectie?
Een dermatoloog zal een verdunde corticosteroïde rechtstreeks in uw papule, knobbel of cyste (ook bekend als uw puist) injecteren. De cortisone-injectie is bedoeld om ontstekingen, pijn en zwelling te verminderen, zodat de plek sneller zal genezen.
Binnen een paar uur. je puistje zal naar beneden gaan. Binnen 24 uur zal het bijna volledig verdwijnen. Uw arts kan het gebied vóór de injectie verdoven, maar het is hoe dan ook relatief pijnloos. Uw arts kan ook al dan niet het talg uit het puistje afvoeren voordat u het injecteert. De hele procedure duurt in totaal ongeveer 15 seconden, je vertrekt met een beetje pleister op de injectieplaats en je wordt s ochtends bijna 100% puistvrij wakker – als bij toverslag. Klinkt best goed, toch? Er zijn enkele voorbehouden.
De details
Voor de meeste mensen worden cortisone-injecties als het laatste redmiddel beschouwd: wat u doet als u Ik heb maandenlang met dezelfde koppige puist gevochten. Of een snelle oplossing waar je naar toe gaat als je wakker wordt met een lelijke vlek op de dag voor een grote gebeurtenis zoals je bruiloft. Voor mij was het een paniekerige oplossing toen ik wakker werd met iets dat ik alleen maar als monsterlijk kan omschrijven. Ik had nog nooit een uitbraak van deze omvang meegemaakt, dus ik wendde me onmiddellijk tot een professional. Mijn dermatoloog beoordeelde de situatie en zei dat ik zon beetje een schoolvoorbeeld was van waarom iemand een cortisone-injectie nodig zou hebben. (Ja, het was nog maar een paar uur geleden dat mijn puistje verscheen – niet een paar maanden – maar het was echt enorm en pijnlijk.) Dus met een klein kneepje in de naald deed ik het. Vervolgens legde hij uit dat sommige mensen een verzonken uiterlijk zullen opmerken waar het puistje was, maar dat het meestal binnen een paar weken verdwijnt. In sommige gevallen kan het enkele maanden duren. In andere gevallen kan die depressie een permanent litteken – dat is waar mijn verhaal naartoe gaat.
Cortison-injecties zijn bedoeld als noodoplossing, niet als een reguliere behandeling .
De resultaten
De opname werkte als een droom. Ik was klaar om s avonds mijn gezicht weer in het openbaar te laten zien. Mijn cortisone-injectie ervaring begon met precies die ene enorme cyste waardoor ik naar de dichtstbijzijnde dermatoloog rende. Maar daar eindigde het niet. Zoals ik al zei, mijn huid heeft me tot op dat moment nooit echt problemen bezorgd. Toen kreeg ik cystische acne. regelmatig op mijn kin en neus. Dit is waar ik iemand wens, misschien mijn dokter, zou zijn tussengekomen met een andere oplossing. Ik kreeg niet alle vlekjes die ik opdook, geïnjecteerd, maar mijn reizen naar de dermatoloog waren ook niet zeldzaam. Nogmaals, cortisone-opnamen zijn bedoeld als een noodoplossing, niet als een reguliere behandeling. Maar als je eenmaal een puistje voor je ogen hebt zien verdwijnen, is het moeilijk om er wekenlang op te wachten.
De kleine lettertjes
De belangrijkste reden waarom ik zou willen dat mijn arts conservatiever zou zijn geweest met zijn cortisone, is omdat mijn opflakkeringen allemaal vrij lokaal waren dezelfde twee gebieden: mijn neus en mijn kin. En hoewel ik werd gewaarschuwd voor de mogelijke huiddepressies, heb ik mijn onderzoek niet zo grondig gedaan als ik had moeten doen. Als ik dat had gedaan, zou ik talloze bronnen hebben gevonden die erop wijzen dat te veel cortison of een te sterke verdunning de oorzaak is van de putcorrosie (hoewel het vaker wel dan niet de plotselinge afwezigheid van de cyste / uitbraak als gevolg van de behandeling is veroorzaakt littekens).Aangezien ik vaak twee of drie cysten aan één kant van mijn neus had, was het waarschijnlijk niet de verstandigste keuze om ze allemaal met cortison te vullen. Je zou denken dat dit iets is waar een dokter voor zou waarschuwen, maar dat is bij mij niet gebeurd.
The Aftermath
Uiteindelijk heb ik speende mezelf van injecties af (en vond ook een nieuwe dermatoloog). Maandenlang heb ik geduldig gewacht tot de depressies verdwenen. Jaren later wacht ik nog steeds. Ik heb een paar putjes of littekens van een ijspriem op mijn kin en aan een kant van mijn neus. Aan de andere kant van mijn neus heb ik een kleine verzameling wagonlittekens. Boxcar-littekens worden gedefinieerd als depressieve acnelittekens, ‘rond of ovaal van vorm met steil aflopende zijkanten’. Ik noem ze liever ‘zwembadlittekens’ omdat ik denk dat het zowel hun uiterlijk nauwkeurig beschrijft als omdat het prettiger klinkt. , mijn grote “zwembaden” liggen aan de zijkant van mijn neus en de meeste mensen merken ze waarschijnlijk niet op, tenzij ze van dichtbij zijn. Maar ik merk ze op. Elke dag. Geen enkele hoeveelheid afschilfering of retinol heeft kunnen helpen. En elke keer dat een professional naar mijn huid kijkt, vragen ze wat er is gebeurd, en als ik ze vertel, is de reactie altijd hetzelfde: een zucht en een veelbetekenende hoofdschudding.
I ben nog steeds mijn opties aan het verkennen en hopelijk kan ik verslag uitbrengen met een goed einde van mijn verhaal (meer hierover). Maar voorlopig blijf ik ver weg van naalden.