Was de berechting en executie van Julius en Ethel Rosenberg gerechtvaardigd – of was het het product van de collectieve paranoia van een land?
Er zijn maar weinig afleveringen die meer kenmerkend zijn voor de Amerikaanse Koude Oorlog-paranoia en Red Scare-hysterie dan de berechting en executie van Julius en Ethel Rosenberg.
Na te zijn gearresteerd wegens het doorgeven van atoomgeheimen aan de Sovjets in 1950, werd het jonge New Yorkse echtpaar met communistische voorkeuren al snel in een sensationeel proces meegesleurd dat miljoenen Amerikanen die al waren geboeid en bang maakte. doodsbang voor zowel de bom als de communisten.
Terwijl senator Joseph McCarthy de Red Scare leidde op Capitol Hill in de hoop verdachte communisten binnen de Amerikaanse regering te vinden, confronteerde de natie het idee dat een leuk jong getrouwd stel als de Rosenbergs waren niet alleen Reds, maar dat ze de Sovjet-Unie misschien de geheimen van kernwapens hadden gegeven.
Nadat ze in 1951 op die beschuldigingen waren veroordeeld, kregen Julius en Ethel Rosenberg de kans om zichzelf te redden van een doodvonnis als ze bekenden , maar de man en vrouw weigerden en handhaafden beiden hun onschuld.
Tot op de dag van vandaag blijven hun veroordeling en executie in 1953 controversieel dankzij het gebrek aan hard bewijs dat tegen hen en de groep getuigen werd ingebracht verklaringen zowel tijdens het proces als lang daarna.
Waren Julius en Ethel Rosenberg de meest verraderlijke spionnen, slachtoffers van paranoia uit de Koude Oorlog of beide? Dit is het verwarde verhaal dat een natie deed schudden.
Julius en Ethel Rosenberg voor de oorlog
Ethel Greenglass, geboren in een Joods gezin in New York City op 25 september 1915, had aanvankelijk de ambitie actrice te worden. In plaats daarvan werd ze secretaresse voor een rederij in Manhattan. Daarna sloot ze zich aan bij de Young Communist League, waar ze in 1936 haar aanstaande echtgenoot Julius Rosenberg ontmoette.
Collega Julius Rosenberg, geboren in New York, werd geboren op 12 mei 1918 uit joodse immigranten die uit de Sovjet-Unie kwamen. Rusland naar Manhattans Lower East Side toen hij 11 was. Terwijl ze in de plaatselijke winkels werkten om de kost te verdienen, ging Rosenberg naar Seward Park High en vervolgens naar City College of New York, waar hij elektrotechniek studeerde.
Bettmann / Getty Images De vierendertigjarige Ethel Rosenberg doet de afwas in haar huis in Knickerbocker Village de dag nadat haar man was gearresteerd. 18 juli 1950.
Tijdens de Grote Depressie, terwijl hij nog op de universiteit zat, werd Julius Rosenberg een leider in de Young Communist League en ontmoette hij de liefde van zijn leven.
Drie jaar later, in 1939, had Julius Rosenberg een graad in elektrotechniek en Ethel Rosenberg als echtgenote. Nadat hij twee zonen samen had gehad, begon Julius Rosenberg zijn technische carrière – op een aantal zeer gevoelige overheidslocaties op het hoogtepunt van de geheimhouding van de Tweede Wereldoorlog.
De spionnenring die de atoombom omgeeft
Volgens het National Museum of Nuclear Science & Historys Atomic Heritage Foundation, verliet Julius Rosenberg de Communistische Partij in 1940 om argwaan te voorkomen toen hij zich aansloot bij de Army Signal Corps Engineering Laboratories in Fort Monmouth, New Jersey.
Hij slaagde er vijf jaar lang in om achterdocht te ontwijken als ingenieur en inspecteur terwijl hij onderzoek deed naar communicatie, elektronica, radar en geleide-raketbesturingen. Maar hoewel hij destijds moeilijkheden vermeed, zou de door de Sovjet-Unie gesteunde spionage die hij zogenaamd uitvoerde, spoedig zijn lot bezegelen – zelfs als de waarheid van de zaak enigszins twijfelachtig blijft.
Keystone-France / Gamma-Keystone / Getty Images Julius Rosenberg werd een maand voor zijn vrouw gearresteerd op verdenking van spionage.
Rosenberg werd naar verluidt gerekruteerd door de Sovjets op Labor Day 1942 en ging hen vervolgens voorzien van geheime documenten over het Manhattan Project dat bezig was met het bouwen van de eerste atoomwapens. Daarbij zou hij al snel een aanzienlijk spionagenetwerk hebben gerekruteerd om hem te helpen.
Zijn rekruten zouden omvatten: projectingenieur Russell McNutt, Ethels broer David Greenglass, Greenglass vrouw Ruth, ingenieurs Nathan Sussman, Joel Barr, Alfred Sarant en Morton Sobell, evenals chemicus Harry Gold en militaire luchtvaartwetenschapper William Perl.
Bettmann / Getty Images David Greenglass zei dat hij door Julius Rosenberg was gerekruteerd om lid te worden van een Sovjet-spionnenkring en dat dit zijn zus, Ethel Rosenberg, was medeplichtig aan de regeling. Later gaf hij toe dat hij had gelogen over de betrokkenheid van zijn zus om zijn vrouw te redden.
David Greenglass, ook een voormalig lid van de Young Communist League, werkte aan het uiterst geheime Manhattan-project in zijn laboratorium in Los Alamos, New Mexico. Greenglass zou Rosenberg naar verluidt informatie geven over de technologie die wordt getest in Los Alamos, inclusief speciale lenzen die in de bom worden gebruikt. Rosenberg zou deze informatie dan doorgeven aan Gold, die het aan de Sovjets zou bezorgen. Ondertussen werkte Gold ook samen met een Duitse natuurkundige en Sovjet-spion die in Los Alamos was gestationeerd, genaamd Klaus Fuchs, die Gold hielp bij het verkrijgen van geheim atoomonderzoek.
Deze spionagering werd pas in 1949 ontdekt toen de US Army Signal Intelligence Service (SIS) ontdekte dat Fuchs een Sovjet-spion was. Hij werd in 1950 in het Verenigd Koninkrijk gearresteerd en bekende al snel. Met zijn informatie stortte de hele ring snel in.
The Red Scare
Op dat moment was spionage de grootste zorg van de Amerikaanse regering, die leefde in de angst dat de Sovjets stelen alle gevoelige informatie die hen een voorsprong zou kunnen geven in deze Koude Oorlog die op elk moment heet kan worden.
Nadat de Tweede Wereldoorlog was geëindigd, raceten de Sovjets verwoed om atoomwapens te ontwikkelen en slaagden daar op 29 augustus in. 1949, toen ze hun eerste bom tot ontploffing brachten. Hoeveel van die onheilspellende triomf was gebaseerd op de informatie die Sovjet-spionnen in de VS hadden verzameld, wordt tot op de dag van vandaag besproken.
Inderdaad, Amerikaanse paranoia over Sovjetinfiltratie was niet helemaal ongegrond – Sovjet-spionnen rekruteerden eigenlijk Amerikanen wetenschappers voor uiterst geheime informatie. Maar de angst ging vaak te ver, en misschien ging niemand verder dan de op communisten jagende senator Joseph McCarthy.
Bettmann / Getty Images Aanklager Roy Cohn kijkt toe terwijl senator Joseph McCarthy een brief omhoog houdt die naar verluidt is geschreven door FBI-directeur Hoover waarin wordt gewaarschuwd dat een medewerker van Fort Monmouth een “directe verbinding met een spionageagent”.
Vanaf 1950 begon McCarthy in het openbaar enorme beschuldigingen te uiten over de communistische infiltratie van de Amerikaanse regering. Samen met collegas als advocaat Roy Cohn probeerde McCarthy om de namen en carrières van een aantal overheidsmedewerkers vernietigen, evenals academici en schrijvers.
In dit paranoïde klimaat werden Julius en Ethel Rosenberg ervan beschuldigd de meest gevoelige informatie te lekken naar Amerikas grootste vijanden .
De berechting en executie van Julius en Ethel Rosenberg
Nadat Klaus Fuchs was gearresteerd en beschuldigd van het overtreden van de Official Secrets Act, gaf hij informatie op die betrekking had op Gold en Greenglass, die toen genaamd Julius Rosenberg, hij werd gearresteerd Op 17 juli 1950 volgde de arrestatie van zijn vrouw nadat een maand later nieuw bewijsmateriaal was verzameld.
Omdat de Verenigde Staten op dat moment geen oorlog voerden met de USSR, konden de Rosenbergs niet worden berecht wegens verraad en werden in plaats daarvan probeerde de meer amorfe beschuldiging van samenzwering om spionage te plegen.
Al snel vond de aanklager dat ze een solide zaak hadden tegen de Rosenbergs, al was het maar om het feit dat ze gemakkelijk konden worden afgeschilderd als sympathiek staan tegenover zowel het communisme als de Sovjet-Unie. Het paar ontmoette niet alleen bij een communistische groep waarvan ze allebei lid waren, maar de ouders van Julius Rosenberg waren ook Russische immigranten.
Bettmann / Getty Images Ruth Greenglass getuigde dat Ethel Rosenberg aantekeningen maakte tijdens de geheime ontmoetingen tussen haar echtgenoot en David Greenglass. Haar man gaf later toe dat dit een leugen was. 14 maart 1951.
Het proces begon op 6 maart 1951 voor de federale rechtbank van het zuidelijke district van New York. Rechter Irving R. Kaufman leidde de procedure van een maand. door te zeggen: “Het bewijs zal aantonen dat de loyaliteit en alliantie van de Rosenbergs en Sobell niet voor ons land waren, maar dat het communisme was. Communisme in dit land en communisme over de hele wereld.”
Over de advies van hun advocaten, Emanuel en Alexander Bloch, pleitten de Rosenbergs herhaaldelijk voor het vijfde amendement toen hen werd gevraagd naar spionage of hun band met de communistische partij. Hoewel het misschien een verstandige strategie leek omdat de aanklagers eigenlijk weinig hard bewijs hadden, blijven zwijgen, maar uiteindelijk deed het paar er schuldiger uitzien – alsof ze echt iets te verbergen hadden – in dit hyperparanoïde tijdperk van McCarthyisme.
Leonard Detrick / NY Daily News / Getty Images Michael Rosenberg, 10, leest over hallo s gevangengezette ouders terwijl zijn zesjarige broer Robert naar de bladzijden staart. De twee vechten al decennialang om hun overleden moeder vrij te pleiten.
Terwijl de Rosenbergs zwijgzaam bleven en er praktisch geen documentair bewijs bestond, berustte de zaak van de aanklager op de getuigenis van een paar kroongetuigen, vooral Greenglass .
Greenglass getuigde voor het eerst voor een grote jury in augustus 1950 en hij beweerde dat Julius Rosenberg hem alleen had gerekruteerd nadat ze elkaar hadden ontmoet op een straathoek in New York. Hij beweerde dat zijn zus Ethel er helemaal niet bij betrokken was.
“Ik zei eerder, en zeg het nog eens, eerlijk gezegd, dit is een feit: ik heb hier nooit met mijn zus over gesproken”, zei Greenglass.
Maar slechts 10 dagen voor het proces veranderde Greenglass van toon. Deze keer beweerde hij dat zowel Julius als Ethel Rosenberg hem hadden gerekruteerd. Het werd uiteindelijk duidelijk dat hij dit deed om zijn eigen vrouw te redden van vervolging dankzij een pleidooiovereenkomst.
Bovendien zei Greenglass dat hij Rosenberg in september 1945 een schets en beschrijving van de bom had gegeven en dat deze uitwisseling plaatsvond in de woonkamer van de Rosenbergs – in het volle zicht van Ethel. Hij beweerde ook dat ze tijdens deze gebeurtenissen aantekeningen voor haar man had getypt. vergaderingen.
Wikimedia Commons De atoombomschets David Greenglass zou Julius Rosenberg hebben gegeven in het volle zicht van zijn zus, Ethel.
Ruth Greenglass getuigde dat “Julius vervolgens de info naar de badkamer nam en het las en toen hij naar buiten kwam belde hij Ethel en vertelde haar dat ze deze info moest typen. onmiddellijk. Ethel ging toen achter de typemachine zitten die ze op een bridgetafel in de woonkamer had gezet en ging verder met het typen van de informatie die David aan Julius had gegeven. ”
Ruths getuigenis en de pleidooiovereenkomst van haar man hielden haar buiten problemen – ook al was ze in feite meer schuldig dan Ethel.
“Ik denk eerlijk gezegd dat mijn vrouw het typen heeft gedaan, maar ik kan het me niet herinneren”, zei David Greenglass, die 15 jaar gevangenisstraf kreeg , lang daarna. Niettemin was hij het meest geïnteresseerd in het redden van zijn vrouw, zelfs als dat betekende dat hij zijn zus moest verkopen door te zeggen: “Mijn vrouw is belangrijker voor mij dan mijn zus.”
Met het getuigenis van zowel de Greenglasses als de Gold, was het lot van de Rosenbergs bezegeld. Ze werden in 1951 veroordeeld en ter dood veroordeeld (volgens The Rosenberg File van Joyce Milton en Ronald Radosh gaf Cohn later toe dat hij Kaufman had aanbevolen de doodstraf op te leggen).
Het vonnis werd algemeen uitgesproken en de betrokkenen zelfs nam maatregelen om het te vermijden – maar het mocht niet baten.
Greenglass schreef president Eisenhower in 1953 een brief waarin hij pleitte dat de straffen van de Rosenbergs zouden worden omgezet, hoewel het niet werkte. Rechter Kaufman was ondertussen eveneens vastberaden:
“Ik beschouw uw misdaden erger dan moord. Ik geloof dat uw gedrag door het in handen van de Russen te leggen A-bom jaren voordat onze beste wetenschappers voorspelden dat Rusland zou perfectioneren, heeft de bom naar mijn mening al de communistische agressie in Korea veroorzaakt, met de resulterende slachtoffers van meer dan vijftigduizend en wie weet hoeveel miljoenen meer onschuldige mensen de prijs kunnen betalen van uw verraad. ”
Na twee jaar in de dodencel werden Julius en Ethel Rosenberg op 19 juni 1953 geëxecuteerd in de Sing Sing Prison in Ossining, New York .
The Legacy Of The Rosenberg Case
Wikimedia Commons David Greenglass heeft uiteindelijk negen van zijn vijftien jaar in de gevangenis gezeten. gaf later toe dat Roy Cohn hem onder druk zette om zijn zus te beschuldigen.
Zowel voor als na de executie was de executie zeer controversieel. hun proces, zelfs J. Edgar Hoover verzette zich tegen de executie van Ethel Rosenberg, in de overtuiging dat dit een slechte weerslag zou hebben op de FBI. De meeste Amerikaanse kranten waren van mening dat het een eerlijke straf was, terwijl Europese publicaties en burgers dat over het algemeen niet deden.
Ongeacht de eerlijkheid van de straf, bleef de kwestie van hun schuld ook decennia lang onduidelijk. Ten slotte kwam er pas een halve eeuw na de feiten nieuw bewijs aan het licht.
Documenten van het Venona-project uit de jaren 40 van de Signal Intelligence Service van het Amerikaanse leger, bedoeld om Sovjetberichten te verzamelen en te decoderen, waren t vrijgegeven tot 1995. Ten slotte bewezen ze dat Julius Rosenberg inderdaad een spion was (zijn codenaam was “LIBERAL”).
Bettmann / CORBIS / Getty Images Demonstranten op Penn Station in New York bereiden zich voor om naar Washington te reizen om tegen het doodvonnis van Rosenberg te marcheren. 18 juni 1953.
In 2008 werden 43 van de 46 transcripties van getuigenverklaringen Hieruit bleek de volslagen tegenstrijdigheid tussen de getuigenis van Greenglass voor de grand jury en tijdens het proces.
Een interview in de New York Times uit hetzelfde jaar toonde aan dat Sobell toegaf dat hij en Rosenberg informatie aan de Sovjets hadden doorgegeven in hoopt dat het hen zou helpen de nazis te bestrijden.
Dan Jacino / NY Daily New s Archief / Getty Images Rose Clinton sluit zich aan bij Michael Meerepol, de zoon van Julius en Ethel Rosenberg, in protest tegen de executie van Ethel Rosenberg. 1977.
Michael en Robert Meeropol (geboren Rosenberg) bewaren ondertussen de onschuld van hun moeder tot op de dag van vandaag.De broers en zussen maakten een online petitie om haar vrij te pleiten, hoewel ze wel toegeven dat de Venona-documenten de schuld van hun vader bewijzen.
“De leugens van de Greenglasses waren nodig om Ethels veroordeling te verkrijgen”, zeiden ze. “De K.G.B. gaf haar geen codenaam, en beschouwde haar kennelijk niet als een spion, en de strategie van de Aanklager was om Ethel te gebruiken om haar man te dwingen een bekentenis af te leggen. ”
Of het nu eerlijk was of niet, Julius en Ethel Rosenberg waren de enige twee Amerikaanse burgers die tijdens de hele Koude Oorlog werden geëxecuteerd wegens spionage-gerelateerde misdaden.
Lees na het horen over het proces en de executie van Julius en Ethel Rosenberg over de Lavender Scare, de anti-homo-zuivering. Leer dan meer over de vijf meest beruchte Amerikaanse spionnen.