Wat is het?
Loopgraafvoet, ook bekend als immersie-voetsyndroom, ontwikkelt zich wanneer voeten langdurig koud en nat zijn van tijd zonder de mogelijkheid om de huid te verwarmen of te drogen. Dit kan pijn, zwelling en gevoelloosheid in de voeten tot gevolg hebben. Deze aandoening kreeg zijn naam tijdens de Eerste Wereldoorlog, omdat dit een ernstig probleem werd voor soldaten op het slagveld, en bijdroeg tot tienduizenden slachtoffers.
Symptomen / risicos
Mogelijke symptomen zijn , maar zijn niet beperkt tot tintelingen, jeuk, zwelling, pijn, koude, gevoelloosheid, pijn, prikkelbaarheid en vlekkerige huid. Er kunnen zich blaren vormen die er uiteindelijk toe leiden dat huid en weke delen afsterven en afsterven. In ernstige gevallen kan een onbehandelde voet betekenen dat de hele voet niet alleen de huid vernietigt, maar ook de zachte weefsels en botten van de voeten. Blootstelling aan extreme kou kan bevriezing of gangreen veroorzaken, wat zowel verwoestende aandoeningen zijn met levenslange gevolgen als mogelijke invaliditeit als ze niet onmiddellijk worden behandeld.
Evaluatie sportgeneeskunde & Behandeling
Als de huid van de voeten wordt geweekt, worden de onderliggende weefsels blootgesteld aan mogelijk besmettelijke organismen. De huid is de eerste verdedigingslinie en een beschermende barrière tegen bacteriën, schimmels en parasieten. Wanneer de huid echter aangetast is, kunnen deze organismen tot diep in de huid doordringen in de weefsels en infecties veroorzaken. Als u zich zorgen maakt over een infectie, moet onmiddellijk medische hulp worden ingeroepen, aangezien deze infecties in de bloedbaan kunnen doordringen, wat tot shock en de dood kan leiden.
Uw arts moet de voeten zorgvuldig inspecteren. Meestal kan de diagnose van een huidinfectie klinisch worden gesteld; er kunnen echter laboratoriumtests en culturen worden besteld om infecties in de bloedbaan uit te sluiten. Röntgen- en / of MRI-tests worden soms ook besteld als er bezorgdheid bestaat over een infectie diep in de huid of in het bot. Uw arts kan indien nodig orale antibiotica voorschrijven om een vermoedelijke infectie te behandelen. Bij sommige voetinfecties kan een ziekenhuisopname nodig zijn. Bij bevriezing en gangreen kan ook ziekenhuisopname nodig zijn. Dode huid en weefsels hebben debridement nodig, omdat ze dienen als een nidus voor infectie en aanhoudende ontsteking.
Letselpreventie
Loopgraafvoeten kunnen worden voorkomen door voeten droog te houden. Natte schoenen en natte sokken moeten worden vervangen door droge. Schoenen moeten goed passen en niet te strak zitten. Houd de voeten schoon en controleer minstens één keer per dag of er voetwonden ontstaan. Verwijder sokken en schoenen wanneer u rust of slaapt om de voeten aan de lucht te laten drogen. Atleten die de neiging hebben om hevig te zweten, kunnen een aluminiumhoudend anti-transpirant op hun voeten gebruiken om profylactisch het risico op loopgraafvoeten te verminderen.
Terug naar spelen
Atleten kunnen terugkeren om te spelen wanneer de voeten zijn volledig genezen, de huid is intact en er zijn geen tekenen of symptomen van infectie. Als u te vroeg terugkeert naar het spelen, kan de huid zijn beschermende barrière voor het lichaam niet hervatten, wat tot verdere irritatie en kans op infectie leidt.
Auteurs van AMSSM-leden
Scott Marberry, MD en George Pujalte, MD