De Timed Up and Go-test (TUG) is een eenvoudige test die wordt gebruikt om de mobiliteit van een persoon te beoordelen en vereist zowel een statisch als dynamisch evenwicht.
de mobiliteit van een persoon bepalen
Het gebruikt de tijd die iemand nodig heeft om uit een stoel op te staan, drie meter te lopen, zich om te draaien, terug te lopen naar de stoel en te gaan zitten. Tijdens de test wordt van de persoon verwacht dat hij zijn normale schoeisel draagt en alle mobiliteitshulpmiddelen gebruikt die hij normaal nodig zou hebben. De TUG wordt vaak gebruikt bij ouderen, omdat het gemakkelijk is toe te dienen en doorgaans door de meeste oudere volwassenen kan worden ingevuld.
Eén bron suggereert dat scores van tien seconden of minder duiden op normale mobiliteit, 11-20 seconden liggen binnen de normale limieten voor kwetsbare oudere en gehandicapte patiënten, en meer dan 20 seconden betekent dat de persoon hulp van buitenaf nodig heeft en wijst op verder onderzoek en interventie. Een score van 30 seconden of meer suggereert dat de persoon vatbaar is voor vallen. Als alternatief is een aanbevolen praktische afkapwaarde voor de TUG om normale versus onder normale prestaties aan te geven 12 seconden. Een studie van Bischoff et al. toonde aan dat de 10e tot 90e percentielen voor TUG-prestaties 6,0 tot 11,2 seconden waren voor thuiswonende vrouwen tussen 65 en 85 jaar oud, en stelde vast dat deze populatie de TUG in 12 seconden of minder zou moeten kunnen uitvoeren. TUG-prestaties blijken significant af te nemen bij mobiliteitsproblemen. Residentiële status en fysieke mobiliteitsstatus zijn vastgesteld als significante voorspellers van TUG-prestaties. De TUG is ontwikkeld vanuit een uitgebreidere test, de Get-Up and Go Test.