Spinale stenose

Overzicht

Spinale stenose is de vernauwing van de benige kanalen waardoor de zenuwen en het ruggenmerg passeren . Artritis kan ervoor zorgen dat de facetgewrichten en ligamenten groter en dikker worden, waardoor de ruimte voor de zenuwen om vrij te bewegen wordt beperkt. De beknelde zenuwen raken ontstoken en veroorzaken pijn, krampen, gevoelloosheid of zwakte in uw benen, rug, nek of armen. Medicijnen, fysiotherapie en spinale injecties kunnen helpen de symptomen onder controle te houden. Bij chronische symptomen kan een operatie nodig zijn om de grachten te openen.

Anatomie van het wervelkanaal

Je wervelkolom is gemaakt van 24 beweegbare botten, wervels genaamd. De wervels zijn gescheiden door schijven, die als schokdempers werken en voorkomen dat de wervels tegen elkaar wrijven. In het midden van elke wervel bevindt zich een holle ruimte die het ruggenmergkanaal wordt genoemd en die het ruggenmerg, de spinale zenuwen, de ligamenten, het vet en de bloedvaten bevat. Ruggenmergzenuwen verlaten het wervelkanaal via het intervertebrale foramen (ook wel het zenuwwortelkanaal genoemd) om zich naar uw lichaam te vertakken. Zowel de wervelkanalen als de zenuwwortelkanalen zijn omgeven door botten en ligamenten. Botveranderingen kunnen de kanalen vernauwen en het ruggenmerg of de zenuwen beperken (zie Anatomie van de wervelkolom).

Wat is spinale stenose?

Spinale stenose is een degeneratieve aandoening die geleidelijk optreedt tijd en verwijst naar:

• vernauwing van de wervelkolom- en zenuwwortelkanalen
• vergroting van de facetgewrichten
• verdikking en verstijving van de ligamenten
• overgroei van botten en botsporen (afb. 1)

Stenose kan optreden langs elk deel van de wervelkolom (cervicaal, thoracaal, lumbaal), maar komt het meest voor in het lumbale gebied. Het wervelkanaal van bijna elke volwassene vernauwt zich met de leeftijd; bij de meeste mensen veroorzaakt dit echter geen symptomen. Vernauwing van het zenuwwortelkanaal (laterale stenose) drukt op de spinale zenuwen en veroorzaakt ontsteking en pijn. Vernauwing van het wervelkanaal (centraal stenose) drukt op het ruggenmerg en veroorzaakt ontsteking en zwakte.

Wat zijn de symptomen?

Symptomen ontwikkelen zich meestal na verloop van tijd of kunnen optreden als een plotseling begin van pijn. U kunt een doffe pijn of soms scherpe en hevige pijn in verschillende gebieden, afhankelijk van welk deel van het wervelkanaal is vernauwd. De pijn kan komen en gaan of alleen optreden tijdens bepaalde activiteiten, zoals wandelen.

Lumbale stenose kan veroorzaken pijn en tintelingen of gevoelloosheid die begint in de billen en uitstraalt langs de achterkant van beide dijen en soms in de kuiten, ischias genoemd.Stenose veroorzaakt ook neurogene claudicatio, een krampende pijn en zwakte in de benen, meestal de kuiten, die optreedt met lopen of staan g en gaat weg met zitten en rusten. Na verloop van tijd nemen de symptomen toe, waardoor het fysieke uithoudingsvermogen afneemt. Over een ondersteunend object leunen, zoals een rollator of een winkelwagentje, kan de pijn tijdens het lopen helpen verminderen.

Pijn en krampen in de benen kunnen ook een teken zijn van vasculaire claudicatio, die optreedt als de slagaders in het been vernauwen als gevolg van perifere aderziekte. Pijn treedt op omdat uw beenspieren niet genoeg bloed krijgen . Het is belangrijk dat de arts vaststelt of uw beensymptomen worden veroorzaakt door perifere arterieziekte of lumbale stenose. Een belangrijk verschil is dat vasculaire claudicatio erger is bij bergopwaarts lopen en niet wordt verlicht door voorover te buigen.

Cervicale stenose kan zowel pijn als tintelingen of gevoelloosheid veroorzaken die uitstraalt vanuit de nek, langs de schouders en in de armen en handen.Druk op het ruggenmerg, terwijl het door de cervicale wervelkolom loopt, kan zwakte en spasticiteit in de armen en benen veroorzaken, genaamd cervicale spondylotische myelopathie. Spasticiteit betekent dat u de controle over uw spieren verliest en moeite heeft met lopen, het plaatsen van uw voeten of het laten vallen van voorwerpen. U kunt problemen hebben met evenwicht en coördinatie, zoals schuifelen of struikelen. ile wandelen.

Als u last heeft van extreme beenzwakte (klapvoet) of moeite heeft om uw blaas- of darmfunctie onder controle te houden, zoek dan onmiddellijk medische hulp. Dit is een teken van het cauda-equinasyndroom.

Wat zijn de oorzaken?

Naarmate u ouder wordt, ondergaan uw botten degeneratieve veranderingen die deel uitmaken van het natuurlijke verouderingsproces. Artrose is de meest voorkomende oorzaak van spinale stenose. De dempingsschijf tussen je wervels droogt uit en krimpt. Je verliest botmassa. Er ontstaan botsporen. Uw facetgewrichten kunnen groter worden door spanning en spanning. Dit is de poging van het lichaam om stress over een groter gebied te spreiden. Hoe groter een facetgewricht wordt, hoe minder ruimte er beschikbaar is voor de spinale zenuw wanneer deze het zenuwwortelkanaal verlaat.

Stenose kan ook zijn veroorzaakt door andere degeneratieve aandoeningen zoals spondylose of spondylolisthesis; traumatisch letsel, wervelfractuur en dislocatie; skeletaandoeningen zoals reumatoïde artritis of spondylitis ankylopoetica; of metabole aandoeningen zoals de ziekte van Paget of fluorose, een te hoog fluoridegehalte in het lichaam .

Wie is er getroffen?

Stenose treft zowel mannen als vrouwen en komt het meest voor tussen de 50 en 70 jaar. Het kan ook voorkomen bij jongere mensen die geboren zijn met een smal wervelkanaal of die een wervelkolomletsel hebben.

Hoe wordt een diagnose gesteld?

Raadpleeg uw huisarts als u voor het eerst pijn ervaart. Uw arts zal een volledige medische geschiedenis afnemen om uw symptomen, eventuele eerdere verwondingen of aandoeningen te begrijpen en te bepalen of levensstijlgewoonten de pijn veroorzaken. Vervolgens wordt een lichamelijk onderzoek uitgevoerd om de oorzaak van de pijn te bepalen en te testen op spierzwakte of gevoelloosheid.

Uw arts kan een of meer van de volgende beeldvormende onderzoeken bestellen: röntgenonderzoek, MRI-scan, myelogram, CT-scan of arterieel Doppler-onderzoek. Op basis van de resultaten kunt u voor behandeling worden doorverwezen naar een neuroloog, orthopedist of neurochirurg.

Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) is een niet-invasieve test die gebruikt een magnetisch veld en radiofrequente golven om een gedetailleerd beeld te geven van de zachte weefsels van uw wervelkolom. In tegenstelling tot een röntgenfoto zijn zenuwen en schijven duidelijk zichtbaar. Het kan al dan niet worden uitgevoerd met een kleurstof (contrastmiddel) die in uw bloedbaan is geïnjecteerd. Naast zenuwcompressie kan MRI ook benige overgroei, ruggenmergtumoren of abcessen detecteren.

Myelogram is een gespecialiseerde röntgenfoto waarbij kleurstof via een ruggenmergtap in het wervelkanaal wordt geïnjecteerd. Een röntgenfluorescoop neemt vervolgens de beelden op die door de kleurstof worden gevormd. Myelogrammen kunnen aantonen dat een zenuw wordt bekneld door een hernia, benige overgroei, ruggenmergtumoren en spinale abcessen. De kleurstof die in een myelogram wordt gebruikt, wordt wit weergegeven op de röntgenfoto, waardoor de arts het ruggenmerg en het kanaal in detail kan bekijken. Deze test kan worden gevolgd door een CT-scan.

Computed Tomography (CT) -scan is een veilige, niet-invasieve test waarbij een röntgenbundel en een computer tweedimensionale afbeeldingen van uw wervelkolom worden gemaakt. Het kan al dan niet worden uitgevoerd met een kleurstof (contrastmiddel) die in uw bloedbaan is geïnjecteerd. Het is vooral handig om veranderingen in botstructuren te bekijken.

Doppler-echografie is een niet-invasieve test waarbij gereflecteerde geluidsgolven worden gebruikt om bloed te evalueren terwijl het door een bloedvat stroomt. Deze test kan worden uitgevoerd om perifere aderziekte uit te sluiten als oorzaak van pijnlijke beensymptomen.

Welke behandelingen zijn beschikbaar?

Er zijn geen medicijnen of behandelingen die spinale stenose kunnen stoppen of genezen. Conservatieve, niet-chirurgische behandeling is de eerste stap om milde tot matige symptomen van spinale stenose te beheersen. Als u echter ernstige invaliderende pijn heeft en aanzienlijke moeite met lopen heeft, kan uw arts een operatie aanbevelen.

Niet-chirurgische behandelingen

Zelfzorg: Het gebruik van de juiste houding (zie Posture & Lichaamsmechanica) en het in lijn houden van uw wervelkolom zijn de belangrijkste dingen die u voor uw rug kunt doen. De onderrug (lumbale kromming) draagt het grootste deel van uw gewicht, dus een juiste uitlijning van dit gedeelte kan letsel aan uw wervels, schijven en andere delen van uw wervelkolom voorkomen. Mogelijk moet u uw dagelijkse sta-, zit- en slaapgewoonten aanpassen. Mogelijk moet u ook de juiste manieren leren om op te tillen en te buigen. Mogelijk kunt u de progressie van stenose vertragen door niet te roken en een gewicht te behouden dat geschikt is voor uw lengte en lichaamsframe.

Fysiotherapie: het doel van fysiotherapie is u te helpen zo snel mogelijk volledig actief zijn. Fysiotherapeuten kunnen u instructies geven over de juiste houding, tillen en lopen, en ze zullen met u samenwerken om uw rug-, been- en buikspieren te versterken. Ze zullen u ook aanmoedigen om de flexibiliteit van uw wervelkolom en benen. Oefening en krachtoefeningen zijn sleutelelementen van uw behandeling en zouden onderdeel moeten worden van uw levenslange fitheid. Raadpleeg uw arts voordat u met een nieuw oefenprogramma begint.

Medicatie:

• Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAIDs), zoals aspirine, naproxen (Aleve, Naprosyn) en ibuprofen (Motrin, Nuprin, Advil) worden gebruikt om ontstekingen te verminderen en pijn te verlichten.
• Analgetica, zoals paracetamol (Tylenol), kunnen pijn verlichten, maar hebben niet de ontstekingsremmende effecten van NSAIDs. Langdurig gebruik van analgetica en NSAIDs kan maagzweren veroorzaken, evenals nier- en lever problemen.
• Steroïden kunnen worden voorgeschreven om de zwelling en ontsteking van de zenuwen te verminderen. Ze worden oraal ingenomen (als een Medrol-dosisverpakking) in een aflopende dosering over een periode van 5 dagen. Ze hebben het voordeel van pijnverlichting bieden binnen een periode van 24 uur.

Steroïde injecties: deze minimaal invasieve procedure wordt uitgevoerd met röntgengeleiding en omvat een injectie van corticosteroïden en een verdovend middel in de wervelkolom. Het geneesmiddel wordt rechtstreeks in het pijnlijke gebied afgeleverd om de zwelling en ontsteking van de zenuwen te verminderen. Herhaalde injecties kunnen worden gegeven om een volledig effect te bereiken. De duur van de pijnverlichting varieert, kan weken of jaar Injecties worden gedaan in combinatie met fysiotherapie en / of thuisoefening p rogram om de rugspieren te versterken en toekomstige pijnepisoden te voorkomen.

• Epidurale steroïde-injecties: er wordt een injectie met corticosteroïden en een analgetisch-verdovend middel toegediend in de epidurale ruimte van het wervelkanaal of zenuwwortelkanalen om de zwelling van de spinale zenuwen te verminderen.
• Facetinjecties: een injectie met corticosteroïden en een analgetisch-verdovend middel wordt rechtstreeks in het pijnlijke facetgewricht afgegeven.

Chiropractie: aanpassing van de wervelkolom is een behandeling waarbij druk wordt uitgeoefend naar een gebied om de botten uit te lijnen en de gewrichten weer normaal te laten bewegen. Goede beweging helpt pijn, spierspasmen of beklemming te verminderen en verbetert de werking van het zenuwstelsel en de algehele gezondheid. Beweging vermindert ook de vorming van littekenweefsel, wat kan leiden tot stijfheid.

Holistische therapieën: sommige patiënten vinden acupunctuur, acupressuur, yoga, veranderingen in voeding / dieet, meditatie en biofeedback nuttig bij het beheersen van pijn als evenals het verbeteren van de algehele gezondheid.

Chirurgische behandelingen

Bij een operatie voor spinale stenose wordt de benige overgroei verwijderd om de druk en beknelling van de spinale zenuwen te verlichten. Een ander doel van een operatie is het stoppen van de pijnlijke beweging van een onstabiel wervelsegment.

Spinale decompressie (laminectomie): er wordt een incisie gemaakt in het midden van de rug . De ruggenmergspieren worden opzij bewogen om de benige wervel bloot te leggen. Het gebogen gedeelte van de wervel, de lamina genaamd, wordt verwijderd (laminectomie) om het ruggenmerg en de zenuwen bloot te leggen (Fig. 2). Verdikte ligamenten en botsporen worden verwijderd. De overwoekerde facetgewrichten, die zich direct boven de zenuwwortels bevinden, kunnen worden bijgesneden om de spinale zenuwen meer ruimte te geven om het wervelkanaal te verlaten. Als er een hernia is, kan een discectomie worden uitgevoerd. Bij patiënten met ernstige symptomen van lumbale spinale stenose is decompressiechirurgie alleen ongeveer 80% van de tijd effectief.

Spinale fusie: bij patiënten met stenose en spinale instabiliteit of slippen van een wervel over een andere (spondylolisthesis), kan de chirurg aanbevelen om twee of meer wervels permanent samen te voegen om uw wervelkolom meer stabiliteit. Dit gebeurt meestal tegelijk met een laminectomie. Bottransplantaten, meestal van uw eigen heup of van een botbank, worden over meerdere wervels geplaatst waar de lamina is verwijderd. Na verloop van tijd (3 tot 6 maanden) zal het bottransplantaat de wervels samensmelten tot één stevig stuk bot. Metalen platen en schroeven kunnen worden gebruikt om het gebied te immobiliseren terwijl de fusie wordt gemaakt (afb. 3).

Laminoplastiek. Deze procedure wordt alleen in de nek (cervicaal) uitgevoerd wanneer meerdere niveaus van de wervelkolom worden beïnvloed door stenose. Het opent de ruimte in het wervelkanaal door een scharnier op de lamina te creëren en een deur naar het kanaal te openen (Fig. 4). Een metalen plaat overbrugt de opening in het geopende gedeelte.

Interspinale procesafleiding: een afstandshouder wordt tussen de processus spinosus ingebracht – de benige uitsteeksels langs de achterkant van de lumbale wervelkolom.Eenmaal op zijn plaats, tilt de spacer het wervelkanaal op en opent het alsof men in een zittende positie zit in plaats van in een staande positie, waardoor de druk op de spinale zenuwen effectief wordt verlicht (Fig. 5). Het afstandsstuk is niet vastgemaakt aan bot of ligament en leidt niet tot spinale fusie. De ingreep is minimaal invasief en kan onder plaatselijke verdoving worden uitgevoerd. Omdat interspinale afstandhouders relatief nieuw zijn, is de effectiviteit op lange termijn niet bekend. Bovendien zullen niet alle verzekeringsmaatschappijen voor deze technologie betalen en kunnen er contante kosten worden gemaakt.

Klinische onderzoeken

Klinische onderzoeken zijn onderzoeksstudies waarin nieuwe behandelingen – medicijnen, diagnostiek, procedures, vaccins en andere therapieën – worden bij mensen getest om te zien of ze veilig en effectief zijn. U kunt informatie over huidige klinische onderzoeken, inclusief hun geschiktheid, protocol en deelnemende locaties, vinden op internet op: de National Institutes of Health (NIH) op Clinicaltrials.gov en Centerwatch.com.

Bronnen & links

Neem bij vragen contact op met Mayfield Brain & Spine op 800-325-7787 of 513- 221-1100.

Bronnen

1. North American Spine Society (NASS). Klinische richtlijnen voor de diagnose en behandeling van degeneratieve lumbale spinale stenose. 2007

Links

Spineuniverse.com

Spine-health. com

Woordenlijst

spondylitis ankylopoetica: een chronische ontstekingsziekte die de gewrichten tussen de wervels van de wervelkolom en de gewrichten tussen de wervelkolom en het bekken. Het zorgt er uiteindelijk voor dat de aangetaste wervels samensmelten of samen groeien.

decompressie: openen of verwijderen van bot om de druk en beknelling van de spinale zenuwen te verlichten.

facetgewrichten: gewrichten aan de boven- en onderkant van elke wervel die de wervels met elkaar verbinden en een achterwaartse beweging mogelijk maken.

fluorose: een aandoening die wordt veroorzaakt door het consumeren van te veel fluoride, waarbij de tanden en botten abnormaal broos zijn.

foraminotomie: chirurgische vergroting van het intervertebrale foramen waardoor de spinale zenuwen van het ruggenmerg naar het lichaam gaan. Uitgevoerd om de druk en beknelling van de spinale zenuwen te verlichten.

lamina: platte botplaten afkomstig van de pedikels van het wervellichaam die de achterste buitenwand van het wervelkanaal vormen en het ruggenmerg beschermen. Soms de wervelboog genoemd.

laminectomie: chirurgische verwijdering van de laminae of wervelboog van de wervel om de druk op het ruggenmerg te verminderen.

neurogene claudicatio: een pijnsyndroom in de rug en benen verergerd door lopen en verlicht door zitten of voorover buigen, ook wel pseudoclaudicatie genoemd.

De ziekte van Paget: ook bekend als osteitis deformans , een botziekte waarbij normaal bot wordt vernietigd en vervolgens wordt vervangen door verdikt, zwakker, zachter bot. Dit zwakkere bot buigt en vervormt gemakkelijk. Meestal treft dit het bekken, de thoracale en lumbale wervelkolom, de schedel, het dijbeen, het scheenbeen, het kuitbeen en de sleutelbeenderen. .

radiculopathie: verwijst naar elke ziekte die de spinale zenuwwortels aantast. Wordt ook gebruikt om pijn te beschrijven langs de heupzenuw die langs het been uitstraalt.

spondylolisthesis: wanneer een wervel naar voren glijdt een andere.

spondylolyse: een spinale instabiliteit waarbij er een zwakte is tussen het lichaam van een wervel en de pedikel.

vasculaire claudicatio: een krampende pijn en zwakte in de benen, typisch de kalveren, die optreedt bij het lopen en weggaat bij rust, veroorzaakt door een slechte bloedcirculatie n in de benen (perifere aderziekte) of gecomprimeerde spinale zenuwen (spinale stenose).

bijgewerkt: 9.2018
beoordeeld door: Robert Bohinski, MD, PhD, Mayfield Clinic, Cincinnati, Ohio