Psychologie gaf ons inzicht in zelfrespect; economie gaf ons inzicht in vraag en aanbod; politieke wetenschappen gaven ons inzicht in opiniepeilingen; en de natuurkunde gaf ons Einsteins theorie van E = MC2. De sociologische verbeeldingskracht van Mills biedt een raamwerk voor het begrijpen van onze sociale wereld dat veel verder gaat dan elk gezond verstand dat we kunnen ontlenen aan onze beperkte sociale ervaringen. 
C. Wright Mills (1916-1962) was een hedendaagse socioloog die een enorm inzicht bracht in het dagelijks leven van de leden van de samenleving. Mills verklaarde: “Noch het leven van een individu, noch de geschiedenis van een samenleving kunnen worden begrepen zonder beide te begrijpen.” De sociologische verbeelding legt de verbinding tussen persoonlijke uitdagingen en grotere sociale kwesties. Mills identificeerde “problemen” (persoonlijke uitdagingen) en “problemen” (grotere sociale uitdagingen), ook wel bekend als biografie, respectievelijk geschiedenis. Mills conceptualisering van de sociologische verbeeldingskracht stelt individuen in staat de relaties te zien tussen gebeurtenissen in hun persoonlijke leven, biografie en gebeurtenissen in hun samenleving, geschiedenis. Met andere woorden, deze mentaliteit biedt individuen de mogelijkheid om de relatie tussen persoonlijke ervaringen en de grotere samenleving te realiseren.
Persoonlijke problemen zijn privéproblemen die worden ervaren binnen het karakter van het individu en het bereik van hun directe relatie met anderen. Mills identificeerde het feit dat we in ons persoonlijke leven functioneren als acteurs en actrices die keuzes maken over onze vrienden, familie, groepen, werk, school en andere zaken die onder onze controle vallen We hebben een zekere invloed op de uitkomst van zaken binnen de per sonaal niveau. Een student die vier van de zeven avonden feesten, die zelden naar de klas gaat en nooit zijn huiswerk maakt, heeft een persoonlijk probleem dat zijn kansen op succes op de universiteit verstoort. Als 50% van alle universiteitsstudenten in de Verenigde Staten echter nooit afstudeert, bestempelen we het als een grotere sociale kwestie.
Grotere sociale of openbare kwesties zijn kwesties die buiten iemands persoonlijke controle en het bereik van iemands innerlijk leven. Deze hebben betrekking op de organisaties en processen van de samenleving; verder zijn deze geworteld in de samenleving in plaats van in het individu. In het hele land komen studenten naar de universiteit als eerstejaars die slecht voorbereid zijn om de ontberingen van het studentenleven te begrijpen. Ze werden op de middelbare school niet vaak genoeg uitgedaagd om de nodige aanpassingen te doen om te slagen als universiteitsstudent. In het hele land, de gemiddelde tiener sms-berichten, surft op het net, speelt video of online games, hangt rond in het winkelcentrum, kijkt tv en films, brengt elke dag uren door met vrienden en werkt in ieder geval parttime. Waar en wanneer zou hij of zij ervaring opdoen om de aandacht te richten op universitaire studies en de rigoureuze zelfdiscipline die nodig is om over te stappen naar studiepunten, een kwartaal of een semester, studie, papers, projecten, excursies, groepswerk of het afleggen van examens?
De echte kracht van de sociologische verbeeldingskracht ligt in de manier waarop we leren onderscheid te maken tussen het persoonlijke en sociale niveau in ons eigen leven. Als we dat eenmaal doen, kunnen we persoonlijke keuzes maken die ons het beste dienen, gezien de grotere sociale krachten waarmee we worden geconfronteerd. In 1991 studeerde Ron af met zijn Ph.D. en bevond zich op een zeer competitieve arbeidsmarkt voor universitaire professor / onderzoekerposities. Met honderden sollicitaties die er waren, eindigde hij als tweede of derde en verloor hij 10-jarige ervaren hoogleraren die solliciteerden naar instapbanen. Ron keek aandachtig naar de arbeidsmarkt, zijn diepe interesse in lesgeven, de worstelende economie en zijn gevoel voor urgentie om een salaris en secundaire arbeidsvoorwaarden te krijgen. Hij kwam tot het besluit om zijn focus op het zoeken naar een baan te verleggen van universitair onderzoek naar universitair onderwijs. Opnieuw was de concurrentie hevig. Op zijn 301ste sollicitatie (dat is niet overdreven) versloeg hij 47 andere kandidaten voor zijn huidige functie. In dit geval had het kennen en zien van de grotere sociale problemen invloed op zijn succes of falen bij het vinden van een baan. Omdat hij zijn sociologische verbeeldingskracht gebruikte, werd Ron bekrachtigd door een goed begrip van de arbeidsmarkt, dus was hij in staat om zichzelf erin te situeren.