São Paulo

São Paulo, stad, hoofdstad van São Paulo estado (staat), zuidoostelijk Brazilië. Het is het belangrijkste industriële centrum van Latijns-Amerika. De stad ligt op een plateau van de Braziliaanse Hooglanden dat zich landinwaarts uitstrekt vanaf de Serra do Mar, die oprijst als onderdeel van de Grote Steile helling, slechts een korte afstand landinwaarts vanaf de Atlantische Oceaan. De stad zelf ligt in een ondiep bassin met lage bergen in het westen. Het ligt ongeveer 350 km ten zuidwesten van Rio de Janeiro en ongeveer 50 km landinwaarts vanaf de Atlantische Oceaan-haven Santos. De naam van de stad is afgeleid van de stichting door jezuïetenmissionarissen op 25 januari 1554, de verjaardag van de bekering van St. Paul.

Met een van s werelds snelst groeiende grootstedelijke bevolking is São Paulo ook de grootste stad van het zuidelijk halfrond en een van de grootste agglomeraties ter wereld. Het is een dynamische laatbloeier die zwaar overschaduwd werd door Rio de Janeiro, niet alleen tijdens het koloniale tijdperk maar ook gedurende de 19e eeuw. Pas toen koffie in de laatste decennia van de 19e eeuw het belangrijkste exportgewas van Brazilië werd, werd São Paulo een belangrijk centrum van economische activiteit met een gelijktijdige bevolkingsgroei. Migratie, zowel vanuit Europa als intern, leidde tot grote expansie en diversificatie. Toen São Paulo in de eerste decennia van de 20e eeuw het belangrijkste middelpunt was van de industrialisatie in Brazilië, sloot het snel de kloof met Rio de Janeiro, dat kort voor de eeuwwisseling 10 keer zo groot was geweest.

In de jaren 40 en 50 werd São Paulo treffend de locomotief “trekt de rest van Brazilië” en is sindsdien het middelpunt geworden van een immense megametropool. De levendige en energieke stedelijke kern wordt gekenmerkt door een steeds groeiend doolhof van modern staal, beton te, en glazen wolkenkrabbers in nieuwere hubs in het zakencentrum van São Paulo, evenals in opkomende afgelegen zakelijke districten. De grote diversiteit van deze moderne gebouwen – waarvan er vele echt opvallend zijn – weerspiegelt een grote verscheidenheid aan bouwstijlen en materialen. Glazen torens van verschillende tinten vermengen zich met indrukwekkende granieten en marmeren structuren naast metalen omhulde gebouwen. Het creatief eclectische uiterlijk van de stad, vergelijkbaar met dat van de grote stedelijke centra ter wereld, is een voorbeeld van de geavanceerde staat van de Braziliaanse architectuur. In schril contrast met Rio de Janeiro, Salvador en de meeste andere grote Braziliaanse steden, heeft het laatbloeiende São Paulo weinig historische gebouwen en vrijwel geen bouwwerken die dateren uit het koloniale tijdperk. Inderdaad, elk gebouw dat vóór 1900 is gebouwd, wordt in São Paulo als historisch beschouwd. Uitzonderingen op het gebrek aan oudheid tijdens de bouw van de 20e en 21e eeuw zijn de kerk en het klooster van Luz (1579), waar nu het Museum voor Heilige Kunst is gevestigd; de Carmo-kerk (1632); en de São Francisco-kerk (1676, herbouwd in 1791).