Ras en etniciteit in de NHL

De National Hockey League (NHL) is geëvolueerd van een mono-etnische en voornamelijk Canadese professionele atletiekcompetitie naar Noord-Amerika. De verdeling van etnische groepen is sinds het ontstaan van de NHL geleidelijk aan het veranderen.

De competitie bestaat uit een verscheidenheid aan spelers met verschillende nationaliteiten en verschillende achtergronden. Ooit bekend als een competitie vol racisme en exclusiviteit, heeft de NHL positieve stappen gezet in de richting van een meer diverse en inclusieve instelling.

Volgens statistieken, verzameld door www.quanthockey.com, begon de NHL met de uitbreiding van spelersnationaliteiten in de jaren 70, toen spelers afkomstig waren uit de Verenigde Staten, Zweden en Finland. Het aandeel Canadezen in de competitie is in de jaren tachtig gedaald tot 75% en is nu iets minder dan 50%.

De NHL is samengesteld uit 93% van de spelers die zichzelf als blank bestempelen en de resterende 7% uit verschillende etnische groepen. De competitie heeft momenteel 32 spelers van Afro-Amerikaanse afkomst. Enkele opmerkelijke NHL-sterren van Afro-Amerikaanse afkomst zijn Dustin Byfuglien, Evander Kane en Joel Ward.

Geschiedenis

Na de oprichting in 1917 waren er geen Afrikaans-Amerikaanse spelers in de NHL gedurende de jaren zeventig (gekenmerkt door een toename van zwarte machtsbewegingen) en tot in de vroege jaren tachtig.

Dit aantal is aan het einde van de 20e eeuw opgeschoven naar 26 en staat op 32 in 2016. Dit is een schijnbaar kleine maar significante verandering in de raciale demografie van de NHL in haar honderdjarige geschiedenis.

Herb Carnegie was de eerste Canadese ijshockeyspeler van Afrikaanse afkomst in het spel, terwijl Val James de eerste in Amerika geboren speler was die schaatste in de NHL. James tekende zijn contract bij de Buffalo Sabres in 1982. Zijn periode bij de Buffalo Sabres en Toronto Maple Leafs was van korte duur en hij ging uiteindelijk met pensioen in 1987 vanwege een blessure. Hij ervoer racisme als de eerste speler tijdens zijn schaatscarrière.

James sprak nooit over racisme op het ijs tot 30 jaar na het einde van zijn carrière. In zijn account meldde hij dat hij tien jaar lang geen hockeywedstrijden kon kijken nadat hij het ijs had verlaten zonder te worden achtervolgd door de herinneringen aan zijn behandeling als een man van kleur in de NHL. Zijn vijandige ervaringen waren en zijn nog steeds representatief voor hoe institutioneel racisme de cultuur en socialisatie van mannelijke (en vrouwelijke) sport doordringt.

Een biografie van zijn leven in de sport werd gepubliceerd onder de titel “Black Ice: The Val James Story “geschreven door John Gallagher.

Sociological Lens

Sociologie biedt een logisch kader dat is afgeleid van het bestuderen van de percepties en interacties tussen het zelf (als lid van in elkaar grijpende groepen) en een sociale instelling, zoals school, media en sport. Iemands sociologische verbeelding biedt enig inzicht in hoe de wereld opereert op een schaal die veel groter is dan iemands individuele gedachte kan bevatten.

Zo kan iemands onrustige persoonlijke ervaring met discriminatie in de sport worden gekoppeld aan maar is vaak losgekoppeld van structurele kaders die tot racisme leidden. Het begrijpen van de institutionele structuur van de etnische samenstelling van de NHL is een belangrijk en uitdagend perspectief op de sportcultuur.

C Wright Mills schetst hoe dergelijke composities beter worden begrepen vanuit een sociologische lens die kwesties als elitemacht en ongelijkheden onderzoekt.

Hockey is een dure sport met economische toetredingsdrempels voor leden van kansarme of gemarginaliseerde groepen in vergelijking met andere sporten.

Zijn populariteit is sterk. Hoewel diversiteit nog steeds ontbreekt, heeft de NHL positieve stappen gezet om inclusiviteit te vergroten en flagrant racisme te reguleren.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *