Wat is hondsdolheid?
Rabiës is een van de meest verwoestende virale ziekten bij zoogdieren, inclusief honden en mensen. Het is een dodelijke ziekte die wordt veroorzaakt door infectie met het rabiësvirus. Rabiësvirus wordt over de hele wereld aangetroffen, inclusief Noord-Amerika, Midden- en Zuid-Amerika, Azië, Afrika, het Midden-Oosten en sommige delen van Europa. Er zijn echter veel gebieden in de wereld die vrij zijn van hondsdolheid, waaronder Australië, Nieuw-Zeeland, Japan, Ierland, IJsland, Verenigd Koninkrijk, Japan, bepaalde eilanden in de Stille Oceaan, Antarctica en delen van Scandinavië.
Hoe is het hondsdolheid overgedragen?
De infectie wordt overgedragen wanneer het ene besmet dier het andere bijt. Overdracht via andere middelen is zeldzaam.
“De infectie wordt overgedragen wanneer het ene besmet dier het andere bijt.”
In Europa zijn vossen het belangrijkste reservoir, terwijl in Noord-Amerika het stinkdier, de vos, de wasbeer, de coyote en de vleermuis belangrijke infectiebronnen zijn. In Azië, Afrika en Latijns-Amerika is het belangrijkste reservoir geen dieren in het wild, maar zwerfhonden. In deze gebieden komen menselijke infectie en dodelijke slachtoffers vaker voor. Nadat de beet heeft plaatsgevonden, komt het rabiësvirus de perifere zenuwen (alle zenuwen die zich buiten de hersenen en het ruggenmerg bevinden) van het gastdier binnen, reproduceert het en verspreidt het zich naar de speekselklieren. Hier wordt het virus uitgescheiden in het speeksel. Rabiësvirus overleeft niet lang buiten het lichaam van een zoogdier.
Hoe lang is de incubatietijd?
De incubatietijd (de tijd totdat klinische symptomen verschijnen) kan variëren van tien dagen tot een jaar of langer. Bij honden is de incubatietijd doorgaans twee weken tot vier maanden. De snelheid waarmee klinische symptomen zich ontwikkelen, is afhankelijk van:
1. De plaats van infectie – hoe dichter de beet is bij de hersenen en het ruggenmerg, hoe sneller het virus het zenuwweefsel bereikt.
2. De ernst van de beet.
3. De hoeveelheid virus die door de beet wordt geïnjecteerd.
Wat zijn de klinische symptomen?
Na een beet van een hondsdolle dier, verloopt de ziekte in fasen: in de prodromale fase (eerste fase) ondergaat de hond een duidelijke verandering in temperament. Stille honden worden geagiteerd en actieve huisdieren worden nerveus of verlegen. Deze fase kan 2-3 dagen duren.
Na deze fase zijn er twee erkende vormen van de klinische ziekte:
Woedend hondsdolheid treedt op wanneer de hondsdolle d og wordt agressief, zeer prikkelbaar en vertoont tekenen van een verdorven eetlust, eet- en kauwstenen, aarde en afval (pica). Verlamming treedt uiteindelijk op en het hondsdolle dier kan mogelijk niet eten en drinken. Hydrofobie (angst voor water) is geen teken van hondsdolheid bij honden. Dit is een kenmerk van hondsdolheid bij mensen. De hond sterft uiteindelijk door een gewelddadige aanval.
Domme hondsdolheid is de meest voorkomende vorm bij honden. Er is progressieve verlamming van de ledematen, vervorming van het gezicht en vergelijkbare slikproblemen. Eigenaren zullen vaak denken dat de hond iets in de mond of keel vastzit. Bij het onderzoek is voorzichtigheid geboden, aangezien hondsdolheid kan worden overgedragen door speeksel. Uiteindelijk raakt de hond in coma en sterft.
Is het mogelijk om een beet van een hondsdolle dier te overleven?
Er zijn geïsoleerde en slecht gedocumenteerde rapporten van zowel honden als mensen die overleven. In sommige gevallen was er mogelijk heel weinig rabiësvirus aanwezig in het speeksel op het moment dat het hondsdolle dier zijn slachtoffer beet. In deze situatie is het mogelijk dat het slachtoffer geen hondsdolheid ontwikkelt.
Zoals Louis Pasteur echter als eerste aantoonde, is het mogelijk om de progressie van een geïnfecteerde beet tot het begin van symptomen vroeg na bijtgebruik van serum tegen hondsdolheid. Dit antiserum bevat specifieke immuunantistoffen tegen het virus. De belangrijkste methode om de progressie van rabiës te voorkomen, is door een dosis rabiësvaccin toe te dienen. Het vaccin stimuleert het gebeten dier om zijn eigen neutraliserende antistoffen tegen het rabiësvirus te ontwikkelen. Zonder vaccinatie en snelle behandeling na blootstelling zijn de overlevingskansen klein.
Is vaccinatie effectief?
Vaccinatie is de hoeksteen van de preventie van rabiës. Vaccinatie bevordert de aanmaak van antilichamen, maar is alleen effectief als het wordt toegediend voordat het virus het zenuwstelsel binnendringt. Moderne vaccins tegen hondsdolheid voor honden, katten, paarden en fretten zijn buitengewoon veilig en effectief.
Wat is de behandeling voor hondsdolheid?
Er is geen behandeling voor een hond met hondsdolheid. Als hondsdolheid wordt vermoed, moet de hond geïsoleerd worden gehouden en moet worden voorkomen dat hij ontsnapt of iemand verwondt.
“Er is geen behandeling voor een hond met hondsdolheid.”
Aangezien een hond die het rabiësvirus in het speeksel afscheidt, binnen enkele dagen klinische symptomen zal ontwikkelen, wordt een quarantaine van 10 dagen van de hond in acht genomen. Een hond die na 10 dagen normaal of gezond is, wordt op het moment van de beet niet als besmettelijk beschouwd.Uw dierenarts is wettelijk verplicht om de lokale, provinciale of provinciale regelgevende instanties voor dierziekten op de hoogte te stellen. Deze autoriteiten zullen de maatregelen bepalen die nodig zijn om het publiek naar behoren te beschermen.
Kan ik hondsdolheid krijgen?
Ja, de ziekte is zoönotisch (kan worden overgedragen van dier op mens). Het wordt alleen overgedragen door de beet van een hondsdolle dier. Het virus is slechts een beperkte tijd aanwezig in het speeksel van het geïnfecteerde dier.
“Als een dier dat verdacht kan zijn van hondsdolheid je bijt, was en spoel dan onmiddellijk de wond grondig met water en zeep en roep onmiddellijk medische hulp in “
In februari 2018 heeft de Wereldgezondheidsorganisatie een nieuwe aanbeveling voor vaccinatie tegen hondsdolheid en na blootstelling uitgebracht. Degenen die zijn gebeten en niet eerder zijn ingeënt tegen hondsdolheid, moeten onmiddellijk immunoglobuline (antilichamen) krijgen, gevolgd door een reeks vaccins. Degenen die eerder zijn gevaccineerd, hebben geen immunoglobuline nodig, maar zullen nog steeds verschillende vaccins krijgen tegen het virus.
Wanneer moet mijn hond worden gevaccineerd?
Er zijn verschillende vaccins tegen hondsdolheid goedgekeurd voor honden, katten, paarden en fretten. Alle honden en katten tussen de twaalf en zestien weken moeten worden gevaccineerd. Over het algemeen is vaccinatie tegen hondsdolheid in de Verenigde Staten en Canada verplicht. Hervaccinatieboosters tegen hondsdolheid zijn ook vereist en de frequentie van hervaccinatie is afhankelijk van de nationale of provinciale wetgeving. Uw dierenarts zal u adviseren over de geschikte hervaccinatie-intervallen en kan u helpen bij het verkrijgen van de nodige vergunningen voor uw huisdier.