Wat is het verschil tussen monetair beleid en fiscaal beleid, en hoe zijn deze gerelateerd?
Monetair beleid verwijst naar de acties van centrale banken om macro-economische beleidsdoelstellingen te bereiken, zoals prijsstabiliteit, volledige werkgelegenheid en stabiele economische groei. Fiscaal beleid verwijst naar het belasting- en uitgavenbeleid van de federale overheid. Beslissingen over het fiscale beleid worden bepaald door het congres en de administratie; de Fed speelt geen rol bij het bepalen van het fiscale beleid.
Het Amerikaanse Congres heeft maximale werkgelegenheid en prijsstabiliteit vastgesteld als de macro-economische doelstellingen voor de Federal Reserve; ze worden soms het dubbele mandaat van de Federal Reserve genoemd. Afgezien van deze overkoepelende doelstellingen, bepaalde het Congres dat de operationele uitvoering van het monetair beleid vrij zou moeten zijn van politieke invloed. Als gevolg daarvan is de Federal Reserve een onafhankelijk agentschap van de federale overheid.
De Federal Reserve gebruikt een verscheidenheid aan beleidsinstrumenten om haar statutaire doelstellingen van maximale werkgelegenheid en prijsstabiliteit te bevorderen. Haar belangrijkste beleidsinstrumenten zijn de doelstelling voor de federal funds rate (het tarief dat banken elkaar voor kortlopende leningen), een belangrijke kortetermijnrente. De controle van de Federal Reserve over de Federal Funds-rente stelt haar in staat het algemene niveau van de korte marktrente te beïnvloeden. Door het niveau van de korte rentetarieven aan te passen in reactie op veranderingen in de economische vooruitzichten, kan de Federal Reserve de rentetarieven op de langere termijn en de belangrijkste activaprijzen beïnvloeden. Deze veranderingen in financiële omstandigheden hebben dan invloed op de bestedingsbeslissingen van huishoudens en bedrijven.
Het monetaire beleidsorgaan binnen het Federal Reserve System is het Federal Open Market Committee (FOMC). Het FOMC heeft momenteel acht geplande vergaderingen per jaar, waarin het de economische en financiële ontwikkelingen beoordeelt en de gepaste koers van het monetair beleid bepaalt. Bij het beoordelen van de economische vooruitzichten bekijkt het FOMC hoe de huidige en verwachte paden voor fiscaal beleid van invloed kunnen zijn op belangrijke macro-economische variabelen zoals de groei van het bruto binnenlands product, de werkgelegenheid en de inflatie. Op deze manier heeft het fiscale beleid een indirect effect op het voeren van monetair beleid door zijn invloed op de totale economie en de economische vooruitzichten. Als bijvoorbeeld federale belasting- en uitgavenprogrammas naar verwachting de economische groei zullen stimuleren, zou de Federal Reserve beoordelen hoe die programmas haar belangrijkste macro-economische doelstellingen – maximale werkgelegenheid en prijsstabiliteit – zouden beïnvloeden en de nodige aanpassingen aanbrengen aan haar monetaire beleidsinstrumenten. / p>