Wat is een progressieve belasting?
Een progressieve belasting is gebaseerd op het vermogen van de belastingbetaler om te betalen. Het legt een lager belastingtarief op aan mensen met een laag inkomen dan aan mensen met een hoger inkomen. Dit wordt meestal bereikt door belastingschijven te creëren voor die groep belastingbetalers per inkomensklasse. Het inkomstenbelastingsysteem in de VS wordt als een progressief systeem beschouwd, hoewel het de afgelopen decennia platter is geworden. Voor 2021 zijn er slechts zeven belastingschijven, met tarieven van 10%, 12%, 22%, 24%, 32%, 35% en 37%. In 1985 waren er 16 belastingschijven.
Key Takeaways
- Een progressieve belasting legt een hoger percentage op aan belastingbetalers met een hoger inkomen. Het Amerikaanse inkomstenbelastingstelsel is een voorbeeld.
- Een regressieve belasting legt hetzelfde tarief op aan iedereen belastingbetalers, ongeacht het vermogen om te betalen. Een omzetbelasting is een voorbeeld.
- Een vlaktaks is een inkomstenbelasting die voor iedereen hetzelfde percentage van het inkomen is. De Amerikaanse socialezekerheidsbelasting zou een vlaktaks zijn behalve dat het een bovenkap heeft.
Progressive Tax
Inzicht in de Progressive Tax
De grondgedachte voor een progressieve belasting is dat een een belastingpercentage zou een onevenredige last zijn voor mensen met een laag inkomen. Het verschuldigde bedrag in dollars is misschien kleiner, maar het effect op hun werkelijke koopkracht is groter.
De mate waarin een belastingstructuur progressief is, hangt af van hoeveel van de belastingdruk wordt overgedragen naar hogere inkomens. Als een belastingcode een laag tarief van 10% en een hoog tarief van 30% heeft, en een andere belastingcode belastingtarieven heeft van 10% tot 80%, is de laatste meer progressief.
Voordelen van een progressieve belasting
Aan de positieve kant vermindert een progressief belastingstelsel de belastingdruk voor de mensen die het zich het minst kunnen veroorloven. Daardoor blijft er meer geld over in de zakken van mensen met een laag inkomen, die waarschijnlijk al dat geld aan essentiële goederen zullen uitgeven en zo de economie zullen stimuleren.
Een progressieve belasting systeem heeft ook de neiging om meer belastingen te innen dan vlakke belastingen of regressieve belastingen, aangezien het hoogste percentage van de belastingen wordt geïnd uit de hoogste bedragen.
Een progressieve belasting vereist ook de grootste hoeveelheid middelen om een groter deel van de diensten te financieren waarop alle burgers en bedrijven vertrouwen, zoals wegenonderhoud en openbare veiligheid.
Nadelen van een progressieve belasting
Critici van progressieve belastingen beschouwen ze als een belemmering voor succes. Ze verzetten zich ook tegen het systeem als een middel tot herverdeling van inkomsten, waarvan ze denken dat het de rijken, en zelfs de middenklasse, oneerlijk straft.
Tegenstanders van de progressieve belasting zijn over het algemeen voorstander van lage belastingen en dienovereenkomstig minimale overheidsdiensten.
Progressieve belasting versus regressieve belasting
Het tegenovergestelde van een progressieve belasting, een regressieve belasting, neemt een groter deel van het beschikbare inkomen van mensen met een laag inkomen dan van mensen met een hoog inkomen.
Een omzetbelasting is een voorbeeld van een regressieve belasting. Als twee individuen, een rijke en een arme, beiden een identieke tas met boodschappen kopen, betalen beiden hetzelfde bedrag aan omzetbelasting. Maar de armere persoon heeft een groter percentage van zijn of haar inkomen uitgekeerd om die boodschappen te doen.
Progressieve belasting versus vaste belasting
A Het vlakke inkomstenbelastingstelsel legt iedereen hetzelfde belastingpercentage op, ongeacht het inkomen. In de VS wordt de loonbelasting die de sociale zekerheid en Medicare financiert, vaak als een vlaktaks beschouwd omdat alle loontrekkenden hetzelfde percentage betalen. Deze belasting heeft echter een plafond. Voor 2021 wordt de loonbelasting niet toegepast op inkomsten van meer dan $ 142.800. Dat maakt het een vlaktaks alleen voor de mensen die minder verdienen dan dat bedrag. Belastingbetalers die meer dan $ 142.800 per jaar verdienen, betalen een lager percentage van hun totale inkomen in loonheffingen. Dat maakt het een regressieve belasting.