Paardenkastanje, een van de verschillende bomen die behoren tot het geslacht Aesculus in de paardenkastanje-familie (Hippocastanaceae), afkomstig uit de gematigde noordelijke zone. Ze hebben handvormige samengestelde bladeren en rechtopstaande bloemtrossen, vaak in de vorm van een omgekeerde kegel. Stekelige groene schillen rijpen en splitsen in de herfst om een of twee glanzende mahoniebruine noten vrij te maken. De gebruikelijke naam van de boom zou afkomstig zijn uit Turkije, waar de noten aan paarden werden gevoerd om gebroken wind te genezen.
Grant Heilman / Encyclopædia Britannica, Inc.
Misschien wel de bekendste soort is de gewone of Europese paardekastanje (A. hippocastanum), afkomstig uit Zuidoost-Europa, maar wijd verbouwd als een grote schaduw en straat boom; het groeit tot een hoogte van 30 m (100 voet). De Champs-Élysées in Parijs is omzoomd met rijen paardenkastanjes.
Japanse paardenkastanje (A. turbinata) is zo groot als de Europese soort, maar onderscheidt zich door zijn opmerkelijk grote bladeren, tot wel 60 cm (2 voet) breed. De Indiase paardenkastanje (A. indica), met slanke, puntige blaadjes, heeft aantrekkelijke gevederde bloemaren met een flessenborsteleffect. Rode paardenkastanje (A. × carnea), een hybride van A. hippocastanum en A. pavia, groeit tot 20 m (65 voet) en heeft vleeskleurige tot scharlakenrode bloemaren.