Ohio State Buckeyes mannenbasketbal

Vroege jaren en Olsen-tijdperk (1898–1958) Bewerken

Het eerste basketbalteam van de Ohio State University werd opgericht in 1898 en speelde eerste wedstrijd tegen East High. Het spaarzame succes volgde de Buckeyes gedurende hun tijd als onafhankelijke school. In 1912, zon 13 jaar na het vormen van hun eerste basketbalteam, sloten de Buckeyes zich aan bij de Big Nine Conference, die uiteindelijk bekend zou worden als de Big Ten. Aanvankelijk waren de Buckeyes niet in staat om een aanhoudende run op te bouwen en eindigden ze nooit hoger dan de tweede plaats in het klassement van de conferentie. In 1923 werd Harold Olsen hoofdtrainer en lanceerde hij de langste basketbalcoachingdynastie voor OSU (24 seizoenen). Olsen begon te zien succes met het eerste conferentiekampioenschap van Buckeyes tijdens het seizoen 1922–1923. Het Olsen-tijdperk wordt ook benadrukt door te verschijnen in de laatste wedstrijd van het eerste NCAA-kampioenstoernooi in 1939, waar de Buckeyes verloren van Oregon 33-46. De Buckeyes zouden nog drie Final Four-optredens doen onder Olsen, samen met het winnen van vijf Big Ten-kampioenschappen. Na Olsen als hoofdtrainer leidden Tippy Dye en Floyd Stahl de Buckeyes. Dye en Stahl zagen niet hetzelfde succes als Olsen en hadden één NCAA Tournament-optreden tussen hen in. Met het einde van de jaren vijftig werd het basketbalteam van de staat Ohio niet als een nationale grootmacht beschouwd. Maar het bleef zich ontwikkelen en leidde tot het aannemen van een man die basketbal zou veranderen in Ohio State en het nationale bekendheid zou geven.

Succes en Fred Taylor-tijdperk (1959-1997) Bewerken

Van alle Buckeye-coaches , het was Fred Taylor die basketbal van de staat Ohio op de kaart zou zetten. Met de aanwerving van Taylor in 1958, werd er niet veel verwacht na een record van 11-11 tijdens het seizoen 1958-1959. In 1960 leidden de coach van het tweede jaar, Taylor, en de Amerikaanse speler Jerry Lucas de Buckeyes echter naar hun eerste NCAA-kampioenstitel en versloegen ze Californië met 75-55 in de laatste wedstrijd. Het seizoen 1960 is het enige NCAA Tournament-kampioenschap dat de Buckeyes hebben opgeëist. Het team van Taylor zette zijn dominantie voort door de volgende twee seizoenen tweede te worden en in totaal vijf toernooien te spelen tijdens Taylors ambtsperiode van 18 seizoenen. Met het vertrek van zijn kampioensteam begon Taylor teams te zien die gewend waren aan basketbal uit het verleden van de staat Ohio. Taylor s laatste seizoen bij de Ohio State in 1976 had de Buckeyes 6-20, hun slechtste record, maar werd in 1995 overschaduwd door het team. Taylor behaalde zeven conferentietitels en een indrukwekkend algemeen winstpercentage van meer dan 65%. Taylor-tijdperk, Ohio State zag Eldon Miller, Gary Williams en Randy Ayers de leiding nemen als hoofdcoach. Tussen 1976 en 1997 haalden de Buckeyes de NCAA-beugel slechts acht keer, terwijl ze slechts twee keer tot conferentiekampioen werden gekroond.

Jim O “Brien (1998-2003) Bewerken

In 1997 werd Jim O” Brien aangenomen om hoofdtrainer Randy Ayers te vervangen. Tijdens zijn zeven jaar als hoofdtrainer reed O “Brien het team naar vier 20+ winterseizoenen, twee Big Ten reguliere seizoen co-kampioenschappen, het 2002 Big Ten Tournament Championship, en een schoolrecord van vier opeenvolgende NCAA-toernooien. De controverse brak uit toen Andy Geiger, atletisch directeur van de staat Ohio, OBrien ontsloeg wegens vermeende schendingen van de NCAA-regels. Een tweejarig NCAA-onderzoek wees uit dat speler Boban Savovic mogelijk ongepaste voordelen had ontvangen terwijl hij voor de staat Ohio speelde. Op 10 maart 2006 heeft de NCAA gaf Ohio State drie jaar “proeftijd en beval het om al het toernooigeld terug te betalen dat verdiend was van 1999-2002 toen Boban Savovic op de Buckeyes” -lijst stond. Bovendien werd Ohio State gedwongen om alle verwijzingen naar teamprestaties door het NCAA-directoraat te verwijderen van die jaren inclusief een bezoek aan de Final Four in 1999.

Thad Matta-tijdperk (2004–2017) Bewerken

Thad Matta, voormalig hoofdtrainer bij Butler en Xavier, werd ingehuurd door Ohio State in juli 2004.

Tijdens Mattas eerste seizoen in Ohio State, stelden de Buckeyes een record van 20–12 op, met als hoogtepunt een overwinning in de finale. l wedstrijd van het seizoen over het beste Illinois, dat tot die wedstrijd ongeslagen was. Ohio State werd verslagen door Wisconsin in de kwartfinales van de Big Ten Tournament, en het team kwam niet in aanmerking voor verder naseizoen vanwege zelfopgelegde sancties in verband met Jim O “Brien” s tijd op de school. Het seizoen 2005-2006 begon met Buckeyes 11-0 op weg naar Big Ten-spel. Ohio State sloot het seizoen af met een record van 26-6 en een record van 12-4 in conference, het eerste regelrechte Big Ten-kampioenschap van Buckeyes sinds het seizoen 1991-1992. Ohio State verloor van Iowa in de Big Ten Tournament-kampioenswedstrijd, maar ontving een Nr. 2 zaad in het NCAA-toernooi. Na een overwinning in de eerste ronde verloren de Buckeyes van No.7 zaad Georgetown 70-52 in de tweede ronde.

Mattas Ohio State-team uit 2006-2007 begon het seizoen met de tweede gewaardeerde rekruteringsklasse in de natie, onder leiding van Greg Oden en Mike Conley, Jr. ., en gerangschikt nr. 4 in de peilingen van het voorseizoen. Ohio State ging het conferentiespel binnen met een 11-2 record, met de enige nederlagen op nr. 6 in North Carolina en op nr. 4 in Florida. Het verlies van de Ohio State tegen nr. 4 Wisconsin op 9 januari, 2007 was het laatste verlies van het reguliere seizoen aangezien Buckeyes 14 rechte spelen wonnen om het seizoen met een 27-3 verslag te beëindigen. Ohio State versloeg nr. 20 Tennessee en nr. 2 Wisconsin tijdens deze winning streak en sloot het seizoen af als het best gerangschikte team in de natie. Ohio State won het Big Ten Tournament, versloeg Wisconsin 66-49 in het kampioensspel en nam deel aan het NCAA-toernooi als het algemene nummer 1-zaad. Ohio State schoof voor het eerst op naar de Sweet Sixteen onder Matta na een overwinning in de verlenging tegen Xavier, die Matta eerder had gecoacht. Een overwinning van één punt op Tennessee en een overwinning van 92-76 op nummer 2 Memphis bracht de Buckeyes naar de Final Four. Ohio State versloeg Georgetown met 67-60 in de halve finale, maar verloor van Florida met 84-75 in de National Championship-wedstrijd. Oden en Conley zouden allebei na het seizoen meedoen aan de NBA Draft, waarbij Oden als nummer één algemeen werd opgesteld en Conley vierde.

Het seizoen 2007-2008 was een verbouwing. De Staat van Ohio sloot het seizoen af met een record van 19-12 en eindigde als vijfde in de Big Ten. Het verloor van Michigan State in de kwartfinales van de Big Ten Tournament en miste het NCAA-toernooi. De Buckeyes ontvingen een nummer 1-zaadje in het National Invitation Tournament, waar Ohio State Massachusetts 92-85 zou verslaan in het kampioenschap om de NIT-titel te behalen.

Ohio State begon het seizoen 2008-2009 met een 9–0 opnemen en 20–9 eindigen. Ohio State versloeg Wisconsin en nr 7 Michigan State om door te gaan naar het Big Ten Tournament-kampioenschap, waar de Buckeyes verloren van nr. 24 Purdue. Ze kregen een bod voor het NCAA-toernooi als een nr. 8 zaad, waar ze verloren van nr. 9 Siena in de eerste ronde.

Het seizoen 2009-10 markeerde Mattas zesde in Ohio State, met het team dat het seizoen inging op nummer 17. De Buckeyes hadden een 7-1 record samengesteld voordat Evan Turner, die gemiddeld 20,6 punten en 12,9 rebounds per wedstrijd had, geblesseerd raakte. Turner keerde later in het seizoen terug en hielp de seizoen met een 24-7 record en een aandeel in het reguliere seizoenkampioenschap van de Big Ten. Een overwinning op Minnesota in het Big Ten Tournament bezorgde Matta zijn tweede Big Ten Tournament-titel en de Buckeyes een nummer 2-zaad in het NCAA-toernooi. Ohio State schoof op naar de Sweet Sixteen voordat hij verloor van Tennessee 76-73 met nummer 6. Turner werd uitgeroepen tot Nationale Speler van het Jaar en deed mee aan de NBA Draft, waar hij als tweede overall werd gekozen.

Matta s rekruteringsklassen op weg naar het seizoen 2010-11 stond hoog aangeschreven en de Buckeyes gaven enkele belangrijke senioren terug, zoals David Lig hty en Jon Diebler. De Staat van Ohio was gerangschikt nr. 4 in de voorseizoen-opiniepeilingen en ging ongeslagen Big Ten conferentiespel op 13-0 in, versloeg Nr 9 Florida en verhuist naar Nr 2 in de natie. De Ohio State bleef de oppositie domineren tijdens het reguliere seizoen en duwde zijn record naar 24-0 en 11-0 in conference play, voordat hij de eerste wedstrijd verloor op nr. 13 Wisconsin. Een ander verlies op nummer 11 Purdue was hun laatste verlies in het reguliere seizoen. Ohio State eindigde het seizoen met een record van 29-2 en een record van 16-2 in de Big Ten, waarmee hij het regelrechte Big Ten reguliere seizoenskampioenschap won. OSU versloeg Penn State voor het Big Ten Tournament-kampioenschap, waardoor de Buckeyes hun tweede toernooikampioenschap op rij kregen en Mattas derde toernooikampioenschap als hoofdcoach. Ohio State deed voor de tweede keer mee aan het NCAA-toernooi als de nummer 1 overall zaad. Matta. Voor het tweede jaar op rij slaagden de Buckeyes er echter niet in voorbij de Sweet Sixteen te komen en verloor ze van Kentucky 62-60.

The Buckeyes, aangevoerd door terugkerende starters Jared Sullinger, Deshaun Thomas en Aaron Craft, ging het seizoen 2011-12 in op nummer 3 in de natie. Ohio State ging Big Ten spelen met een 12-1 record, verloor op nummer 13 Kansas zonder Sullinger, die geblesseerd was. Ohio State eindigde het seizoen door een aandeel te winnen van het reguliere seizoenkampioenschap van de Big Ten en verloor van Michigan State in het Big Ten Tournament-kampioenschap. Ohio State ontving een nr. 2 zaad in het NCAA-toernooi en schoof voor de tweede keer door naar de Final Four onder Matta na een overwinning van 77-70 op Nr. 1-zaadje Syracuse. De B uckeye seizoen zou eindigen met een ander verlies voor Kansas, 64-62. Na het seizoen nam Sullinger deel aan de NBA Draft en werd 21e overall.

De Buckeyes 2012-2013 gingen het seizoen in met de nr.4 in het land. Onder leiding van Deshaun Thomas en Aaron Craft, speelden ze met slechts twee nederlagen in het Big Ten-spel, op nr. 2 Duke en thuis tegen nr. 9 Kansas. Ze beëindigden het seizoen 13-5 in Big Ten-spel om op een gedeelde tweede plaats te eindigen, maar zouden nr. 8 Michigan State en nr. 22 Wisconsin verslaan om het Big Ten Tournament te winnen. Als nr. 2 zaad in het NCAA-toernooi schoven ze op naar de Elite Eight voordat ze verloren van Wichita State. Na het seizoen verklaarde Thomas zich voor de NBA Draft.

Met het vroege vertrek van Thomas worstelden de Buckeyes in 2013-2014 en sloten het seizoen 25-10, 10-8 af op de vijfde plaats in Big Ten-spel . Ze gingen door naar de halve finale van het Big Ten Tournament voordat ze verloren van Michigan. Als nr. 6 zaad in het NCAA-toernooi verloren ze van Dayton in de tweede ronde (voorheen bekend als de eerste ronde).

De Buckeyes van 2015 stonden onder leiding van eerstejaars D “Angelo Russell, maar waren toch klaar. op de zesde plaats in Big Ten spelen met een record van 11–7. Ondanks het verlies van Michigan State in de kwartfinales van het Big Ten Tournament, ontving OSU een nummer 10-zaad in het NCAA-toernooi. Ze verstoorden de 7-geplaatste VCU tweede ronde, voordat hij in de derde ronde verloor van nr. 5 Arizona. Na het seizoen verklaarde Russell zich voor de NBA Draft en werd hij als tweede algemeen gekozen.

Zonder Russell eindigden de 2016 Buckeyes op 21-14, 11 –7 in Big Ten spelen om op de zevende plaats te eindigen. Ze verloren in de kwartfinales van het Big Ten Tournament naar Michigan State en kregen geen uitnodiging voor het NCAA Tournament. Ze kregen wel een bod voor de NIT, waar ze verloren in de tweede ronde naar Florida.

In 2016–17 eindigde OSU het seizoen 17–15, 7–11 in Big Ten-spel en eindigde op een gedeelde 10e plaats. Als nummer 11 van het Big Ten Tournament verloren de Buckeyes in de eerste ronde van Rutgers. Ze kregen geen uitnodiging voor een naseizoenstoernooi.

In een verrassende zet, meer dan twee maanden na het einde van het seizoen, kondigde de school aan dat Matta, na het niet halen van het NCAA-toernooi in 2016 en 2017, niet terugkeren als hoofdtrainer voor het seizoen 2017-2018. Ohio State won 20 of meer wedstrijden in 12 van Mattas 13 seizoenen, kreeg acht keer een plaats in het NCAA Tournament, haalde vier keer de Sweet Sixteen en tweemaal de Final Four. Ohio State won de Big Ten regular- seizoen kampioenschap vijf keer en Big Ten Tournament kampioenschap drie keer, zes keer in de kampioenswedstrijd onder Matta.

Thad Mattas record in Ohio State

Statistieken overzicht

Seizoen	Coach	Algemeen	Conference	Standing	Postseason
Thad Matta (Big Ten Conference ) (2004–2017)
2004–05	Ohio State	20–12	8 –8	6e
2005-06	Ohio State	26–6	12–4	1e	NCAA tweede ronde
2006-07	Ohio State	35-4	15-1	1e	NCAA tweede
2007–08	Ohio State	24–13	10–8	5e	NIT Champions
2008–09	Ohio State	22–11	10–8	T – 4	NCAA eerste ronde
2009– 10	Ohio State	29-8	14-4	T-1e	NCAA Sweet Sixteen
2010-11	Ohio State	34-3	16-2	1e	NCAA Sweet Sixteen
2011-12	Ohio State	31-8	13-5	T-1e	NCAA Final Four
2012–13	Ohio State	29-7	13–5	T – 2e	NCAA Elite Acht
2013-14	Ohio State	25-10	10-8	5e	NCAA eerste ronde
2014–15	Ohio State	24–11	11–7	6e	NCAA tweede ronde
2015-16	Ohio State	21-14	11-7	7e	NIT Tweede ronde
2016-17	Ohio State	17-15	7-11	T-10e
Thad Matta:		337–123	150–78
Totaal:		337–123 (.733)
Nationaal kampioen Naseizoen invitational kampioen Conferentie reguliere seizoen kampioen Conferentie regulier seizoen- en conferentietoernooikampioen Divisie reguliere seizoen kampioen Divisie reguliere seizoen en conferentietoernooikampioen Conferentietoernooikampioen

Chris Holtmann-tijdperk (2017-heden) Bewerken

Op 9 juni 2017 huurde de school Butler-hoofdtrainer Chris Holtmann in als hoofdtrainer.

Statistieken overzicht

seizoen	coach	Overall	Conference	Standing	Postseizoen
Chris Holtmann (Big Ten Conference) (2017-heden)
2017-18	Ohio State	25-9	15-3		NCAA tweede ronde
2018-19	Ohio Staat	20-15	8-12		NCAA tweede ronde
2019–20	Ohio State	21–10	11–9		Geannuleerd ( COVID-uitbraak)
Chris Holtmann:		66-34	34–24
Totaal:		66-34 (.660)
Nationaal kampioen Naseizoen invitational kampioen Conferentie reguliere seizoen kampioen Conferentie reguliere seizoen en conferentie toernooi kampioen Divisie reguliere seizoen kampioen Divisie reguliere seizoen en conferentie toernooi kampioen Conferentie toernooi kampioen