Het obturatorteken of de obturatortest van Cope is een indicatie van irritatie van de obturator internusspier.
De obturator internus en nabijgelegen spieren
(obturator internus spierirritatie) als gevolg van appendicitis
De techniek voor het detecteren van het obturatorteken, de obturatortest genaamd, wordt achtereenvolgens op elk been uitgevoerd De patiënt ligt op zijn / haar rug met de heup en knie beide 90 graden gebogen. De onderzoeker houdt de enkel van de patiënt vast met de ene hand en de knie met de andere hand. De onderzoeker roteert de heup intern door de enkel van de patiënt weg te bewegen van het lichaam van de patiënt, terwijl de knie alleen naar binnen kan bewegen. Dit is flexie en interne rotatie van de heup.
In de klinische context wordt het uitgevoerd wanneer een acute appendicitis wordt vermoed. In deze toestand wordt de appendix ontstoken en vergroot. De appendix kan in fysiek contact komen met de obturator internus spier, die zal worden gestrekt wanneer deze manoeuvre op het rechterbeen wordt uitgevoerd. Dit veroorzaakt pijn en is bewijs ter ondersteuning van een ontstoken appendix.
De principes van het obturatorteken bij de diagnose van appendicitis zijn vergelijkbaar met die van het psoasteken. De appendix bevindt zich gewoonlijk in het retrocecale of bekkengebied. Het obturatorteken geeft de aanwezigheid aan van een ontstoken bekkenaanhangsel.
Er zijn aanwijzingen dat de obturatortest geen adequate diagnose van appendicitis kan stellen, maar kan worden gebruikt in combinatie met andere tekenen en symptomen om een diagnose te stellen.
Het werd geïntroduceerd door Zachary Cope (1881–1974), een Engelse chirurg.