Massacre at My Lai
Kort voor 07.30 uur op 16 maart 1968 werd Son My village beschoten door Amerikaanse artillerie . Het voorbereidende spervuur was bedoeld om een landingsgebied vrij te maken voor de helikopters van Charlie Company, maar het feitelijke effect was dat de burgers die begonnen waren het gebied te verlaten, terug moesten gaan naar My Lai op zoek naar dekking. Een paar minuten later kwam het 1e peloton van Charlie Company onder leiding van Lieut. William Calley, werd ingevoegd op korte afstand ten westen van een ondergehucht dat plaatselijk bekend staat als Xom Lang, maar op Amerikaanse militaire kaarten gemarkeerd is als My Lai (4).
Om 07.50 uur was de rest van Charlie Company geland, en Calley leidde het 1e peloton oostwaarts door My Lai. Hoewel ze geen weerstand ondervonden, doodden de soldaten toch lukraak. Het daaropvolgende uur werden groepen vrouwen, kinderen en oudere mannen opgepakt en van dichtbij neergeschoten. Amerikaanse soldaten pleegden ook talloze verkrachtingen. Het 2e peloton van Charlie Company trok vanuit de landingszone naar het noorden en doodde tientallen, terwijl het 3e peloton achter hem aan volgde, de resterende gebouwen van het gehucht verwoestte en overlevenden neerschoot. Om 9.00 uur beval Calley de executie van maar liefst 150 Vietnamese burgers die in een irrigatiesloot waren gedreven.
Sgt. Ron Haeberle, een Amerikaanse legerfotograaf verbonden aan Charlie Company, legde de gebeurtenissen van de dag vast. Hij gebruikte een zwart-witcamera voor officiële legerrecords, maar maakte opnamen in kleur op zijn persoonlijke camera. Veel van de zwart-witafbeeldingen toonden soldaten die gevangenen ondervroegen, bezittingen doorzochten en hutten in brand staken; hoewel de vernietiging van eigendommen in strijd was met de richtlijnen van het Amerikaanse leger, waren dergelijke acties typerend voor een zoek-en-vernietigingsmissie en leverden ze geen direct bewijs van oorlogsmisdaden. Haeberles persoonlijke kleurenfotos, die hij niet aan het leger overdroeg, werden later gepubliceerd in het tijdschrift Cleveland Plain Dealer and Life. De ene schilderde grafisch een pad bezaaid met de lichamen van dode vrouwen, kinderen en babys, en een andere legde een groep doodsbange vrouwen en kinderen vast vlak voordat ze werden neergeschoten. Deze fotos dienden om de anti-Vietnamoorlogsbeweging te stimuleren en zouden enkele van de meest herkenbare beelden van de oorlog worden.
Terwijl het bloedbad plaatsvond, vloog Warrant Officer Hugh Thompson met een verkenningshelikopter op lage hoogte boven My Lai. Hij observeerde gewonde burgers, markeerde hun locaties met rookgranaten en stuurde de radio naar troepen op de grond om naar die posities te gaan om medische hulp te verlenen. Na het bijtanken keerde Thompson terug naar My Lai om te zien dat de gewonde burgers vervolgens waren gedood. Thompson zag een squadron Amerikaanse soldaten samenkomen op meer dan een dozijn vrouwen en kinderen en landde met zijn helikopter tussen de twee groepen. De schutter van Thompson, Lawrence Colburn, en zijn teamchef, Glenn Andreotta, bemande hun wapens terwijl Thompson andere helikopters aanriep om samen met hem de burgers in veiligheid te brengen. In 1998 kregen Thompson, Colburn en Andreotta (postuum) de Soldiers Medal voor daden van buitengewone moed waarbij geen contact met de vijand was betrokken.
Tegen 11.00 uur waren maar liefst 500 Vietnamese burgers gedood. Medina beval Charlie Company om te lunchen en deelde zijn superieuren mee dat tientallen Viet Cong waren omgekomen tijdens de operatie. Het enige Amerikaanse slachtoffer was gevallen toen een soldaat zichzelf in de voet schoot terwijl hij probeerde een vastgelopen wapen te verwijderen.