Miguel Hidalgo y Costilla

Miguel Hidalgo y Costilla, (geboren 8 mei 1753, Corralejo, nabij Guanajuato, Mexico – overleden 30 juli 1811, Chihuahua), rooms-katholiek priester en revolutionaire leider die de vader van de Mexicaanse onafhankelijkheid wordt genoemd.

Hidalgo was het tweede kind van Cristóbal Hidalgo en zijn vrouw. Hij studeerde aan een jezuïeten middelbare school, behaalde in 1773 een bachelordiploma in theologie en filosofie aan het San Nicolás College (nu Michoacán Universiteit van San Nicolás de Hidalgo) in Valladolid (nu Morelia), en werd priester gewijd in 1778. Hij had een rustige vroege carrière, maar in 1803 nam Hidalgo de taken van zijn onlangs overleden oudere broer als pastoor in Dolores (nu Dolores Hidalgo, in de staat Guanajuato) op zich. Zijn interesse in de economische vooruitgang van zijn parochianen – bijvoorbeeld door de introductie van nieuwere landbouwmethoden – en zijn politieke overtuigingen met betrekking tot de onderdrukking van het volk door de Spaanse autoriteiten zorgden ervoor dat de laatste hem met argwaan bewaarde.

In 1808 werd Spanje binnengevallen door Franse troepen, en Napoleon I dwong de troonsafstand van koning Ferdinand VII af ten gunste van de broer van de Franse keizer Joseph Bonaparte. Hoewel Spaanse functionarissen in Mexico niet tegen de nieuwe koning waren, vormden veel Mexicanen geheime genootschappen – sommigen steunden Ferdinand, anderen pleitten voor onafhankelijkheid van Spanje. Hidalgo behoorde tot een pro-onafhankelijkheidsgroepering in San Miguel (nu San Miguel de Allende), nabij Dolores. Toen het complot aan de Spanjaarden werd verraden, werden verschillende leden gearresteerd. Hidalgo werd gewaarschuwd om te vluchten en besloot in plaats daarvan onmiddellijk te handelen. Op 16 september 1810 luidde hij de kerkklok in Dolores om zijn parochianen te roepen voor een aankondiging van een revolutie tegen de Spanjaarden. Zijn toespraak was niet alleen een aanmoediging om in opstand te komen, maar ook een roep om raciale gelijkheid en de herverdeling van land. Het werd bekend als de Grito de Dolores (“Cry of Dolores”).

Wat hij begon in San Miguel als een beweging voor onafhankelijkheid en werd een sociale en economische oorlog van de massa tegen de hogere klassen. Samen met duizenden indianen en mestiezen marcheerde Hidalgo uit Dolores onder de vlag van Onze Lieve Vrouw van Guadalupe. Met zijn volgelingen veroverde hij de stad Guanajuato en andere grote steden ten westen van Mexico-Stad. Al snel stond Hidalgo voor de poorten van de hoofdstad, maar hij aarzelde, en de kans ging verloren. Zijn volgelingen smolten weg. Royalisten en andere elementen in Mexico waren bang voor de Het vooruitzicht van sociale onrust en steunde de onderdrukking van de opstand. Na zijn nederlaag bij de Calderón-brug, buiten Guadalajara, op 17 januari 1811, vluchtte Hidalgo naar het noorden, in de hoop te ontsnappen naar de Verenigde Staten. Hij werd gepakt, uit het priesterschap verdreven en als rebel geëxecuteerd door een vuurpeloton.

Hoewel zijn prestaties niet blijvend waren, is de naam van Hidalgo werd het symbool van de onafhankelijkheidsbeweging voor de meeste Mexicanen. 16 september, de verjaardag van de Grito de Dolores, wordt nu gevierd als Mexicos Onafhankelijkheidsdag.