Mars

Mars, de oude Romeinse godheid, komt qua belang op de tweede plaats na Jupiter. Er is weinig bekend over zijn oorspronkelijke karakter, en dat karakter (voornamelijk van de cultus in Rome) wordt op verschillende manieren geïnterpreteerd. Het is duidelijk dat hij zich in historische tijden tot een oorlogsgod had ontwikkeld; in de Romeinse literatuur was hij de beschermer van Rome, een land dat trots was op oorlog.

Mars, bronzen beeldje, Etruskisch; in het Museo Archeologico, Florence

Alinari / Art Resource, New York

Marss festivals in Rome vonden plaats in de lente en de herfst – het begin en het einde van zowel het landbouwseizoen als het militaire seizoen. De maand maart, die naar hem werd genoemd, was vooral gevuld met festivals die geheel of gedeeltelijk ter ere van hem waren; de leden van het oude priesterschap van de Salii, die in het bijzonder werden geassocieerd met Jupiter, Mars en Quirinus, kwamen in de loop van de maand verschillende keren naar buiten om hun ceremoniële oorlogsdans in ouderwetse wapenrusting te dansen en een hymne voor de goden te zingen. Oktober was ook een belangrijke maand voor Mars. Op het festival van het Oktoberpaard op 15 oktober werd een paardenrace met twee paarden gehouden op de Campus Martius, en op 19 oktober markeerde het Armilustrium de zuivering van het oorlogswapen en hun opslag voor de winter. De god werd aangeroepen in de oude hymne van de gebroeders Arval, wiens religieuze plichten tot doel hadden alle soorten vijanden van gewassen en kuddes af te weren.

Tot de tijd van Augustus had Mars slechts twee tempels te Rome: men bevond zich op de Campus Martius, het oefenterrein van het leger; de andere was buiten de Porta Capena. Binnen de stad was er een sacrarium (“heiligdom” of “heiligdom”) van Mars in de regia, oorspronkelijk het huis van de koning, waarin de heilige speren van Mars werden bewaard; bij het uitbreken van de oorlog moest de consul de speren schudden en zei: “Mars vigila” (“Mars, word wakker!”).

Onder Augustus kreeg de aanbidding van Mars in Rome een nieuwe impuls; niet alleen was hij de traditionele bewaker van de militaire aangelegenheden van de Romeinse staat, maar als Mars Ultor (Mars de wreker) werd hij de persoonlijke bewaker van de keizer in zijn rol als wreker van Caesar. Zijn aanbidding wedijverde soms met die van Capitolijn Jupiter, en rond het jaar 250 werd Mars de meest prominente van de di militares (“militaire goden”) die door de Romeinse legioenen werden aanbeden. In literatuur en kunst onderscheidt hij zich nauwelijks van het Griekse Ares.

Neem een Britannica Premium-abonnement en krijg toegang tot exclusieve content. Schrijf je nu in

Er zijn verschillende Romeinse mythen over Mars. In één ervan baarde Hera hem, zonder Zeus, door de aanraking van een magisch kruid dat haar door Flora was gegeven. In een andere was hij de vader van Romulus en Remus door Rhea Silvia, een Vestaalse Maagd. Ovidius, in Fasti, vertelt over de poging van Mars om Minerva te verleiden. In de enige puur Romeinse mythe wordt hij misleid om te trouwen met de bejaarde Anna Perenna.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *