Vóór de oprichting van de Marine BaseEdit
De Quantico-basis ligt dicht bij de Potomac-rivier. Het gebied werd oorspronkelijk bewoond door de Patowomacks (Algonquian) in de 16e eeuw. De naam “Quantico” wordt verondersteld afkomstig te zijn van een Indiaanse term, en is vertaald als “door de grote stroom”. Uit verslagen blijkt dat het gebied voor het eerst werd bezocht door Europese ontdekkingsreizigers in de zomer van 1608 en de nederzetting later dat jaar begon.
Na het begin van de 18e eeuw werd het gebied populair vanwege de tabakshandel in de haven van Aquia. Omdat reizen over modderige wegen in die tijd langzaam ging, ontstonden er langs de rivier en zijn inhammen veel dorpen. Bovendien was het gebied een bruisend tussenstop op de noord-zuidroutes tussen New York en Florida.
Vroege nederzettingen en plantages wortelden in de vlakten langs de Potomac. De heuvels ten westen van de rivier bleven vrijwel onbewoond tot het begin van de 18e eeuw. Prince William County werd opgericht in 1731, toen ook de “Quantico Road” werd geopend. Deze weg gaf een vitale toegang vanuit het westelijke deel van de provincie naar dit gebied. In 1759 strekte de weg zich uit over de Blue Ridge Mountains naar de Shenandoah Valley.
De eerste militaire aanwezigheid in Quantico vond plaats tijdens de Amerikaanse Revolutionaire Oorlog, toen het dorp Quantico Creek een belangrijke marinebasis werd voor het Gemenebest van De vloot van Virginia met 72 schepen waarop veel staatsmilities dienden.
Het land werd voor het eerst bezocht door het Korps Mariniers in 1816, toen een groep mariniers die per schip naar Washington reisden, werd tegengehouden toen hun schip werd gestopt. door ijs in de Potomac, waardoor ze gedwongen werden van boord te gaan en naar de stad Dumfries, Virginia te marcheren. Hier ontmoetten ze een jonge kapitein Archibald Henderson die vlakbij woonde. Henderson, een vrijgevige man, huurde een wagen voor hen en stuurde ze
Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog werd de controle over de Potomac-rivier erg belangrijk voor de legers van beide kanten. De Zuidelijken kozen het Quantico Creek-gebied aan de Potomac om kanonbatterijen op te zetten. volledig gebruik maken van verschillende punten waar hun artillerie kon alles op het water bereiken, waardoor het gebruik van de waterweg door de Unie werd ontmoedigd. Een van deze locaties was Shipping Point, de huidige locatie van het Marine Corps Systems Command. Een andere locatie is Tennessee Camp, dat in 2008 is opgenomen in het nationaal register van historische plaatsen.
Terwijl er veldslagen plaatsvonden in Manassas, Virginia en Fredericksburg, Virginia, werden de kanonposities rond Quantico gebruikt tot het einde van de oorlog . Na een 12-daagse strijd bij het gerechtsgebouw van Spotsylvania, waar de Unie ongeveer 25.000 soldaten verloor, verloor de oorlog het Quantico-gebied.
Na de oorlog werden spoorwegen een integraal onderdeel van het transport in Virginia. In 1872 werd de Richmond, Fredericksburg en Potomac Railroad gevormd toen verschillende spoorwegen noord en zuid elkaar ontmoetten bij Quantico Creek. Deze spoorweg loopt nog steeds door de basis en wordt dagelijks gebruikt.
Het dorp werd “Quantico” genoemd en werd gebouwd door de Quantico Company. Dit was het begin van een bloeiend toeristen- en vissersdorpje dat later zou worden omringd door Marine Corps Base Quantico.
Het opzetten van de basisEdit
Het voormalige logo van MCB Quantico
Vóór de oprichting van de basis was het land eigendom van de stad Quantico. Rond het begin van de 20e eeuw werd de Quantico Company gevormd op Quantico Creek. Aan het begin van de twintigste eeuw werd Quantico geadverteerd als een recreatieve dagtocht. De Quantico Company promootte de stad als een toeristisch en excursiecentrum en bracht in toeristen uit Washington en Richmond door de stoomboot St. Johns en treinen die gebruik maken van de RF & P-spoorlijnen en het depot ontwikkeld in Quantico in 1872. Er werd een strand aangelegd met kleedkamers en eetstalletjes . In 1916 kreeg Quantico in een week tijd 2600 bezoekers die per stoomboot of trein kwamen.
In 1916 begon de Quantico Company met advertenties door Quantico te noemen als “De nieuwe industriële stad” en erop aangedrongen dat de industrie naar het gebied zou komen. Tegelijkertijd werden de Quantico Shipyards opgericht op Hospital Point (het land dat voorheen de Naval Medical Clinic bezat maar nu de thuisbasis is van Marine Corps Systems Command) om zeevrachtschepen en olietankers te bouwen. Met toenemende oorlogsspanningen in Europa was de bouw van Amerikaanse marineschepen een belangrijke bron van inkomsten voor de Quantico Shipyards. Terwijl de stad Quantico begin 1917 snel groeide als vissersdorp, excursiecentrum en scheepsbouwcentrum, was de stad niet groot of significant, en had ze veel financiële problemen.
Rond dezelfde tijd, Generaal-majoor George Barnett, toen commandant van het Korps Mariniers, stuurde een bestuur om mogelijke locaties te vinden voor een nieuwe Marine Corps-basis in de omgeving van Washington, DC.
In 1917 werd Marine Barracks, Quantico opgericht op het land dat momenteel wordt bezet door de huidige basis. Het personeel van de Marine Barracks bestond uit 91 manschappen en vier officieren. Duizenden mariniers werden hier getraind tijdens de Eerste Wereldoorlog. De wijk van de bevelvoerende generaal werd in 1920 gebouwd en in 2009 toegevoegd aan het nationaal register van historische plaatsen. In 1920 werden de scholen van het Korps Mariniers opgericht, zoals kolonel Smedley Butler het uitdrukte, “om van deze post en het hele Korps Mariniers een geweldige universiteit “. Deze scholen ontwikkelden zich uiteindelijk tot de huidige Marine Corps University. Vrijwel alle Marine-officieren krijgen hier hun basisopleiding, evenals aangeworven technici uit veel verschillende disciplines. Rond dezelfde tijd werd als onderdeel van deze scholen een voetbalteam opgericht bij de basis, die speelde als een universiteitsvoetbalteam. Tot de ontbinding in 1972 speelde het team tegen verschillende NCAA Division I universiteitsteams, evenals tegen teams van andere militaire installaties.
De eerste Vleugel van het Marine Aircraft werd ontwikkeld bij Quantico, evenals het eerste helikoptersquadron van het Corps, Marine Helicopter Squadron One (HMX-1), het eerste helikoptersquadron dat voorzag in snel transport voor presidenten van de Verenigde Staten (“Marine One”). Het zet die missie vandaag voort.
In 1934 werden hier Amphibious Warfare Doctrine, samen met speciale amfibische landingsvaartuigen voor de Tweede Wereldoorlog, ontwikkeld. Deze amfibische oorlogsvoeringstechnieken, ontwikkeld in de jaren voor de Tweede Wereldoorlog, maakten de overwinning mogelijk in het Pacifische theater. Quantico trainde meer dan 15.000 USMC en andere servicemedewerkers in deze technieken.
In 1942 werd meer dan 50.000 acres (20.000 ha) gekocht door de federale overheid en toegevoegd aan Quantico, wat nu de basis is ten westen van Interstate 95. De uitbreiding was nodig voor extra range- en manoeuvreer-oefenterreinen tijdens de Tweede Wereldoorlog.
In 1987 werd het Marine Corps Development and Education Command hier veranderd in het Marine Corps Combat Development Command.
In de nacht van 21 maart 2013 opende een marinier het vuur waarbij twee andere mariniers werden gedood voordat hij zelfmoord pleegde.
In 2015 organiseerde de basis voor het eerst Warrior Games van het Ministerie van Defensie.