WAARSCHUWINGEN
Opgenomen als onderdeel van de sectie “VOORZORGSMAATREGELEN”
VOORZORGSMAATREGELEN
Foetale toxiciteit
Lotensin kan schade aan de foetus veroorzaken wanneer het wordt toegediend aan een zwangere vrouw. Het gebruik van geneesmiddelen die inwerken op het renine-angiotensinesysteem tijdens het tweede en derde trimester van de zwangerschap, vermindert de nierfunctie van de foetus en verhoogt de foetale en neonatale morbiditeit en dood. De resulterende oligohydramnion kan worden geassocieerd met foetale longhypoplasie en skeletvervormingen. Mogelijke neonatale bijwerkingen zijn onder meer hypoplasie van de schedel, anurie, hypotensie, nierfalen en overlijden. Als zwangerschap wordt vastgesteld, stop dan zo snel mogelijk met Lotensin.
Angio-oedeem en anafylactoïde reacties
Angio-oedeem
Hoofd-halsangio-oedeem
Angio-oedeem van het gezicht, ledematen, lippen, tong, glottis en / of larynx, waaronder enkele fatale reacties, zijn opgetreden bij patiënten die met Lotensin werden behandeld. Patiënten waarbij de tong, de glottis of het strottenhoofd is aangetast, zullen waarschijnlijk luchtwegobstructie ervaren, vooral degenen met een voorgeschiedenis van luchtwegoperaties. Lotensin moet onmiddellijk worden stopgezet en er moet een geschikte therapie en monitoring worden gegeven totdat de tekenen en symptomen van angio-oedeem volledig en aanhoudend zijn verdwenen.
Patiënten met een voorgeschiedenis van angio-oedeem dat geen verband houdt met een behandeling met een ACE-remmer lopen mogelijk een verhoogd risico van angio-oedeem tijdens het gebruik van een ACE-remmer. ACE-remmers zijn in verband gebracht met een hoger percentage angio-oedeem bij negroïde dan bij niet-negroïde patiënten.
Patiënten die gelijktijdig een ACE-remmer en mTOR-remmer (zoogdierdoelwit van rapamycine) kregen (bijv. Temsirolimus, sirolimus, everolimus ) therapie of een neprilysineremmer een verhoogd risico op angio-oedeem hebben.
Intestinaal angio-oedeem
Intestinaal angio-oedeem is opgetreden bij patiënten die werden behandeld met ACE-remmers. Deze patiënten kregen buikpijn (met of zonder misselijkheid of braken); in sommige gevallen was er geen voorgeschiedenis van angio-oedeem in het gezicht en waren de C-1-esterasespiegels normaal. In sommige gevallen werd het angio-oedeem gediagnosticeerd door procedures zoals een CT-scan of echografie van de buik, of tijdens een operatie, en verdwenen de symptomen na stopzetting van de ACE-remmer.
Anafylactoïde reacties
Anafylactoïde reacties tijdens desensibilisatie
Twee patiënten die een desensibiliserende behandeling met hymenopteragif ondergingen terwijl ze ACE-remmers kregen, liepen levensbedreigende anafylactoïde reacties op.
Anafylactoïde reacties tijdens dialyse
Plotselinge en mogelijk levensbedreigende anafylactoïde Bij sommige patiënten die werden gedialyseerd met high-flux-membranen en gelijktijdig werden behandeld met een ACE-remmer, zijn reacties opgetreden. Bij dergelijke patiënten moet de dialyse onmiddellijk worden stopgezet en moet een agressieve therapie voor anafylactoïde reacties worden gestart. De symptomen zijn in deze situaties niet verlicht door antihistaminica. Bij deze patiënten dient het gebruik van een ander type dialysemembraan of een andere klasse antihypertensiva te worden overwogen. Anafylactoïde reacties zijn ook gemeld bij patiënten die lipoproteïne-aferese met lage dichtheid ondergingen met dextraansulfaatabsorptie.
Verminderde nierfunctie
Controleer de nierfunctie periodiek bij patiënten die met Lotensin worden behandeld. Veranderingen in de nierfunctie, waaronder acuut nierfalen, kunnen worden veroorzaakt door geneesmiddelen die het renine-angiotensinesysteem remmen. Patiënten bij wie de nierfunctie afhankelijk kan zijn van de activiteit van het renine-angiotensinesysteem (bijv. Patiënten met nierarteriestenose, chronische nierziekte, ernstig congestief hartfalen, post-myocardinfarct of volumedepletie) kunnen een bijzonder risico lopen om acuut nierfalen op Lotensin. Overweeg om de behandeling te staken of stop te zetten bij patiënten die een klinisch significante afname van de nierfunctie op Lotensin ontwikkelen.
Hypotensie
Lotensin kan symptomatische hypotensie veroorzaken, soms gecompliceerd door oligurie, progressieve azotemie, acute nierinsufficiëntie. mislukking of overlijden. Patiënten met risico op overmatige hypotensie zijn onder meer patiënten met de volgende aandoeningen of kenmerken: hartfalen met systolische bloeddruk lager dan 100 mm Hg, ischemische hartziekte, cerebrovasculaire ziekte, hyponatriëmie, hoge doses diuretica, nierdialyse of ernstig volume en / of zout. uitputting van elke etiologie.
Bij dergelijke patiënten, nauwlettend volgen gedurende de eerste 2 weken van de behandeling en telkens wanneer de dosis benazepril of diureticum wordt verhoogd. Vermijd het gebruik van Lotensin bij patiënten die hemodynamisch onstabiel zijn na een acuut MI.
Chirurgie / anesthesie
Bij patiënten die een grote operatie ondergaan of tijdens anesthesie met middelen die hypotensie veroorzaken, kan Lotensin angiotensine II blokkeren vorming secundair aan compensatoire renine-afgifte. Als hypotensie optreedt, corrigeer dan door volume-expansie.
Hyperkaliëmie
Serumkalium moet periodiek worden gecontroleerd bij patiënten die Lotensin krijgen. Geneesmiddelen die het renine-angiotensinesysteem remmen, kunnen hyperkaliëmie veroorzaken. Risicofactoren voor het ontstaan van hyperkaliëmie zijn onder meer nierinsufficiëntie, diabetes mellitus en het gelijktijdig gebruik van kaliumsparende diuretica, kaliumsupplementen en / of kaliumbevattende zoutvervangers.
Leverfalen
ACE-remmers zijn in verband gebracht met een syndroom dat begint met cholestatische geelzucht en zich ontwikkelt tot snel optredende levernecrose en (soms) overlijden. Het mechanisme van dit syndroom is niet bekend. Patiënten die ACE-remmers krijgen en die geelzucht of duidelijke verhogingen van leverenzymen ontwikkelen, moeten de ACE-remmer stopzetten en gepaste medische follow-up krijgen.
Niet-klinische toxicologie
Carcinogenese, mutagenese, verminderde vruchtbaarheid
Er werd geen bewijs van carcinogeniteit gevonden wanneer benazepril werd toegediend aan ratten en muizen gedurende maximaal twee jaar in doses tot 150 mg / kg / dag. Vergeleken op basis van lichaamsgewicht is deze dosis 110 maal de maximaal aanbevolen dosis voor mensen. Vergeleken op basis van lichaamsoppervlakken is deze dosis 18 en 9 keer (respectievelijk ratten en muizen) de maximaal aanbevolen dosis voor mensen (berekeningen gaan uit van een patiëntgewicht van 60 kg). Er werd geen mutagene activiteit gedetecteerd in de Ames-test in bacteriën (met of zonder metabolische activering), in een in vitro test voor voorwaartse mutaties in gekweekte zoogdiercellen, of in een nucleus-anomalie-test. In doses van 50 tot 500 mg / kg / dag (6 tot 60 keer de maximaal aanbevolen dosis voor mensen op basis van een mg / m2-vergelijking en 37 tot 375 keer de maximaal aanbevolen dosis voor mensen op basis van een vergelijking van mg / kg), had Lotensin geen nadelige gevolgen. effect op de voortplantingsprestaties van mannelijke en vrouwelijke ratten.
Gebruik bij specifieke populaties
Zwangerschap
Samenvatting risicos
Lotensin kan foetale schade bij toediening aan een zwangere vrouw. Het gebruik van geneesmiddelen die inwerken op het renine-angiotensinesysteem tijdens het tweede en derde trimester van de zwangerschap, vermindert de nierfunctie van de foetus en verhoogt de foetale en neonatale morbiditeit en dood. De meeste epidemiologische onderzoeken naar afwijkingen bij de foetus na blootstelling aan antihypertensiva in het eerste trimester hebben geen onderscheid gemaakt tussen geneesmiddelen die het renine-angiotensinesysteem beïnvloeden en andere antihypertensiva. Als zwangerschap wordt vastgesteld, stop dan zo snel mogelijk met Lotensin.
Het geschatte achtergrondrisico van ernstige geboorteafwijkingen en miskraam voor de aangegeven populatie is onbekend. Alle zwangerschappen hebben een achtergrondrisico op geboorteafwijkingen, verlies of andere nadelige gevolgen. In de algemene Amerikaanse bevolking is het geschatte achtergrondrisico van ernstige geboorteafwijkingen en miskraam bij klinisch erkende zwangerschappen respectievelijk 2-4% en 15-20%.
Klinische overwegingen
Ziekte -geassocieerd moederlijk en / of embryo / foetaal risico
Hypertensie tijdens de zwangerschap verhoogt het risico van de moeder op pre-eclampsie, zwangerschapsdiabetes, vroegtijdige bevalling en complicaties bij de bevalling (bijv. noodzaak van keizersnede en postpartum) bloeding). Hypertensie verhoogt het foetale risico op intra-uteriene groeirestrictie en intra-uteriene dood. Zwangere vrouwen met hypertensie moeten zorgvuldig worden gecontroleerd en dienovereenkomstig worden behandeld.
Foetale / neonatale bijwerkingen
Oligohydramnion bij zwangere vrouwen die geneesmiddelen gebruiken die het renine-angiotensinesysteem beïnvloeden in het tweede en derde trimester van de zwangerschap kan resulteren in het volgende: verminderde foetale nierfunctie leidend tot anurie en nierfalen, foetale longhypoplasie en skeletvervormingen, waaronder schedelhypoplasie, hypotensie en overlijden. In het ongebruikelijke geval dat er voor een bepaalde patiënt geen geschikt alternatief is voor therapie met geneesmiddelen die het renine-angiotensinesysteem beïnvloeden, stel de moeder dan op de hoogte van het mogelijke risico voor de foetus.
Voer serieel echografisch onderzoek uit om de intra-vruchtwateromgeving. Op basis van de week van de zwangerschap kan foetale testen aangewezen zijn. Patiënten en artsen moeten zich er echter van bewust zijn dat oligohydramnios mogelijk pas verschijnen nadat de foetus onherstelbaar letsel heeft opgelopen. Let goed op zuigelingen met een geschiedenis van in utero blootstelling aan Lotensin voor hypotensie, oligurie en hyperkaliëmie. Als oligurie of hypotensie optreedt bij pasgeborenen met een voorgeschiedenis van in utero blootstelling aan Lotensin, ondersteun de bloeddruk en nierperfusie. Wisseltransfusies of dialyse kunnen nodig zijn als middel om hypotensie om te keren en een verstoorde nierfunctie te vervangen.
Borstvoeding
Minimale hoeveelheden onveranderd benazepril en benazeprilaat worden uitgescheiden in de moedermelk van vrouwen die borstvoeding geven die met benazepril worden behandeld. Een pasgeboren kind dat volledig moedermelk binnenkrijgt, krijgt minder dan 0,1% van de mg / kg maternale dosis benazepril en benazeprilaat.
Gebruik bij kinderen
De antihypertensieve effecten van Lotensin zijn geëvalueerd in een dubbelblinde studie bij pediatrische patiënten van 7 tot 16 jaar. De farmacokinetiek van Lotensin is geëvalueerd bij pediatrische patiënten van 6 tot 16 jaar. Kinderen jonger dan 1 jaar mogen Lotensin niet krijgen vanwege het risico op effecten op de ontwikkeling van de nieren.
De veiligheid en werkzaamheid van Lotensin zijn niet vastgesteld bij pediatrische patiënten jonger dan 6 jaar of bij kinderen met glomerulaire filtratiesnelheid < 30 ml / min / 1,73 m2.
Geriatrisch gebruik
Van het totale aantal patiënten dat benazepril kreeg in In Amerikaanse klinische onderzoeken met Lotensin was 18% 65 jaar of ouder, terwijl 2% 75 jaar of ouder was. Er werden geen algemene verschillen in effectiviteit of veiligheid waargenomen tussen deze patiënten en jongere patiënten, en andere gerapporteerde klinische ervaringen hebben geen verschillen in respons tussen ouderen en jongere patiënten aangetoond, maar een grotere gevoeligheid van sommige oudere personen kan niet worden uitgesloten.
Benazepril en benazeprilaat worden substantieel uitgescheiden door de nieren. Omdat oudere patiënten een grotere kans hebben op een verminderde nierfunctie, is voorzichtigheid geboden bij het kiezen van de dosis en kan het nuttig zijn om de nierfunctie te controleren.
Ras
ACE-remmers, waaronder Lotensin als monotherapie een effect hebben op de bloeddruk dat minder is bij negroïde patiënten dan bij niet-negroïde patiënten.
Nierfunctiestoornis
Dosisaanpassing van Lotensin is vereist bij patiënten die hemodialyse ondergaan of bij wie de creatinineklaring is ≤ 30 ml / min. Er is geen dosisaanpassing van Lotensin nodig bij patiënten met een creatinineklaring > 30 ml / min.