Ontleend aan God’s Doodle: The Life and Times of the Penis door Tom Hickman, nu verkrijgbaar bij Soft Skull Press.
Intellectueel gezien weet een man dat de grootte van zijn penis niet specifiek relevant zou moeten zijn in een relatie, voor hem of voor een vrouw. Zijn gezond verstand zegt hem dat het zeker niet de belangrijkste of controlerende factor zal zijn in de reactie van een vrouw op hem. En toch … hij kan het niet helpen te geloven dat het zo is.
De meest gestelde vraag op alle Q-en-A-sekssites op internet blijft: “Is de grootte belangrijk?” Een downloadbare kaart met vier overzichtstekeningen (“laag gemiddeld” tot “buitengewoon groot”) is te vinden op het net, die een man kan afdrukken en gebruiken als een sjabloon om zichzelf te beoordelen. Zelfs de meest evenwichtige man is in staat van de halfgelovige dat hij ondergeschikt is. Volgens het Kinsey Institute geloven veel Amerikaanse mannen dat de gemiddelde erectie 25 centimeter is – dit ondanks (of vanwege) veelvuldige toegang tot internetpornografie waarin deelnemers hun schaamhaar hebben afgeschoren om te groeien zichtbaarheid en velen hebben een vaatapparaat gebruikt om tijdelijk op te pompen. Maar er zou troost moeten zijn voor de gemiddelde man door te weten dat hij statistisch gezien als het ware binnen handbereik is van ongeveer 90 procent van al zijn medemensen.
Toen het Kinsey Institute de gegevens van de oprichter 30 jaar na publicatie beoordeelde, toonde het in het licht van latere bevindingen aan dat 1 op de 100 mannen verder reikt dan de 5 tot 7-inch erectiele mediaan tot 8; dat 7 op 1.000 mannen ga verder dan 8; en slechts 1 op 1000 raakt 9. Maar Durex en de Definitive Penis Internet-enquêtes benadrukken, hoewel ze benadrukken dat hun kernbevindingen consistent zijn met Kinsey, voorzichtig dat er meer zeer grote penissen zijn – tussen de 4 en 7 op elke 100 mannen die 20 cm lang zijn tussen 30 en 40 op de 1.000 die 9 bereiken en tussen 10 en 30 op de 1.000 die verder reiken. En waar de gegevens van het instituut aantoonden dat erecties van meer dan 23 cm zo zeldzaam zijn (een woord dat Kinsey overigens altijd zelf altijd gebruikte in plaats van groot) dat ze statistisch onmeetbaar zijn, suggereren beide onderzoeken dat 1 op de 100 mannen dubbele cijfers plaatst. In de ronde ontdekte het instituut dat 18 op de 1.000 mannen een erectie hebben die hoger is dan de mediaan; Durex en de Definitive Penis stellen voor dat dit cijfer tussen de vier en acht keer groter is. Zou Kinsey het zo mis hebben gehad?
Het probleem voor onderzoekers was dat ze erop moesten vertrouwen dat de deelnemers hun eigen metingen leverden. Het grootste deel van de gegevens van Kinsey was afkomstig van zelfmetingen (gemarkeerd op de rand van teruggestuurde ansichtkaarten); alle gegevens in de Durex en de definitieve penis enquête-ondernemingen werden op deze manier verzameld – de DPS geeft de gemiddelde erectie 6,3 inch, terwijl Durex het 6,4 geeft. Worden penissen dan, net als mensen, groter? Als de oren van mannen op dit punt zijn gespitst, is het antwoord nee : De depers Het onalised en anonieme karakter van internet verklaart vrijwel zeker de schijnbare toename. Niet dat Durex en de DPS geen maatregelen hebben genomen tegen humoristen en waanvoorstellingen. Durex elimineert extreme reacties: lengtes van minder dan 75 mm (3 inch), “de grootte van een grote chili”, en die van meer dan 250 mm (een beetje minder dan 10 inch), “de grootte van een grote komkommer”, heeft The Definitive Penis Survey negeerde de schaamteloze frauduleuze (“17-jarige advocaten en degenen die beweren dat de Amerikaanse Zoeloe-strijders afstammen”) en elimineert de onderste 1 procent en de bovenste 2 procent van de antwoorden; bovendien heeft de website de deelnemers gevraagd om een elektronisch verzonden foto met een meetlint.
Het gemiddelde van de gemiddelden van Kinsey van meer dan een halve eeuw geleden, zijn instituut van 25 jaar geleden, en de Durex en Definitive Penis enquêtes van het laatste jaar van het millennium (tenslotte slechts drie tienden van een inch uit elkaar, van boven naar beneden) komen we uit op 6,25 inch, met een omtrek van iets minder dan 5 inch die redelijk consistent is in alle onderzoeken; en dat leek zeker zo definitief als je kunt krijgen, behalve dat in 2001 Lifestyle Co ndoms (op dezelfde missie als Durex) voerde het enige grootschalige onderzoek uit dat niet afhankelijk was van zelfmetingen – en zette het penisprobleem op zijn kop. Nadat ze 300 vrijwilligers hadden gekregen om hun opgewonden mannelijkheid onder de aandacht te brengen van twee met tape zwaaiende verpleegsters onder voortdurend toezicht van een arts, rapporteerde Lifestyle dat de gemiddelde erectie 5,8 inch was – ongeveer een halve inch minder dan de bovengemiddelde gemiddelden. Het is vermeldenswaard dat vijf jaar eerder twee kleinschalige onderzoeken (één in Duitsland, één in Brazilië) farmacologisch veroorzaakte erecties bij vrijwilligers hadden en beide gemiddeld 5,7 inch waren.Nog verbazingwekkender was dat in hetzelfde jaar de Journal of Urology de bevindingen had gepubliceerd van een onderzoek waarin 80 normale mannen van verschillende etnische groepen ook farmacologisch waren opgewonden (het doel in dit geval was uiteindelijk om anderen te helpen die penisvergroting overwegen) – en kwam uit op gemiddeld 5,08, bijna driekwart inch minder dan die van Lifestyle.
De medische professie gaat door met het meten van penissen; tussen 2007 en 2010 werden minstens 15 verschillende onderzoeken gepubliceerd, allemaal hands-on. Wat nu de aandacht schijnt te zijn, is de waarschijnlijkheid dat mannen die weten of denken dat ze onder het gemiddelde liggen, zich waarschijnlijk niet vrijwillig aanmelden om een maatje te nemen, of dat ze zichzelf toestaan, wat betekent dat gemiddelden lager kunnen zijn dan de geregistreerde (toespeling waarop hypothese zou in sommige omstandigheden een man met een kleine penis goed van pas kunnen komen). Wat onweerlegbaar is, is dat waar het mannen en hun penissen betreft, er leugens, verdomde leugens en zelfmetingen zijn.
Objectief gezien zijn zelfs grote menselijke penissen klein, anders dan in vergelijking met andere menselijke penissen; maar vrijwel alle menselijke penissen zijn groot in vergelijking met die van de andere 192 soorten primaten. De slappe penis van de gorilla en de orang-oetan, beide met veel grotere lichamen, is vrijwel onzichtbaar; rechtopstaand, het bereikt 1,5 inch of minder; de chimpansee, de naaste verwant van de mens (die 98 procent van zijn DNA deelt), krijgt een erectie die twee keer zo groot is als die van de andere twee apen, maar nog steeds slechts de helft van de gemiddelde mens. Waarom, in verhouding, de penis van de mens zo onevenredig groot is, is een vraag die een reeks disciplines omvat, waaronder archeologie, antropologie en zoölogie, evenals de evolutionaire, psychologische en sociologische takken van de biologie. Gezamenlijk blijven ze in de problemen om te voorzien in wat bekend staat als ultieme causale verklaring.
De consensuele “ologische” mening is dat toen de hominoïde voorouders van de mens 4 miljoen jaar geleden uit de bomen kwamen, hun penissen zo groot waren als de apen – “verdwijnend klein”, aldus archeoloog Timothy Taylor in De prehistorie van seks. Toen echter rechtop lopen de seksuele focus van beide geslachten van achteren naar voren draaide, een focus die werd versterkt door het verlies van het grootste deel van het lichaamshaar anders dan in het genitale gebied, begon de penis met het proces. van weggelopen selectie.
Feministen zijn geneigd te denken dat het is gebeurd omdat vrouwen het op die manier wilden; dat toen femina erecta werd, de hoek van de vagina naar voren en naar beneden zwaaide, dieper het lichaam in, waardoor de penis, zoals Rosalind Miles het in The Womens History of the World verwoordde, hetzelfde principe moest volgen als de nek van de giraf: ” het groeide om iets te bereiken dat het anders niet zou kunnen bereiken. ” Aan de andere kant is de grote penis misschien geëvolueerd omdat dat is wat bezitters wilden – een grotere aantrekkingskracht voor potentiële partners en een meer zichtbare manier om rivalen af te waarschuwen. Een grote penis verhoogde ook de kans dat de man een vrouw insemineerde die seks had met andere mannetjes, door dichter bij de baarmoederhals te komen. Er zijn bezwaren tegen dergelijke theorieën – niet in de laatste plaats dat andere mannetjes van primaten hun soort zijn blijven voortplanten met aanzienlijk minder tot hun beschikking. Wat betreft de theorie dat de penis groeide om de fantasierijke variëteit van seksuele posities, orang-oetans en chimpansees, met name de pygmee-chimpansee of bonobo (een aparte soort, gevonden in Congo, die een meer rechtopstaande gang heeft en een meer menselijk skelet), zijn even vindingrijk in hun koppeling – en ze kunnen het slingeren aan bomen terwijl de mens alleen praat over het slingeren vanuit kroonluchters.
Maar als de wetenschap niet definitief kan zeggen waarom de penis van de mens zo groot is, heeft het wel een verklaring waarom zijn testikels zo groot zijn als ze zijn.
In het begin van de jaren tachtig veroorzaakte de evolutiepsycholoog David Buss wijdverspreide opwinding onder de ologieën met de hypothese (in The Evolution of Desire) dat hoe meer promiscue een primaatsoort is, hoe groter de testikels van de mannetjes die erbij horen. de grootte van de penis, zo vermoedde hij, was minder relevant voor het bereiken van de bevruchting van een vrouw die snel seks had met andere mannetjes dan voor het produceren van het meest overvloedige en frequente ejaculaat. Vervolgens wogen Britse wetenschappers de testes van 33 soorten primaten, inclusief man, om de testikel-promiscuïteit-link te beoordelen. Interessant is dat volgens deze maatstaf het menselijke mannetje, de primaat met de grootste penis, niet de koning van de swingers was: zijn testikels, die samen 1,5 gram wogen, waren niet te vergelijken met die van de chimpansee, die een verbazingwekkende 4 ons woog, een driemaal zo hoge testes-lichaamsgewichtverhouding dan mensen. En de machtige gorilla, de primaat met de kleinste penis? Weer volgde hij het veld, zijn getuigen ticles iets meer dan de helft van het gewicht van de mens.Zoals Buss opmerkte, heeft de gorilla, met zijn monogame harem van drie tot zes vrouwtjes, geen “spermaconcurrentie” van andere mannetjes. Aan de andere kant heeft de promiscue gewone chimpansee bijna dagelijks seks met verschillende vrouwtjes en de nog meer promiscue bonobo heeft meerdere keren per dag seks.
Ergens tussen gorilla en chimpansee komt de mens, niet geheel promiscue noch volledig monogaam, zijn penis evolueerde veel verder dan die van zijn verre voorouders, maar zijn testikels of in ieder geval is hun vuurkracht waarschijnlijk verminderd – zijn spermaproductie per gram weefsel is aanzienlijk minder dan die van chimpansees of gorillas, wat leidt tot de ologische opvatting die, zoals verwoord door Lynn Margulis en Dorion Sagan in Mystery Dance: On the Evolution of Human Seksualiteit, hij had ooit, toen het insemineren een wedstrijd was, een grotere testiculaire motor.