Wie houdt er niet van spaghetti? Heel weinig mensen zouden een hartige Bolognese afwijzen, maar hoevelen zouden in het openbaar een pastazeefje durven dragen? Serge is niet bang voor deze specifieke afdeling. Voor hem zijn pasta en bier oplossingen voor alle problemen van de wereld.
Aan de andere kant van de telefoon klinkt een serene, warme stem die openstaat voor discussies over religie. Tegenwoordig hebben we het echter over één religie in het bijzonder. Serge Burgman is de leider van de Belgische Pastafari-kerk, een van de vele duizenden congregaties over de hele wereld. Tegen hem praten is een openbaring.
“De wereld waarvan we weten dat het niet door God is gemaakt, maar eerder door het vliegende spaghettimonster. ” Ons gesprek is net begonnen en het is al veelbelovend. Volgens de Bijbel had God zes dagen nodig om de wereld te scheppen en rustte hij op de zevende. De versie van Serge is nogal anders: “het Grote Monster, dat een paar te veel biertjes had gedronken, schiep de wereld in vier dagen.” Pastafaris geloven dat de dronken toestand van het monster de onvolkomenheden in onze wereld verklaart: “Deze dingen gebeuren. Het is net als wanneer je iets gaat drinken en dingen een beetje uit de hand lopen. Het overkomt iedereen! ” Deze creationistische theorie, hoe vreemd het ook mag lijken, is het fundament van een religie met een groeiend aantal loyale volgers over de hele wereld. Pastafarisme (de naam komt van “pasta” en “Rastafarianisme”) heeft zijn eigen geschriften, gebruiken en geboden, die bekend staan als “de acht specerijen”.
Het begon allemaal in de VS 11 jaar geleden. Onder grote druk van verschillende christelijke fundamentalistische groeperingen besloot de Onderwijsraad in Kansas een verrassende nieuwe wet goed te keuren: biologielessen op openbare scholen waren verplicht om evenveel lestijd te besteden aan de theorie van intelligent ontwerp als aan de darwinistische evolutie. Dit veroorzaakte een aanzienlijke terugslag. Het was toen dat Bobby Henderson, een natuurkundige uit Oregon, tussenbeide kwam en in juni 2005 een brief schreef waarin hij kritiek leverde op de beslissing om het creationisme in de klas te brengen. Henderson vond deze benadering absurd en eiste dat de leerlingen ook om zijn eigen verzonnen theorie te bestuderen: dat de wereld niet door God is geschapen, maar door een gigantische vliegende kom met spaghetti en gehaktballen.
“De hemel is gevuld met bier en strippers”
Net als elke andere zichzelf respecterende religie heeft het Pastafarisme zijn eigen paradijs: “Onze hemel is vol met biervulkanen en strippers. Het geslacht van de strippers hangt natuurlijk af van de seksuele geaardheid van elke persoon. ” Maar wat moet je doen om de toegang tot de Pastafari-hemel te verdienen? “In principe verdient iedereen het om naar het paradijs te gaan. Het enige probleem is dat als je geen goede pastafari bent geweest, je bier waterig zal zijn en je strippers niet bijzonder aantrekkelijk zullen zijn. Dat is de ergste straf die je zou kunnen opleggen. een slechte Pastafariër. ”
Is het pastafarisme dus een serieuze religie, of een parodie die andere religies bespot? Serge verduidelijkt:“ Officieel is het volkomen serieus. Officieus is het een manier om tegen gelovigen te zeggen dat ze kunnen bidden tot wat ze maar willen, zolang ze die overtuigingen niet op onze scholen opleggen. ” Hij benadrukt ook dat pastafaris hopen dat ze ooit dezelfde rechten zullen hebben als andere religies. Om deze reden moeten er in gevangenissen Pastafaris zijn om de mis op te richten voor gedetineerden die tot de religie behoren.
Momenteel heeft het pastafarisme de wettelijke status van een religie in Nederland, en in Nieuw-Zeeland het enige land dat officieel huwelijksbonden erkent volgens Pastafari-riten. In Polen is het debat over deze status nog gaande. In België wordt het echter nog steeds niet als een officiële religie beschouwd. Dit jaar organiseerden Serge en zijn kerk een pastafari-huwelijksceremonie in Ukkel, een burgerlijke buurt in de Belgische hoofdstad. Het huwelijk van Martine en Philippe volgde de Pastafari-traditie, afgezien van een klein detail: op het moment dat ze zeiden: “Ik doe”, zetten ze allebei een pasta-zeef op hun hoofd. Het hoofdgerecht kon natuurlijk niets anders zijn geweest. dan een goede kom spaghetti.
Ondanks dat hij wil dat het publiek ze serieus neemt en ze niet langer als een bizarre religieuze sekte ziet, erkent Serge dat humor de sleutel is tot de Pastafari-principes: “humor is voor ons een middel om onze ideeën uit te breiden.”
Piraten en Pastafaris
Pastafaris houden van piraten. Een van de belangrijkste symbolen van het Pastafarisme, afgezien van het Vliegende Spaghettimonster, is een piratenvis. Serge legt uit hoe hij en de rest van de Spaghetti volgelingen verkleden zich graag in piratenuitrusting omdat piraten voor hen heilige wezens zijn. Waar komt deze connectie tussen pastafaris en de beroemde criminelen van de volle zee vandaan?
“Volgens de Bijbel waren piraten de originele Pastafaris, hoewel we er nu een negatief beeld van hebben. ” Hij voegt er ook aan toe dat er een verband bestaat tussen de opwarming van de aarde en piraten, aangezien ze vechten tegen natuurrampen. “Kent u het probleem met de ozonlaag?” Serge vraagt. “We hebben ontdekt dat sinds piraten verdwenen, het gat steeds groter wordt, dus je zou kunnen zeggen dat Pastafaris en piraten een grote invloed hebben op klimaatverandering.”
De acht specerijen
Hoewel Het pastafarisme legt geen strikte regels op, gelovigen kunnen zich laten leiden door de Acht Specerijen, een lijst van relatief samenhangende (en niet-theïstische) dingen “die men liever niet doet.” Vooral de zesde valt op: “Het zou beter zijn om geen multimiljonair kerken, tempels, moskeeën of heiligdommen te bouwen ter ere van mij als spaghetti, terwijl je geld zou kunnen investeren in het beëindigen van armoede, het genezen van ziekten of het verlagen van de kosten van kabeltelevisie.” / p>
Terwijl het pastafarisme werd geboren van een persoonlijke vendetta tegen religieuze inmenging op scholen, heeft het een steeds groter wordende basis van gelovigen, vooral dankzij sociale media. “Onze religie is zeer actueel en kan worden aangepast aan jonge mensen. We gebruiken Facebook om onze ideeën te delen. ” Serge is er trots op meer dan 2000 volgers op zijn pagina te hebben, en het is geen wonder waarom. Wie weet? Misschien zullen de straten op een dag gevuld zijn met mensen die pastas op hun hoofd dragen. Tot die tijd zal het Vliegende Spaghettimonster onze dagen vullen met carbonara-saus.
Ramen.
Raquel Lorenzo voor CaféBabel
(artikel ook beschikbaar op het blad van onze partner website)