Een landengte (/ ˈɪsθməs / of / ˈɪsməs /; meervoud: isthmuses of isthmi; uit het Oudgrieks: ἰσθμός , romanized: isthmós, lit. “nek”) is een smal stuk land dat twee grotere gebieden met elkaar verbindt over een uitgestrektheid van water waardoor ze anderszins gescheiden zijn. Een tombolo is een landengte die bestaat uit een spit of een staaf, en een zeestraat is de zee-tegenhanger van een landengte.
De zanderige landengte of tombolo “The Neck” die Noord- en Zuid-Bruny-eiland in Tasmanië, Australië verbindt
Kanalen worden vaak over landengten heen gebouwd, waar ze een bijzonder voordelige kortere weg voor zeevervoer kunnen zijn. Het Panamakanaal bijvoorbeeld doorkruist de landengte van Panama en verbindt de Noord-Atlantische Oceaan met de Stille Oceaan; het Suezkanaal verbindt de Middellandse Zee en de Rode Zee en snijdt door de westelijke kant van de landengte van Suez, gevormd door het Sinaï-schiereiland; en het Crinan-kanaal kruist de landengte tussen Loch Crinan en Loch Gilp, die het schiereiland Kintyre met de rest van Schotland verbindt. Een ander voorbeeld is het Welland-kanaal op het schiereiland Niagara (technisch gezien een landengte). Het verbindt Lake Ontario met Lake Erie. De stad Auckland op het Noordereiland van Nieuw-Zeeland ligt op een landengte.