Een ISBN is een internationaal standaardboeknummer. ISBN-nummers waren tot eind december 2006 10 cijfers lang, maar bestaan sinds 1 januari 2007 altijd uit 13 cijfers. ISBNs worden berekend met behulp van een specifieke wiskundige formule en bevatten een controlecijfer om het nummer te valideren.
Elk ISBN bestaat uit 5 elementen, waarbij elke sectie wordt gescheiden door spaties of koppeltekens. Drie van de vijf elementen kunnen van verschillende lengte zijn:
- Voorvoegselelement – momenteel kan dit alleen 978 of 979 zijn. Het is altijd 3 cijfers lang
- Registratiegroep element – dit identificeert het specifieke land, de geografische regio of het taalgebied dat deelneemt aan het ISBN-systeem. Dit element kan tussen de 1 en 5 cijfers lang zijn.
- Registrant-element – dit identificeert de specifieke uitgever of afdruk. Dit mag maximaal 7 cijfers lang zijn.
- Publicatie-element – dit identificeert de specifieke editie en het formaat van een specifieke titel. Dit mag maximaal 6 cijfers lang zijn.
- Controlecijfer – dit is altijd het laatste enkele cijfer dat de rest van het nummer wiskundig valideert. Het wordt berekend met behulp van een Modulus 10-systeem met alternatieve gewichten van 1 en 3.
Waar wordt een ISBN voor gebruikt?
Een ISBN is in wezen een product-ID die wordt gebruikt door uitgevers, boekverkopers, bibliotheken, internetwinkels en andere deelnemers aan de toeleveringsketen voor het bestellen, noteren, verkooprecords en voorraadbeheer. Het ISBN identificeert zowel de registrant als de specifieke titel, editie en indeling.
Wat identificeert een ISBN?
ISBN-nummers worden toegewezen aan op tekst gebaseerde monografische publicaties (dwz eenmalige publicaties in plaats van tijdschriften, kranten of andere soorten tijdschriften).
Elk boek dat openbaar wordt gemaakt, of het nu te koop is of gratis, kan worden geïdentificeerd met een ISBN.
In daarnaast kunnen afzonderlijke secties (zoals hoofdstukken) van boeken of afleveringen of artikelen uit tijdschriften, periodieken of periodieken die afzonderlijk beschikbaar worden gesteld, ook het ISBN gebruiken als identificatie.
Met betrekking tot de verschillende beschikbare media, het is niet van belang in welke vorm de inhoud wordt gedocumenteerd en verspreid; elke verschillende productvorm (bijv. paperback, EPUB, .pdf) moet echter afzonderlijk worden geïdentificeerd.
Voorbeelden van soorten in aanmerking komende producten en meer informatie over de reikwijdte van het ISBN vindt u hier.
ISBNs, de wet en copyright
Het ISBN is een identificatie en geeft geen enkele vorm van wettelijke of copyrightbescherming weer. In sommige landen is het gebruik van ISBN om publicaties te identificeren echter wettelijk verplicht.
Wie moet een ISBN aanvragen?
Het is altijd de uitgever van het boek die het ISBN-nummer moet aanvragen. In het kader van ISBN is de uitgever de groep, organisatie, bedrijf of persoon die verantwoordelijk is voor het initiëren van de productie van een publicatie. Normaal gesproken is het ook de persoon of instantie die de kosten en het financiële risico draagt bij het beschikbaar stellen van een product. Het is normaal gesproken niet de drukker, maar het kan de auteur van het boek zijn als de auteur ervoor heeft gekozen zijn boek zelf uit te geven.
In een aantal landen is er gedetailleerde wetgeving met betrekking tot publiceren, dus neem tijdig contact op met uw nationale ISBN-bureau voor advies.