Naast “The Hoosier” s Nest “, verscheen de term ook in de” Carrier “s Address” van Indianapolis Journal op 1 januari 1833. Er zijn veel suggesties voor de afleiding van het woord, maar geen is universeel geaccepteerd.In 1833 zei de Pittsburgh Statesman dat de term al “enige tijd geleden” in gebruik was en suggereerde dat het afkomstig was van volkstellingsmedewerkers die “Wie” is hier? ” Eveneens in 1833 begon de voormalige gouverneur van Indiana, James B. Ray, een krant met de titel The Hoosier te publiceren.
ScholarshipEdit
In 1900 schreef Meredith Nicholson The Hoosiers, een vroege poging om de etymologie te bestuderen van het woord zoals toegepast op inwoners van Indiana. Jacob Piatt Dunn, oud-secretaris van de Indiana Historical Society, publiceerde The Word Hoosier, een soortgelijke poging, in 1907. Beiden boekten enkele van de populaire en satirische etymologieën die destijds circuleerden en concentreerden veel van hun aandacht op het gebruik van het woord in het Upland South om te verwijzen naar bosmannen, boeren en ruige mensen. Dunn herleidde het woord tot de Cumbrische hoozer, wat iets ongewoons groots betekent, afgeleid van het Oud-Engelse hoo (zoals bij Sutton Hoo), wat “hoog” en “heuvel” betekent. Het belang van immigranten uit Noord-Engeland en Zuid-Schotland kwam tot uiting in tal van plaatsnamen, waaronder de Cumberland Mountains, de Cumberland River en de Cumberland Gap. Nicholson verdedigde de mensen van Indiana tegen een dergelijke associatie, terwijl Dunn concludeerde dat de vroege kolonisten de bijnaam zelfspot hadden aangenomen en dat het zijn negatieve associaties had verloren tegen de tijd van Finleys gedicht.
Johnathan Clark Smith toonde vervolgens aan dat de vroegste bronnen van Nicholson en Dunn in Indiana zich vergisten. Een brief van James Curtis die door Dunn en anderen werd aangehaald als het vroegst bekende gebruik van de term, was eigenlijk geschreven in 1846, niet in 1826. Evenzo was het waarschijnlijker dat de term in een krantenartikel uit 1859 werd gebruikt dat een dagboekaantekening uit 1827 van Sandford Cox citeerde. een redactioneel commentaar en niet uit het originele dagboek. Smiths vroegste bronnen brachten hem ertoe te beweren dat het woord zijn oorsprong vond als een term langs de Ohio-rivier voor platbodems uit Indiana en pas zijn pejoratieve betekenis kreeg in 1836, na het gedicht van Finley.
William Piersen, een geschiedenisprofessor aan de Fisk University, pleitte voor een connectie met de methodistische predikant Rev. Harry Hosier (ca. 1750 – mei 1806), die de Amerikaanse grens aan het begin van de 19e eeuw evangeliseerde als onderdeel van de Tweede Grote Ontwaking. “Black Harry” was als slaaf geboren in North Carolina en in het noorden verkocht aan Baltimore, Maryland, voordat hij zijn vrijheid verkreeg en zijn bediening begon rond het einde van de Amerikaanse Revolutie. Hij was een naaste medewerker en persoonlijke vriend van bisschop Francis Asbury, de “vader van de American Methodist Church”. Benjamin Rush zei over hem dat “rekening houdend met zijn analfabetisme, hij de grootste redenaar in Amerika was”. Zijn preken riepen Methodisten op om de slavernij te verwerpen en op te komen voor de gewone werkende man. Piersen stelde voor dat methodistische gemeenschappen die door zijn voorbeeld waren geïnspireerd, in de decennia na zijn bediening een variant van zijn naam namen of kregen deze (mogelijk beïnvloed door het yokel-jargon).
Volgens krantenberichten in Washington County over in die tijd was Abraham Stover kolonel van de Indiana Militia. Hij was een kleurrijke figuur in de vroege geschiedenis van Washington County. Samen met zijn schoonzoon, John B. Brough, werd hij beschouwd als een van de twee sterkste mannen in Washington County. Hij werd altijd uitgedaagd om zijn macht te bewijzen en het lijkt erop dat hij verschillende gevechten heeft gewonnen over mannen die half zo oud zijn als hij. Nadat hij zes of acht mannen had geslagen in een vuistgevecht in Louisville, Kentucky, barstte hij met zijn vuisten en zei: “Ain” t I a husher “, dat in het nieuws werd veranderd in” Hoosier “, en zo ontstond de naam Hoosier in connectie met mannen uit Indiana.
Jorge Santander Serrano, een PhD-student van de Indiana University, heeft ook gesuggereerd dat Hoosier zou kunnen komen van de Franse woorden voor “roodheid”, rougeur of “rood gezicht”, rougeaud. Volgens deze hypothese kan het vroege ongunstige gebruik van het woord Hoosier een link hebben met de kleur rood (“rouge” in het Frans) die wordt geassocieerd met inheemse volkeren, die pejoratief “rode mannen” of “rode huiden” worden genoemd, en ook met arme blanken door ze “roodhalzen” te noemen.
Volksetymologieën Bewerken
“Wie” is het? “Bewerken
Humoristische volksetymologieën voor de De term “hoosier” heeft een lange geschiedenis, zoals verteld door Dunn in The Word Hoosier.
Eén account herleidt het woord tot de nodige voorzichtigheid bij het naderen van huizen aan de grens. Als ze werden neergeschoten, riep een reiziger van ver om zich bekend te maken. De bewoners van de hut antwoordden dan: “Wie” is hier? “, Dat – in het Appalachian Engels van de vroege kolonisten – overliep in” Wie “sh” ere? “En vandaar in” Hoosier? “Een variant van dit verhaal had de Pioniers in Indiana riepen: “Wie zijn ze”?”als een algemene begroeting en waarschuwing bij het horen van iemand in de struiken en het hoge gras, om te voorkomen dat een familielid of vriend ten onrechte wordt neergeschoten.
De dichter James Whitcomb Riley suggereerde op een grappige manier dat het felle gevecht dat plaatsvond in Indiana bijten genoeg dat de uitdrukking Wiens oor? opviel. Dit kwam voort uit of inspireerde het verhaal van twee 19e-eeuwse Franse immigranten die ruzie maakten in een taverne aan de voet van het zuiden van Indiana. Een werd afgesneden en een derde Fransman liep naar binnen om te zien een oor op de modderige vloer van de herberg, wat hem ertoe aanzet “Whosh ear?”
MenEdit van meneer Hoosier
Een mogelijke oorsprong van de term “Hoosier” kwam van de aanleg van het Louisville en Portland Canal (1826-1833).
Twee gerelateerde verhalen traceren de oorsprong van de term voor bendes arbeiders uit Indiana onder leiding van een meneer Hoosier.
Het verhaal dat door Dunn wordt verteld, is dat een aannemer in Louisville n amed Samuel Hoosier gaf er de voorkeur aan arbeiders in te huren uit gemeenschappen aan de kant van de Ohio-rivier in Indiana, zoals New Albany in plaats van Kentuckians. Tijdens de opgraving van het eerste kanaal rond de watervallen van Ohio van 1826 tot 1833, werden zijn werknemers bekend als “Hoosier” s mannen “en vervolgens gewoon” Hoosiers “. Het gebruik verspreidde zich van deze hardwerkende arbeiders naar heel Indiana. schippers in het gebied en verspreidden zich vervolgens naar het noorden met de nederzetting van de staat. Het verhaal werd in 1901 aan Dunn verteld door een man die het had gehoord van een familielid van Hoosier tijdens een reis in het zuiden van Tennessee. Dunn kon geen enkele familie met de opgegeven naam vinden in een directory in de regio of iemand anders in het zuiden van Tennessee die het verhaal had gehoord en zichzelf als twijfelachtig beschouwde. Deze versie werd vervolgens opnieuw verteld door gouverneur Evan Bayh en senator Vance Hartke, die het verhaal in 1975 introduceerden in de Congressional Record, en komt overeen met de timing en locatie van het daaropvolgende onderzoek van Smith. Het Corps of Engineers van het Amerikaanse leger heeft echter geen gegevens van een Hoosier of Hosier kunnen vinden in de gegevens van overgebleven kanaalbedrijven.