Voor veel Amerikaanse Joden en voor veel Amerikanen in het algemeen is lox de heerlijke topping van hun bagel en schmear op zondagochtend (royale portie roomkaas).
Lox wordt altijd gemaakt van zalm en is erg duur. In dit opzicht verschilt het van veel ander iconisch Joods voedsel, zoals gefilte vis en haring, die gemaakt zijn van ingrediënten die gemakkelijk te verkrijgen en goedkoop zijn – een belangrijke overweging voor historisch arme Joodse gemeenschappen.
Lox vs. Gerookte Zalm
Hoewel lox misschien heerlijk is, is de term nogal verwarrend – wat we nu lox noemen, afgeleid van het Duitse woord voor zalm (lachs), is in feite gerookte zalm. Echte lox wordt gepekeld in een zoute oplossing, die de vis geneest, maar ook een sterke, zoute smaak achterlaat. Tegenwoordig wordt lox gezouten met een lichte zoutoplossing en vervolgens koud gerookt, wat de typische Nova-smaak van gerookte zalm oplevert. Het woord lox wordt nu door elkaar gebruikt met gerookte zalm en is het meest populaire item op zondagochtend dat wordt verkocht bij Zabars in New York City – meer dan 2500 pond per week – is eigenlijk geen echte lox, maar gerookte zalm.
Helaas is lox een nog gecompliceerder probleem geworden met de huidige visserijtrends. Omdat wilde zalm steeds schaarser wordt, van de zalmkweek is dramatisch gestegen. Meer dan 80 procent van de zalm die in de Verenigde Staten wordt verkocht, is afkomstig van boerderijen, wat gezondheids- en duurzaamheidsproblemen doet rijzen, zoals beschreven in dit artikel uit 2003 in de New York Times, “Farmed Salmon Looking Less Rosy.” p>
DIY Lox
Het is nu echter gemakkelijk, hoewel nog steeds niet goedkoop, om duurzame, in het wild gevangen zalm te kopen bij specialiteit winkels, of bij Trader Joes en Whole Foods. Hoewel je geld uitgeeft aan de vis, kun je geld besparen door hem zelf te leren genezen.
De gemakkelijkste manier om zelfgemaakte lox te maken, is door de Scandinavische vorm van Gravlax te volgen, dat is gezouten zalm in een zoutoplossing. -suiker oplossing. Dit proces slaat de rookstap over, een onrealistische taak voor de meeste thuiskoks.
Volg dit recept en in slechts een paar dagen kun je genieten van heerlijke lox die je zelf hebt gemaakt. Start de vis donderdag en tegen de lunch op Shabbat heb je het perfecte pronkstuk voor je Shabbat-tafel – of beter nog, wacht nog een dag op de perfecte zondagsbrunch. Dit is ook een populair gerecht om te serveren tijdens een snelle Yom Kippur-pauze.
Ingrediënten
1 kopje koosjer zout
1 1 / 2 – 2 lbs zalmfilet, zonder bot, met de schil
1 kopje suiker
1/2 bosje dille, gesteeld en gewassen met bladeren
Routebeschrijving
Spoel de zalmfilet af en zorg ervoor dat alle pinbones zijn verwijderd. Om dit te doen, neemt u een kleine tang of een pincet en trekt u de kleine botten eruit in dezelfde richting waarin ze zijn gericht. Speldbotten komen vaker voor bij wilde zalm dan bij gekweekte zalm.
Halveer de zalm om twee gelijke stukken te maken.
Meng het zout en de suiker in een kom . Leg op een bord of in een ondiepe schaal de helft van het mengsel op elke helft van de zalm. Het lijkt alsof er extra mengsel is, maar stapel het gewoon op. De zalm zal het mengsel opnemen tijdens het uitharden. Leg vervolgens de dille erop. Leg de twee stukken vis aan elkaar en wikkel ze stevig in plasticfolie.
Plaats de vis in een Ziploc-zak ter grootte van een gallon en druk alle lucht eruit. Plaats nu in een ondiepe schaal, zoals een Pyrex-ovenschaal.
Koel, met gewichten erop, wat cruciaal is. Gebruik een ander zwaar gerecht, flessen wijn – alles om de vis te verzwaren.
Het duurt 2-3 dagen voordat de lox is uitgehard. Giet aan het einde van elke dag de vloeistof af die uit de zalm is geëxtraheerd en draai de zalm om, zodat beide kanten gelijkmatig worden verzwaard. U kunt het na 2 dagen beginnen te proeven. Als het tot de gewenste smaak is uitgehard, haal de vis dan uit het plastic en spoel goed af.
Snijd om te eten schuin in dunne plakjes en laat de schil achter. Eet met je favoriete roomkaas en bagel en geniet ervan.
De gezouten lox bevriest heel goed. Gewoon goed in plastic wikkelen en in een diepvrieszak bewaren.
De volgende keer kun je de smaak veranderen – maak er Mexicaans van met chilipoeder en limoenen; Grieks met citroen en oregano; Israëlisch met zaatar … de mogelijkheden zijn grenzeloos!