Het begin en de duur van de effecten van LSD zijn afhankelijk van de ingenomen dosis en de wijze van gebruik, maar de meeste trips duren tussen de 9 en 12 uur. Effecten zijn onder meer visuele hallucinaties, vervormde waarneming van tijd, stemmingswisselingen en verminderd beoordelingsvermogen.
Risicos van gebruik zijn onder meer slechte trips, flashbacks, verwondingen en interacties met medicijnen zoals antidepressiva of lithium.
Wat is LSD?
Lyserginezuurdiethylamide, gewoonlijk LSD of zuur genoemd, is een zeer krachtig hallucinogeen medicijn. Het is gemaakt van lyserginezuur, dat is afgeleid van een schimmel die groeit op rogge en andere granen.1
LSD wordt meestal verkocht in de vorm van kleine tabletten, capsules of vloeistoffen. Een oplossing van vloeibare LSD wordt gewoonlijk toegevoegd aan vloeipapier en verdeeld in versierde vierkanten.1
LSD wordt bijna altijd oraal ingenomen, maar het kan ook via andere routes worden gebruikt, zoals in het oog vallen. In de loop der jaren zijn er verschillende straatnamen gebruikt voor het medicijn, waaronder vloeipapierzuur, stippen, Mellow Yellow, Window Pane en Yellow Sunshine. 2,3,4
Hoe wordt het gemetaboliseerd?
LSD wordt volledig opgenomen in het spijsverteringskanaal. De lever breekt het snel af in 2-oxy-LSD en 2-oxo-3-hydroxy LSD – beide inactieve bijproducten van het LSD-metabolisme (metabolieten). Andere metabolieten zijn onder meer LAE, nor-LSD, 13- en 14-hydroxy-LSD, lyserginezuur ethyl-2-hydroxyethylamide, getrioxyleerde LSD en di-hydroxy-LSD.4
De halfwaardetijd van LSD is 3,6 uur, wat betekent dat het ongeveer zo lang duurt voordat de helft van de dosis uit de bloedbaan is verdwenen.4
Hoe lang duren de effecten?
Het optreden van LSD-effecten en de duur van die effecten zijn afhankelijk van de dosis en hoe de persoon het medicijn inneemt. In experimentele omgevingen:
- Een dosis van 100-250 microgram die via de mond wordt ingenomen, produceert binnen 30-45 minuten effecten, met piekeffecten tussen 1 uur en 2,5 uur en die 9-12 uur aanhouden. / li>
- Een dosis van 100-250 microgram die via intramusculaire injectie wordt ingenomen, zal binnen 15-20 minuten effecten hebben, met piekeffecten binnen 1 uur en die 9-10 uur aanhouden.
- A 40-180 een dosis van microgram die via intraveneuze injectie wordt ingenomen, heeft effecten binnen 3-5 minuten, met piekeffecten die binnen 1 uur optreden en 9-10 uur aanhouden.
- Een intraspinale dosis van 20-60 microgram zal effecten produceren in minder dan uur, met piekeffecten die binnen een uur optreden en 9-10 uur duren.4
Tijdens LSD kan een persoon de volgende effecten ervaren: 1,2,3
- Verwijde pupillen.
- Droge mond.
- Verlies van eetlust.
- Verhoogde lichaamstemperatuur.
- Zweten.
- Verhoogde hartslag en bloeddruk.
- Tremoren.
- Stoornis oordeel.
- Onvermogen om te slapen.
- Visuele hallucinaties.
- Synesthesie (kleuren horen of geluiden zien).
- Veranderingen in de perceptie van tijd (lijkt langzamer te gaan dan normaal).
- Vervormd gevoel van de vorm en grootte van objecten, bewegingen, kleuren, geluid, aanraking en lichaamsbeeld.
- Wanen.
- Snelle stemmingswisselingen.
- Paniek.
Hoe lang blijft LSD in je lichaam?
Hoe lang LSD in het lichaam kan worden gedetecteerd, hangt af van: 4
- Specifiek type testassay dat wordt gebruikt.
- Detectielimiet van de test (de cutoff niveaus die voor de stof worden gebruikt).
- Punt van verzameling.
- Type biologisch monster dat is verkregen voor testen (bijv. urine, bloed, haar).
- Hoeveelheid LSD afgenomen voorafgaand aan de test.
- Individuele factoren, zoals leeftijd, gezondheid en gewicht.
Drugstests voor LSD omvatten het volgende:
- Urine: dit is de meest gebruikelijke methode om medicijnen te testen. Urinetests kunnen LSD en zijn metabolieten tot 2-4 dagen na het laatste gebruik detecteren.4
- Bloed: Bloedonderzoeken bieden het kortste detectievenster van slechts 6-12 uur na het laatste gebruik.4
- Haar: een haartest kan LSD tot 90 dagen na het laatste gebruik detecteren.5
LSD wordt niet vaak getest op veel standaard drugstests . Dat gezegd hebbende, is het mogelijk om specifiek te testen op LSD-gebruik via urine, bloed en haarmonsters.
In veel LSD-positieve urinetests kan de metaboliet 2-oxo-3-hydroxy-LSD gevonden op hogere niveaus dan LSD zelf. Het kan ook voor een langere periode worden gedetecteerd dan LSD.4
Wat zijn de risicos van gebruik?
Er zijn zowel fysieke als psychologische risicos verbonden aan het gebruik van LSD.
Een slecht beoordelingsvermogen tijdens een LSD-trip vormt een van de grootste bedreigingen voor de fysieke veiligheid van de gebruiker.Slechte besluitvorming of vreemd gedrag tijdens het gebruik van de drug kan leiden tot lichamelijk letsel of tussenkomst van de politie. 2,3
Een negatieve ervaring met LSD, ook wel bekend als een “bad trip”, kan erg onaangenaam zijn.
Een negatieve ervaring met LSD, ook wel bekend als een ” bad trip ”, kan erg onaangenaam zijn. Gebruikers kunnen angstaanjagende gedachten of gevoelens hebben; angst om de controle te verliezen, waanzin of dood; of ernstige wanhoop. Andere reacties zijn onder meer een depressieve stemming of mentale instabiliteit in de dagen na de ervaring.4
Gebruikers kunnen ook flashbacks van hun LSD-ervaring ervaren die plotseling kunnen optreden in het bereik van dagen tot meer dan een jaar na het laatste gebruik. Flashbacks kunnen zonder waarschuwing plaatsvinden en omvatten het opnieuw ervaren van bepaalde aspecten van de reis.2
Voor sommige gebruikers kunnen flashbacks terugkeren en hun dagelijks leven verstoren. In sommige gevallen kunnen de waarnemingsstoornissen die optreden tijdens een flashback – zoals het zien van sporen op objecten – gedurende een aanzienlijke tijd aanhouden ondanks dat u het medicijn niet hebt gebruikt. Deze aandoening staat bekend als een blijvende hallucinogene perceptuele stoornis.2
Daarnaast is in onderzoek een verband onderzocht tussen LSD-gebruik en het ontstaan van schizofrenie. Onderzoekers hebben gesuggereerd dat het gebruik van LSD het begin van schizofrenie bij kwetsbare individuen kan versnellen, en dat mensen met een genetische aanleg om schizofrenie te ontwikkelen een grotere kans hebben op een sterkere psychotische reactie op het medicijn.6
Ten slotte LSD kan een negatieve wisselwerking hebben met medicijnen die u gebruikt, zoals antidepressiva. Casestudys hebben flashbacks gedocumenteerd bij voormalige LSD-gebruikers die begonnen met het gebruik van selectieve serotonineheropnameremmers (SSRIs). Andere onderzoeken hebben echter aangetoond dat regelmatig gebruik van SSRIs of monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers) de effecten van LSD kan verminderen. Aan de andere kant kunnen lithium en tricyclische antidepressiva de effecten van LSD versterken, en met name gelijktijdig lithiumgebruik kan tot gevaarlijke reacties leiden, waaronder tijdelijke comateuze toestanden.4,7
Is LSD verslavend?
Het National Institute on Drug Abuse (NIDA) legt uit dat LSD niet verslavend is omdat het geen oncontroleerbare aandrang veroorzaakt om het medicijn herhaaldelijk te gebruiken. LSD-gebruik veroorzaakt echter na verloop van tijd tolerantie bij frequente gebruikers. Deze gebruikers moeten hun dosis LSD verhogen om hetzelfde niveau van high te creëren dat ze voorheen ervoeren. Vanwege de onvoorspelbaarheid van de symptomen en bijwerkingen veroorzaakt door LSD-gebruik, is dit een onveilige gewoonte.2
LSD-gebruik leidt niet tot fysieke afhankelijkheid en daarom treden er geen fysieke ontwenningsverschijnselen op. Frequente gebruikers ervaren geen hunkering om de drug te gebruiken, hoewel psychologische afhankelijkheid mogelijk is.8
NIDA legt uit dat intramurale en gedragsmatige behandelingsopties nuttig kunnen zijn voor personen die aanhoudende patronen van problematisch drugsgebruik hebben ontwikkeld, wat kan inclusief LSD. Vooral voor mensen die naast LSD worstelen met alcohol of andere drugs, kan deelname aan een behandelprogramma zeer nuttig zijn.2
Bronnen
. Nationaal instituut voor drugsmisbruik. (2009). Hallucinogenen: LSD, Peyote, Psilocybine en PCP.
. Nationaal instituut voor drugsmisbruik. (2016). Hallucinogenen.
. Drug Enforcement Administration. (2017). Drugs of Abuse.
. MethOIDE van de Universiteit van Arizona. Biologische tests.