Op het eerste gezicht lijkt het een ongeloofwaardige bewering, meestal verspreid door ietwat obscure online bronnen:
“De kustlijn van Maine is eigenlijk langer dan in Californië. ”
Huh? Iedereen die vaag bekend is met de aardrijkskunde van de Verenigde Staten, zou het idee absurd kunnen vinden. Volgens gegevens van de National Oceanic and Atmospheric Administration is de “algemene kustlijn” van Maine slechts 367 kilometer lang, vergeleken met de kustlijn van 840 mijl van Californië.
Maar dat is het waar. Wanneer het nauwkeuriger wordt getraceerd, breidt de lengte van de schilderachtige kustlijn van Maine zich meer dan vijftienvoudig uit. De 3478 mijl lange getijdenkust van de staat is de vierde langste van het land, en verslaat zelfs uitgestrekte staten als Texas en Californië (de laatste door slechts 51 mijl).
Richard Signell, een research oceanograaf bij de United States Geological Survey in Woods Hole, zegt dat dit een klassiek voorbeeld is van iets dat de kustlijnparadox wordt genoemd.
Een tamelijk rechte kustlijn zou relatief gemakkelijk in kaart moeten zijn, zegt Signell. Maar voor een ongelooflijk ruige kustlijn zoals die van Maine – vol met schiereilanden, baaien en eilanden – kan de lengte enorm variëren.
“Het hangt af van de schaal van de kaart die u aan het meten bent”, zei Signell. “Als uw kaart van de kustlijn van Maine bijvoorbeeld op een cocktailservet staat, krijgt u een veel kortere lengte in mijlen dan wanneer u een kaart ter grootte van een muur, omdat de kaart van de cocktailservetten alleen maar grofweg de kust van Maine kan voorstellen. ”
Tot op zekere hoogte geldt dezelfde paradox voor het hele land. De algemene kustlijn – een punt-tot-puntmeting op schaal 1: 1.200.000 – van de Verenigde Staten is officieel 12.383 mijl.
Maar de kustlijn van het land of “getijdenkustlijn” – die officieel rekening houdt met ” eilanden, geluiden, baaien, rivieren en kreken voor de kust tot aan de top van het getijdenwater of tot een punt waar het getijdenwater versmalt tot een breedte van 30 meter. ”- is 88.633 mijl en officieel meer dan 95.000 mijl, inclusief Amerikaanse territoria.
Als dat nog steeds niet klopt, laat deze Britse wetenschapper dan uitleggen:
De Pine Tree State is een goed voorbeeld van de kustlijnparadox.
“Maine heeft een sterk ingesprongen kustlijn met vele lange, smalle schiereilanden en honderden eilanden voor de kust “, zegt Robert Marvinney, een staatsgeoloog voor de Maine Geological Survey. Grote rivieren die zich uitstrekken in het binnenland, zoals de Kennebec en Penobscot, versterken ook de getijdenkustlijn van de staat. / p>
Bij het overschakelen van de algemene kustlijn naar de kustlijn, ziet Maine een van de grootste relatieve jum ps in de lengte van zijn kusten. Maryland ziet de grootste procentuele stijging – van 31 mijl naar 3.190 mijl – terwijl Alaska verreweg de meeste totale kustlijn heeft van alle 50 staten: 33.904 mijl. Florida en Louisiana zijn respectievelijk een verre tweede en derde.
Californië ziet ondertussen een relatief magere viervoudige toename van de algemene kustlijn naar de kustlijn, wat verklaart waarom Maine de Golden State met de laatste meting overhaalt.
Steve Lyons, de directeur van het Maine Office of Tourism, zegt dat de unieke kustlijn van de staat meer is dan alleen opscheppen, hoewel hij zegt dat zijn office vermeldt het vaak.
“Vanuit het perspectief van peddelen biedt het bijna onbegrensde mogelijkheden voor verkenning”, zei Lyons en legde uit dat de grillige kustlijn kortere “hops” biedt tussen land en meer beschermde open oceaan peddelen dan algemeen verkrijgbaar in andere kuststaten. Hij voegt eraan toe dat het ook zorgt voor unieke uitzichten op het strand, kampeermogelijkheden en bochtige routes naar verborgen dorpjes en kreeftenhutten.
Er is echter ten minste één nadeel vergeleken met Californië: geen continue ritten langs de oceaan .
“Vergelijk Route 1 in Californië, waar je bijna altijd uitzicht hebt op de oceaan, met Route 1 in Maine, waar je bijna nooit de oceaan ziet, want het volgen van de kust zou je eeuwig duren”, Signell zei.