Grote sprong voorwaarts

Impact op de overheid Bewerken

Zie ook: Seven Thousand Cadres Conference

Ambtenaren werden vervolgd wegens overdrijven productiecijfers, hoewel de straffen varieerden. In één geval werd een provinciale partijsecretaris ontslagen en mocht hij geen hogere functies bekleden. Een aantal ambtenaren op provinciaal niveau werd publiekelijk berecht en geëxecuteerd.

Mao trad op 27 april 1959 af als staatsvoorzitter van de Volksrepubliek China, maar bleef voorzitter van de CCP. Liu Shaoqi (de nieuwe voorzitter van de VRC) en de hervormingsgezinde Deng Xiaoping (secretaris-generaal van de CCP) kregen de leiding om het beleid te veranderen om economisch herstel te bewerkstelligen. Maos Great Leap Forward-beleid werd openlijk bekritiseerd tijdens de partijconferentie van Lushan. Kritiek werd geleid door minister van Nationale Defensie Peng Dehuai, die, aanvankelijk geplaagd door het potentieel negatieve effect van de Grote Sprong op de modernisering van de strijdkrachten, ook niet nader genoemde partijleden omdat ze probeerden in één stap in het communisme te springen. Na de confrontatie met Lushan verving Mao Peng door Lin Biao.

In 1962 was het echter duidelijk dat de partij was afgeweken van de extremistische ideologie die leidde tot de Grote Sprong. In 1962 hield de partij een aantal conferenties en rehabiliteerde de meeste van de afgezette kameraden die Mao hadden bekritiseerd in de nasleep van de Grote Sprong. De gebeurtenis werd opnieuw besproken, met veel zelfkritiek, en de huidige regering noemde het een ernstige zaak voor ons land en volk en gaf de schuld aan de persoonlijkheidscultus van Mao.

In het bijzonder deed Mao op de Seven Thousand Cadres Conference in januari – februari 1962 een kritiek en re-aff bevestigde zijn toewijding aan democratisch centralisme. In de jaren die volgden, onthield Mao zich meestal van de activiteiten van de overheid, waardoor het beleid grotendeels het domein van Liu Shaoqi en Deng Xiaoping werd. De maoïstische ideologie nam een achterbank in de Communistische Partij, totdat Mao in 1966 de Culturele Revolutie lanceerde, die Maos politieke comeback markeerde.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *