Fundamentele attributiefout

Fundamentele attributiefout

Door Saul McLeod, gepubliceerd in 2018

De fundamentele attributiefout (ook bekend als correspondentiebias of overdreven attributie-effect) is de neiging van mensen om te veel nadruk te leggen op dispositionele of persoonlijkheidsgebaseerde verklaringen voor gedrag dat bij anderen wordt waargenomen terwijl ze te weinig nadruk leggen op situationele verklaringen.

Met andere woorden, mensen hebben een cognitieve vooringenomenheid om aan te nemen dat iemands acties afhangen van wat voor soort persoon die persoon is, en niet van de sociale en omgevingsfactoren die de persoon beïnvloeden.

De term werd bedacht door Lee Ross enkele jaren na het inmiddels klassieke experiment van Jones en Harris Ross (1977) betoogde in een populair artikel dat de fundamentele attributiefout het concept vormt een fundament voor de sociale psychologie.

We hebben de neiging anderen te zien als intern gemotiveerd en verantwoordelijk voor hun gedrag. Dit kan komen door perceptuele saillantie, dat wil zeggen, de andere persoon is wat we het meest zien als we ernaar kijken; of het kan zijn dat we meer gedetailleerde informatie missen over wat hun gedrag veroorzaakt.

Wat is een voorbeeld van de fundamentele attributiefout?

Wat is een voorbeeld van de fundamentele attributiefout?

Misschien wel het treurigste voorbeeld van de neiging om interne attributies te geven, of ze nu gerechtvaardigd zijn of niet, is het slachtoffer de schuld te geven.

Als iemand ons medeleven geeft of de ware schuldige de schuld geeft, veroorzaakt dat op de een of andere manier dissonantie , kunnen we het slachtoffer verantwoordelijk houden voor zijn of haar eigen pijn en lijden. “Hij had het aanstaande” en “zij vroeg erom” zijn maar al te vaak voorkomende uitdrukkingen!

Empirisch bewijs

Empirisch bewijs

Jones en Harris (1967) veronderstelden dat mensen ogenschijnlijk vrij gekozen gedrag zouden toeschrijven aan aanleg (persoonlijkheid), en ogenschijnlijk op toeval gericht gedrag aan een situatie. De hypothese werd vertroebeld door de fundamentele attributiefout.

De deelnemers luisterden naar pro- en anti-Fidel Castro-toespraken. De deelnemers werd gevraagd om de pro-Castro-houding van de sprekers te beoordelen. Wanneer de proefpersonen geloofden dat de sprekers vrijelijk de standpunten kozen die ze innamen (voor of tegen Castro), beoordeelden ze de mensen die voor Castro spraken natuurlijk als een positievere houding tegenover Castro.

Jones en Harris aanvankelijke hypothese, toen de deelnemers werd verteld dat de positie van de spreker werd bepaald door middel van een toss, beoordeelden ze sprekers die voor Castro spraken nog steeds als gemiddeld genomen positiever tegenover Castro dan degenen die sprak tegen hem.

Met andere woorden, de deelnemers waren niet in staat de sprekers te zien als louter debaters die koud een taak uitvoerden die voor hen door de omstandigheden was gekozen; ze konden niet nalaten de sprekers enige oprechtheid toe te kennen.

Kritische evaluatie

Kritische evaluatie

Fundamentele attributiebias is misschien niet universeel in alle culturen. Terwijl door Miller (1984) Amerikaanse kinderen werden gevonden die naarmate ze ouder werden, steeds meer afhankelijk werden van dispositie als verklaring van waargenomen gebeurtenissen, baseerden de hindoeïstische kinderen van India hun uitleg daarentegen meer op situaties.

Deze bevinding komt overeen met de theorie dat sommige landen, zoals de VS, de nadruk leggen op een individualistisch zelfbeeld. Opgegroeid in een samenleving waar individuele prestaties en uniciteit hoog in het vaandel staan, lijken Amerikanen de neiging te ontwikkelen om zich te concentreren op de kenmerken van het individu bij het maken van attributies.

APA-stijlreferenties

Jones, EE, & Harris, VA (1967). Het toekennen van attitudes. Journal of experimentele sociale psychologie, 3 (1), 1-24.

Ross, L. (1977). De intuïtieve psycholoog en zijn tekortkomingen: verstoringen in het toeschrijvingsproces 1. In Advances in experimentele sociale psychologie (Deel 10, pp. 173-220). Academic Press.

rapporteer deze advertentie