Feline Idiopathic Cystitis (FIC)

Feline lower urinary tract disease (FLUTD) is een term die aandoeningen beschrijft die de urineblaas en / of urethra (de lagere urinewegen) van katten kunnen aantasten.

Hoewel veel verschillende ziekten de lagere urinewegen kunnen aantasten, ontwikkelt het frustrerend genoeg een aantal katten een ziekte zonder duidelijke onderliggende oorzaak – de zogenaamde feline idiopathische cystitis of FIC. Deze vorm van ziekte lijkt veel overeenkomsten te vertonen met een ziekte bij mensen die interstitiële cystitis wordt genoemd, maar bij zowel katten als mensen kan het moeilijk te behandelen zijn.

Aangenomen wordt dat FIC verantwoordelijk is voor ongeveer ⅔ van alle gevallen van FLUTD. Omdat deze katten tekenen van blaasontsteking vertonen maar geen duidelijke onderliggende oorzaak hebben, is het mogelijk dat er meer dan één (nog niet geïdentificeerde) onderliggende aandoening is die FIC veroorzaakt. Uit gedetailleerde studies van een aantal katten met FIC is echter gebleken dat ze veel overeenkomsten vertonen met een aandoening bij mensen die interstitiële cystitis wordt genoemd.

Diagnose van FIC

Belangrijk is op dit moment is er geen diagnostische test die kan bevestigen dat een kat aan FIC lijdt, en daarom kan een diagnose alleen worden gesteld door andere erkende oorzaken van FLUTD uit te sluiten. Dit betekent dat katten grondig moeten worden onderzocht door:

• Analyse en bacteriecultuur van urinemonsters
• Röntgenfotos van de blaas (inclusief contrastonderzoeken)
• Mogelijk echografie van de blaas

Alleen wanneer erkende oorzaken van FLUTD zijn uitgesloten (zie FLUTD – tekenen, oorzaken en onderzoek), kan de diagnose FIC worden gesteld.

Bij katten met FIC kan analyse van een urinemonster de aanwezigheid van bloed en ontstekingscellen aantonen, maar er is geen herkenbare onderliggende oorzaak (bijv. Blaasstenen of infectie) om deze veranderingen te verklaren. Het is gebruikelijk om ook microscopisch bewijs van kristallen in urinemonsters te vinden (meestal kristallen van struviet – magnesiumammoniumfosfaat – of calciumoxalaat). Deze kristallen zijn echter niet de oorzaak van de blaasontsteking (blaasontsteking) en kunnen zowel bij katten met als zonder FIC worden aangetroffen, aangezien katten vaak zeer geconcentreerde urine produceren (waarin de kristallen zich kunnen vormen).

Wat veroorzaakt FIC?

Per definitie is FIC een ziekte met onbekende oorzaak. Een aantal afwijkingen lijken echter veel voor te komen bij katten met FIC en kunnen bijdragen aan de ziekte:

• Defecte blaasbekleding – aan de binnenkant van de cellen van de blaas bevindt zich een slijmlaag die bestaat uit glycosaminoglycanen (GAGs). ) die de kwetsbare cellen van de blaaswand helpen beschermen. Dit is belangrijk omdat urine een hoge concentratie van veel stoffen bevat die anders irriterend zouden zijn voor deze cellen. Bij katten met FIC blijkt dat deze GAG-laag defect en deficiënt is. Hierdoor kunnen de onderliggende cellen (de overgangsepitheelcellen van de blaas) beschadigd raken en kunnen gebieden met ulceratie en irritatie / ontsteking ontstaan.
• Neurogene ontsteking – zenuwen in de blaaswand kunnen worden gestimuleerd door plaatselijke irritatie van de blaaswand of soms door stimulatie via de hersenen (bijvoorbeeld als reactie op stress). Stimulatie van deze zenuwen veroorzaakt de afgifte van chemicaliën die bekend staan als neurotransmitters die lokale ontstekingen en pijn kunnen verergeren.
• Stress – er zijn goede aanwijzingen dat stress een belangrijke rol speelt bij FIC. Bij veel katten met FIC kan een ziekte-episode worden veroorzaakt door een stressvolle gebeurtenis, en zelfs wanneer een directe associatie moeilijk te maken is, is het waarschijnlijk dat stress een rol speelt. Katten die alleen binnenshuis worden gehouden en katten die hun omgeving delen met een of meer andere katten zijn typische voorbeelden van waar stress kan optreden en de ziekte kan beïnvloeden, zelfs als er geen andere duidelijke uiterlijke tekenen aanwezig zijn die erop wijzen dat de kat gestrest is.
• Abnormale stressreacties – er is niet alleen goed bewijs dat stress een rol speelt bij het veroorzaken van FIC bij getroffen katten, maar er zijn ook aanwijzingen dat deze katten niet op een normale manier met stress omgaan. Bij gezonde personen leidt stress tot het vrijkomen van twee soorten hormonen uit de bijnieren (klieren dicht bij de nieren). Stress veroorzaakt normaal gesproken het vrijkomen van zowel ‘catecholamines’ (adrenaline en noradrenaline) als cortisol. Echter, bij katten met FIC, terwijl de catecholamineconcentraties vaak hoog zijn (als gevolg van een onderliggende stressreactie), hebben ze in feite subnormale cortisolreacties en reageren ze dus niet op een normale manier.

Veranderingen die vergelijkbaar zijn met de hierboven beschreven veranderingen die worden gezien bij katten met FIC, worden ook gezien bij mensen met interstitiële cystitis. Er wordt dus momenteel gedacht dat FIC zich kan ontwikkelen bij bepaalde individuen die misschien genetisch geprogrammeerd zijn om op een enigszins abnormale manier op stress te reageren, en misschien ook een lokaal defect in de blaaswand hebben. Het precieze mechanisme waardoor FIC zich ontwikkelt, is echter nog onzeker.

Wat zijn de klinische symptomen van FIC?

Klinische symptomen van FIC zijn vergelijkbaar met andere gevallen van FLUTD, de meest voorkomende zijn:

• Dysurie – moeilijk of pijnlijk urineren
• Pollakisurie – toegenomen frequentie van urineren
• hematurie – bloed in de urine
• periurie – urineren buiten de kattenbak
• oververzorging – vooral rond het perineum
• Strangurie – dit is de term die wordt gebruikt om een verstopping van de urethra te beschrijven – katten zullen zich inspannen om te plassen en proberen te plassen, maar dat lukt niet. Katten met een ontsteking als gevolg van FIC kunnen functionele blokkades hebben als gevolg van spierspasmen of een urethrale plug. Dit wordt voornamelijk gezien bij mannelijke katten, omdat hun urethra langer en smaller is dan bij vrouwelijke katten, en dus meer kans op verstopping. Hoewel dit niet gebruikelijk is, moet dit als een noodgeval worden behandeld en moet uw kat onmiddellijk naar een dierenarts worden gebracht.

Deze signalen worden in meer detail besproken in FLUTD – signalen, oorzaken en onderzoek. Zoals vermeld bij sommige mannelijke katten met FIC, kan urethrale blokkering ook optreden als gevolg van ernstige ontsteking en spasmen van de spieren rond de urethra, deze katten kunnen af en toe kleine hoeveelheden urine produceren, dus we adviseren elke kat met aanhoudende tekenen van dysurie of strangurie wordt onmiddellijk door hun dierenarts beoordeeld.

Met FIC ontwikkelen veel katten terugkerende periodes van klinische symptomen. Ze kunnen zich vrij snel ontwikkelen, en verdwijnen dan vaak vanzelf en verdwijnen gedurende 5-10 dagen, om later weer terug te komen. In ernstige gevallen kunnen de symptomen snel en vaak terugkeren, en bij sommige katten kunnen de symptomen lange tijd aanhouden. FIC kan leiden tot ernstige blaasontsteking en de verdikte blaaswand die ontstaat, kan zonder biopsie moeilijk te onderscheiden zijn van een onderliggende tumor.

Beheer van FIC

Het is aangetoond dat de De beste aanpak om katten met FIC te behandelen, is door een multimodale behandeling te gebruiken – dit betekent simpelweg dat u een aantal verschillende wijzigingen moet aanbrengen om de kans op terugkerende episodes van FIC te verkleinen. Hoewel medicamenteuze therapie kan worden gebruikt en in sommige situaties nuttig kan zijn, is dit niet echt een op medicijnen reagerende ziekte. Veel medicijnen lijken in eerste instantie te werken omdat de klinische symptomen bij de meeste aangetaste katten spontaan verdwijnen, maar langetermijnstudies hebben gesuggereerd dat weinig of geen medicijnen een echte impact hebben op deze ziekte. Het is eerder belangrijk om u te concentreren op de voeding en het milieu, in het besef dat deze aspecten een cruciale rol spelen.

Dieetaanpassing voor katten met FIC

Aanmoedigen om vaker te plassen en Het produceren van urine die meer verdund is (en daarom mogelijk minder irriterend voor de cellen aan de binnenkant van de blaas) lijkt nuttig te zijn bij FIC. Dit kan, althans gedeeltelijk, worden bereikt door het dieet aan te passen. Overschakelen naar een nat (blik of sachet) dieet in plaats van een droog dieet is een belangrijk beheersdoel, samen met andere maatregelen om de wateropname te verhogen.

Naast het watergehalte van het voer, is er een aantal diergeneeskundige therapeutische diëten (alleen verkrijgbaar bij uw dierenarts) zijn bedoeld om te helpen bij gevallen van FLUTD. Deze diëten omvatten zaken als toegevoegde meervoudig onverzadigde vetzuren die mogelijk kunnen helpen bij het verminderen van ontstekingen bij FIC, hoewel elk bijkomend voordeel ten opzichte van routinematig nat voedsel tot nu toe onzeker is.

Katten zullen vaak een sterke voorkeur voor bepaalde diëten ontwikkelen. , en dit betekent dat het soms moeilijk kan zijn om van katten op een nieuw dieet te wisselen. Deze tips kunnen helpen:

• Verander het dieet altijd geleidelijk – gedurende een aantal dagen en soms gedurende een paar weken als uw kat nogal kieskeurig is
• Begin met mengen een zeer kleine hoeveelheid van het nieuwe voer met het oude voer van uw kat, en zorg ervoor dat het goed gemengd is.
• Verhoog de hoeveelheid van het nieuwe voer slechts langzaam, zodra uw kat het oude mengsel graag eet. Voer elke stap waarbij u oud voedsel vervangt door een grotere hoeveelheid nieuw voedsel langzaam uit.
• Het opwarmen van het voedsel tot lichaamstemperatuur (ongeveer 30 ° C) kan de smakelijkheid helpen verhogen
• Indien nodig, praat met uw dierenarts over het gebruik van medicijnen om de eetlust te vergroten en de overgang gemakkelijker te maken

Andere maatregelen om de wateropname te verhogen

• Zorg voor een goede toevoer van vers water is altijd beschikbaar – katten moeten worden aangemoedigd om te drinken door water aan te bieden uit verschillende kommen, enz.
• Water met een smaakje (bijvoorbeeld kip of tonijn) of waterfonteinen gebruiken om het drinken aan te moedigen
• Meer water aan het voedsel toevoegen (indien getolereerd zonder de eetlust te beïnvloeden)

Modificatie van het milieu – drinken en plassen

Stress speelt een zeer belangrijke rol bij het op gang brengen van FIC en het wijzigen van de omgeving om stress te helpen verminderen en katten aan te moedigen vaker te drinken en te plassen zijn hoofddoelen bij de behandeling van FIC. Het is belangrijk dat katten enige controle kunnen krijgen over de omgeving waarin ze leven.

Om katten aan te moedigen te drinken, is het belangrijk om op verschillende plaatsen water te geven, waar de kat het prettig vindt om tijd door te brengen en te drinken. Vermijd lawaaierige plaatsen of ergens in de buurt van een kattenbak. Geef idealiter water (en voedsel) op verschillende locaties en gebruik keramische kommen in plaats van metaal of plastic, die een onaangename geur of smaak kunnen achterlaten. Probeer ondiepe kommen te gebruiken in plaats van diepe kommen, zodat de kat kan zien wat er gebeurt terwijl hij drinkt en zodat de snorharen niet tegen de zijkanten van de kom komen (wat irriterend kan zijn voor katten). Probeer ook water met een smaakje of stromend water (fonteinen van huisdieren), want deze hebben de voorkeur van sommige katten.

Zorg ervoor dat uw kat alle gelegenheid heeft om regelmatig te plassen. Zorg ervoor dat er voor elke kat in het huishouden minstens één kattenbak is (en idealiter meer dan dit). Probeer kattenbakken op verschillende locaties te zetten en gebruik verschillende soorten kattenbakvulling in de bak om de locatie en het soort kattenbakvulling te vinden die uw kat het liefste heeft. Zet de kattenbak niet in lawaaierige of drukke gebieden, want katten zullen deze plaatsen over het algemeen proberen te vermijden.

Milieuveranderingen – stress verminderen

Het is belangrijk om te proberen deze plaatsen te identificeren en aan te passen of te vermijden. alle specifieke stress-triggers in de omgeving – dit kan een ander huisdier in huis zijn, abrupte veranderingen in het dieet, overbevolking, stress bij de eigenaar of veranderingen in de mensen in huis. Indien mogelijk specifieke stresstriggers worden geïdentificeerd, moeten deze worden geminimaliseerd of vermeden.

De meest voorkomende oorzaak van stress bij FIC is waarschijnlijk een conflict met een andere kat in het huishouden. Dit kan erg moeilijk te detecteren zijn, maar moet altijd worden vermoed bij een kat met FIC als er andere katten in hetzelfde huis zijn. Hoewel het moeilijk is, moet in sommige gevallen serieus worden overwogen om de kat met FIC naar één kattenhuishouden te herplaatsen, aangezien dit de situatie dramatisch kan verbeteren.

Katten die veel tijd binnenshuis doorbrengen, zijn ook vatbaar voor stress. Vergeleken met hun naaste voorouder, de Afrikaanse wilde kat, leven huiskatten vaak in uitzonderlijk kleine ruimtes met weinig om hun tijd en hun geest echt in beslag te nemen – dit gebrek aan ‘omgevingsverrijking’ kan aanzienlijke stress veroorzaken. Eenvoudige maatregelen kunnen helpen, zoals:

• Regelmatig tijd besteden aan het spelen met de kat – elke dag tijd vrijmaken en nieuw en ander speelgoed gebruiken
• De kat toestaan enige toegang buitenshuis, indien nodig zelfs in een afgesloten ren, kan voor interesse en stimulans zorgen.
• Pas de omgeving aan zodat er voldoende interesse is voor de kat (krabpalen, enz.) en rustplaatsen voor de kat. Katten hebben ruimte nodig en moeten in ieder geval tot op zekere hoogte controle hebben over hun omgeving. Het is belangrijk dat ze hun omgeving kunnen verkennen en schuilplaatsen hebben – idealiter op verhoogde locaties (bijv. Bovenop meubels of kasten).
• Het gebruik van het synthetische katachtige gezichtsferomoon Feliway®, indien beschikbaar, kan worden van hulp – hetzij als spray op beddengoed en meubels en / of als een plug-in diffuser om stress en angst te verminderen.

Geneesmiddelen die worden gebruikt voor de behandeling van FIC

FIC is niet primair een op geneesmiddelen reagerende ziekte, maar in sommige gevallen kan medicamenteuze therapie enkele aanvullende voordelen hebben. In de meeste gevallen mogen deze echter alleen worden gebruikt als veranderingen in het voedingspatroon en de omgeving de situatie niet hebben opgelost.

• GAG-vervangers – in theorie, als de GAG-laag die de blaas bekleedt tekort is aan katten met FIC, dan zou het herstellen hiervan van nut moeten zijn. Er zijn verschillende orale of injecteerbare vormen van GAGs die beschikbaar zijn. Deze zijn over het algemeen veilig te gebruiken (onder begeleiding van uw dierenarts), maar er is nog weinig bewijs dat deze therapie echt voordeel oplevert bij FIC, mogelijk omdat orale of injecteerbare producten mogelijk weinig direct effect hebben op de blaaswand.
• Tricyclische antidepressiva – medicijnen zoals amitryptiline zijn gebruikt bij sommige katten met ernstige refractaire FIC en kunnen helpen. Ze hebben naast antidepressiva een verscheidenheid aan effecten, maar kunnen ook bijwerkingen hebben en moeten daarom worden gereserveerd voor ernstige gevallen van FIC die niet reageren.

Gebruik van pijnstillers (analgetica)

FIC is een pijnlijke aandoening, dus in acute episodes, en vooral als de kat tekenen van ongemak vertoont, kan het gebruik van een analgeticum (voorgeschreven door uw dierenarts) waardevol zijn.

Prognose

Recent bewijs suggereert dat als er voldoende nadruk wordt gelegd op het verhogen van de wateropname en het verrijken van de omgeving voor katten om verveling en stress te verminderen, de meeste katten met FIC aanzienlijk zullen verbeteren. Over het algemeen zullen katten ook spontaan verbeteren naarmate ze ouder worden. Sommige zeer ernstige gevallen kunnen echter moeilijker te behandelen zijn.