AfghanistanEdit
Afghaanse luchtmacht Embraer A -29 Super Tucano (YA-1407)
In 2011 werd de Super Tucano uitgeroepen tot winnaar van de US Light Air Support-contractwedstrijd over de Hawker Beechcraft AT-6B Texan II. Het contract werd in 2012 opgezegd onder verwijzing naar het beroep van Hawker Beechcraft toen zijn voorstel tijdens het aanbestedingsproces werd gediskwalificeerd, maar het werd in 2013 opnieuw gewonnen. Twintig van deze lichte aanvalsvliegtuigen werden gekocht voor de Afghaanse luchtmacht.
Eerste Afghaanse Super Tucanos
De eerste vier vliegtuigen kwamen in januari 2016 aan in Afghanistan, met nog eens vier voor het einde van 2016. Gevechtsklare Afghaanse A-29-piloten studeerden af van de training op Moody Air Force Base, Georgia, en keerden terug naar Afghanistan om de eerste van 30 piloten te vertegenwoordigen die waren opgeleid door het 81st Fighter Squadron op Moody AFB . Een vloot van 20 A-29s zal in 2018 gereed zijn, volgens een hoge Amerikaanse defensieambtenaar. Het Pentagon kocht de Super Tucanos in een contract van $ 427 miljoen met Sierra Nevada Corp. en Embraer, met het vliegtuig geproduceerd bij Embraers faciliteit op het terrein van Jacksonville International Airport in Jacksonville, Florida. De eerste vier vliegtuigen kwamen op 15 januari 2016 aan op Hamid Karzai International Airport. In 2017 voerde de Afghaanse luchtmacht ongeveer 2.000 luchtaanvallen uit, ongeveer 40 per week. De AAF had in oktober een recordhoogte met meer dan 80 missies in één week. In maart 2018 had de AAF 12 A-29s in dienst. Op 22 maart 2018 heeft de Afghaanse luchtmacht een GBU-58 Paveway II-bom van een A-29 Super Tucano in de strijd ingezet, wat de eerste keer is dat het Afghaanse leger een lasergestuurd wapen tegen de Taliban heeft laten vallen.
BrazilEdit
A-29 Super Tucanos van de Braziliaanse luchtmacht
Smoke Squadron EMB-314
In augustus In 2001 kende de Braziliaanse luchtmacht Embraer een contract toe voor 76 Super Tucano / ALX-vliegtuigen met opties voor nog eens 23. In totaal werden 99 vliegtuigen verworven op basis van een contract met een geschatte waarde van U $ 214,1 miljoen; 66 van deze vliegtuigen zijn tweezitsversies, aangeduid als A-29B. De overige 33 vliegtuigen zijn de A-29 ALX-versie met één stoel. Het eerste vliegtuig werd in december 2003 afgeleverd. In september 2007 waren 50 vliegtuigen in gebruik genomen. Het 99e en laatste vliegtuig werd afgeleverd in juni 2012.
Sivam programmeEdit
Een van de belangrijkste missies van het vliegtuig is grenspatrouille onder het Sivam-programma. Op 3 juni 2009 onderschepten twee Super Tucanos van de Braziliaanse luchtmacht, geleid door een Embraer E-99, een Cessna U206G die zich bezighield met drugshandel. De Cessna kwam binnen vanuit Bolivia en werd onderschept in de regio van Alta Floresta d “Oeste, en na het uitputten van alle procedures, vuurde een van de Super Tucanos een waarschuwingsschot af met zijn 12,7 mm machinegeweren, waarna het vliegtuig de Super Tucanos volgde naar Cacoal. Dit incident was het eerste gebruik van de bevoegdheden die waren verleend onder de Shoot-Down Act, die in oktober 2004 werd uitgevaardigd om wetgeving vast te stellen voor het neerhalen van illegale vluchten. In totaal 176 kg pure cocaïnebasispasta, genoeg om bijna een ton te produceren cocaïne, werd ontdekt aan boord van de Cessna; de twee inzittenden van het vliegtuig probeerden te vluchten op de grond voordat ze werden gearresteerd door de federale politie in Pimenta Bueno.
Operatie ÁgataEdit
Op 5 augustus 2011 , Begon Brazilië Operatie Ágata, onderdeel van een belangrijk Strategisch Plan voor Grenzen dat in juni werd gelanceerd, met bijna 30 dagen aaneengesloten van rigoureuze militaire activiteit in de regio van de Braziliaanse grens met Colombia; het mobiliseerde 35 vliegtuigen en meer dan 3.000 de Het Braziliaanse leger, de Braziliaanse marine en de Braziliaanse luchtmacht houden toezicht op drugshandel, illegale mijnbouw en houtkap, en handel in wilde dieren. A-29s van 1 / 3º Aviation Group (GAV), Squadron Scorpion, lanceerden een aanval op een illegale landingsbaan, waarbij ze acht computergestuurde Mk 82-bommen van 230 kg (500 lb) inzetten om de landingsbaan onbruikbaar te maken.
Meerdere RQ-450 UAVs werden toegewezen voor nachtoperaties, waarbij afgelegen jungle-landingsbanen werden gelokaliseerd die werden gebruikt door drugssmokkelbendes langs de grens. De UAVs werden doorgaans bewaakt door verschillende E-99-vliegtuigen. De RQ-450 lokaliseerde doelen voor de A-29 Super Tucanos, waardoor ze de landingsbanen met een extreem hoge nauwkeurigheid konden bombarderen, gebruikmakend van nachtzichtsystemen en computersystemen die de inslagpunten van munitie berekenen.
Operatie Ágata 2Edit
Op 15 september 2011 lanceerde Brazilië Operatie Ágata 2 aan de grens met Uruguay, Argentinië en Paraguay. Een deel van deze grens is de beruchte Triple Frontier.A-29s van Maringá, Dourados en Campo Grande, en Braziliaanse opgewaardeerde Northrop F-5 Tiger II / F-5EMs van Canoas, onderschepten in totaal 33 vliegtuigen tijdens Operatie Ágata 2 in dit gebied. Braziliaanse troepen namen 62 ton aan verdovende middelen in beslag, verrichtten 3.000 arrestaties en vernietigden drie illegale landingsbanen, terwijl meer dan 650 ton wapens en explosieven in beslag werd genomen.
Operatie Ágata 3Edit
Op 22 november In 2011 lanceerde Brazilië Operatie Ágata 3 aan de grens met Bolivia, Peru en Paraguay. Er waren 6.500 personeelsleden bij betrokken, gesteund door 10 schepen en 200 landpatrouillevoertuigen, naast 70 vliegtuigen, waaronder gevechtsvliegtuigen, transportvliegtuigen en verkenningsvliegtuigen. Dit was de grootste door Brazilië gecoördineerde actie waarbij het leger, de marine en de luchtmacht betrokken waren tegen illegale handel en georganiseerde misdaad, langs een grensstrook van bijna 7.000 km. A-1 (AMX), Northrop F-5 Tiger II / F-5EM en A-29 Super Tucanos van Tabatinga, Campo Grande, Cuiabá, Vilhena en Porto Velho werden ingezet bij het verdedigen van het luchtruim, ondersteund door vroegtijdige waarschuwing en controle vanuit de lucht E-99, uitgerust met een radar met een bereik van 450 km die laagvliegende vliegtuigen kan detecteren, en R-99, teledetectie en bewaking.
Op 7 december 2011 informeerde het Braziliaanse ministerie van Defensie dat medicijn inbeslagnames zijn de afgelopen zes maanden met 1.319% gestegen in vergelijking met de voorgaande zes maanden.
ChileEdit
Chileense luchtmacht EMB-314
In augustus 2008 tekende de Chileense luchtmacht een contract ter waarde van $ 120 miljoen voor 12 A-29Bs. Het contract omvat een breed geïntegreerd logistiek ondersteuningspakket en een geavanceerd ondersteuningssysteem voor training en operatie (TOSS), dat niet alleen het vliegtuig omvat, maar ook een geïntegreerde suite voor ondersteuningsstations op de grond. De TOSS van de FACH bestaat uit drie systemen: een missieplanningsstation waarin instructeur en student alle fasen van de vlucht programmeren, waarbij de verschillende parameters van elke fase worden ingesteld, samen met navigatie, communicatie, doelen en simulaties; een missie-debriefingstation dat studenten in staat stelt om de mogelijkheid om alle vluchtaspecten en fasen te beoordelen, zodat de fouten kunnen worden bekeken en gecorrigeerd voor hun volgende missie; en een vluchtsimulator.
De eerste vier vliegtuigen kwamen aan in december 2009, de resterende leveringen vinden plaats in maart, april en mei van het volgende jaar. De vliegtuigen zijn gestationeerd op Los Cóndores Air Base (45 km van Iquique) en worden gebruikt voor tactische instructie bij de 1st Air Brigade voor de Aviation Group # 1, de volledig digitale cockpit stelt studenten in staat om een soepele overgang te maken tussen de T-35 Pillán (basistrainer) en de F-16.
ColombiaEdit
A-29 Super Tucano van de Colombiaanse luchtmacht e
In totaal werden 25 Super Tucanos (variant AT-29B) gekocht door de Colombiaanse luchtmacht in een deal van $ 234 miljoen, rechtstreeks gekocht van het Braziliaanse bedrijf Embraer. De eerste drie toestellen kwamen op 14 december 2006 aan op het militaire vliegveld van CATAM in Bogotá. In de week van 16 december 2006 werden nog twee vliegtuigen afgeleverd, 10 in de eerste helft van 2007 en de rest in juni 2008.
Op 18 januari 2007 lanceerde een squadron van de Colombiaanse luchtmacht Super Tucanos de allereerste gevechtsmissie in zijn soort, het aanvallen van FARC-posities in de jungle met Mark 82-bommen. Deze aanval maakte gebruik van de constant berekende impactpuntcapaciteit van de Super Tucano; de prestaties van het vliegtuig in actie waren een gemeld succes.
Op 11 juli 2012 ging het eerste vliegtuig verloren in de buurt van de stad Jambalo, wanneer het vliegtuig in één operatie tegen FARC vloog; rebellen beweren dat ze het vliegtuig hebben neergeschoten met .50 cal. (12,7 mm) machinegeweer, maar de Colombiaanse luchtmacht betwistte de beweringen van de rebellengroep na inspectie van het vliegtuigwrak.
Anti-FARC operatie PhoenixEdit
In 2008, de Colombiaanse De luchtmacht gebruikte een Super Tucano, bewapend met Griffin-lasergestuurde bommen in het Ecuadoraanse luchtruim tijdens “Operatie Phoenix”, om een guerrillacel te vernietigen en de tweede bevelhebber van de FARC, Raúl Reyes, te doden. Deze gebeurtenis leidde tot een diplomatieke breuk tussen de twee landen.
Anti-FARC operatie SodomaEdit
Op 21 september 2010 begon Operatie Sodoma in de Meta-afdeling, 120 mijl ten zuiden van de hoofdstad Bogotá. FARC-commandant Mono Jojoy werd gedood tijdens een massale militaire operatie in de vroege uren van 22 september lanceerde een eskader van 25 EMB-314s zeven ton explosieven op het kamp, terwijl ongeveer 600 speciale troepen afdaalden met een touw van helikopters, tegengesteld door 700 guerrillastrijders; 20 guerrillastrijders stierven in de aanval.
Op 2 oktober 2010 gebruikte Super Tucanos infrare d-cameras zagen en bombardeerden het FARC 57e front in het Chocó-departement tijdens Operatie Darién. Bij het bombardement, op slechts een kilometer afstand van de grens met Panama, kwamen vijf rebellen om het leven, waaronder verschillende commandanten.
Anti-FARC operatie OdiseoEdit
Colombiaanse Super Tucano zet fakkels in
Op 15 oktober 2011 begon Operatie Odiseo met in totaal 969 verschillende militaire lichamen van de Colombiaanse strijdkrachten. In totaal namen 18 vliegtuigen deel aan Operatie Odiseo. Op 4 november 2011 werden vijf Super Tucanos gebruikt om een zwaar bombardement van 1000 pond (450 kg) en 250 pond (135 kg) te lanceren, plus zeer nauwkeurige slimme bommen. Deze operatie eindigde met de dood van de leider van de revolutionaire strijdkrachten van Colombia (Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia, FARC), Alfonso Cano. Het was de grootste klap in de geschiedenis van de guerrillaorganisatie.
Anti-FARC-operatie FronteraEdit
Bij het aanbreken van 22 februari 2012 identificeerden EMB-314s het kamp van het 57e front van de FARC. , 15 km ten noorden van Bojayá nabij de grens met Panama. Tijdens Operatie Frontera wierp Super Tucanos twee zeer nauwkeurige bommen af, vernietigde het kamp en doodde zes FARC-rebellen, waaronder Pedro Alfonso Alvarado (ook bekend als Mapanao), die verantwoordelijk was voor de Bojayá bloedbad in 2002, waarbij 119 burgers omkwamen.
Espada de Honor War PlanEdit
Het Espada de Honor War Plan was een agressieve Colombiaanse strategie om de FARC-structuur te ontmantelen, zowel militair als financieel. Het was gericht op het leiderschap van de FARC dat zich concentreerde op het elimineren van de 15 machtigste economische en militaire fronten.
Tijdens Operacion Faraón, aan het begin van 21 maart 2012, bombardeerden vijf Super Tucanos het 10e Front guerrillakamp van de FARC in Arauca, nabij de Venezolaanse grens, waarbij 33 rebellen omkwamen. Vijf dagen later, tijdens Operatie Armagedón, vielen negen Super Tucanos van de luchtmachtbasis Apiay het 27e frontkamp van de FARC in Vista Hermosa, Meta aan, met behulp van coördinaten die waren ontvangen van een guerrilla-informant die door de politie-inlichtingendienst was gerekruteerd. , waarbij binnen drie minuten 40 geleide bommen van 500 pond werden afgevuurd, waarbij het kamp volledig werd verwoest en 36 rebellen omkwamen. Eind mei bombardeerde Super Tucanos een kamp van het Nationale Bevrijdingsleger op het platteland van Santa Rosa in het departement Bolívar. Op 31 mei 2012 kwamen zeven rebellen om het leven bij een bombardement op het westelijk front van het ELN op een onherbergzaam gebied van het departement Chocó. Op 6 juni 2012, tijdens een bombardement van anderhalve minuut boven het 37e front van de FARC in het noorden van Antioquia, wierpen vijf Super Tucanos bommen van 250 kg af, waarbij acht rebellen omkwamen. In september zorgde Super Tucanos voor verkenning en luchtsteun tijdens een ” Omega-operatie, waarbij zeven terroristen werden neergeschoten en vier werden gevangengenomen, waaronder “Fredy Cooper”, de leider van het 7e front van de Public Order Company. Op 5 september 2012 werd “Danilo Garcia”, leider van het 33e front van de FARC, gedood bij een bombardement; Danilo werd beschouwd als “de rechterhand van opperste FARC-leider alias Timochenko”. De inlichtingendienst gaf aan dat de lichamen van 15 guerrillastrijders zijn begraven tijdens het bombardement. Acht A-29s voerden op 27 september een luchtaanval uit tijdens Operación Saturno in het 37e frontkamp van de FARC in het noordwesten van het departement Antioquia, resulterend in de dood van Efrain Gonzales Ruiz, “Pateñame”, leider van de 35ste en 37ste fronten, en 13 anderen. In april 2013 bombardeerden twee Super Tucanos het 59e frontfort van de FARC in de gemeente Serranía del Perijá Barrancas, La Guajira.
Dominicaanse Republiek Bewerken
Een A-29 piloot in de Dominicaanse Republiek taxeert na een missie als onderdeel van een oefening om illegale drugshandel te bestrijden.
In augustus 2001 kondigde Embraer de ondertekening aan van een contract met de Dominicaanse Republiek voor 10 Super Tucano-vliegtuigen, te gebruiken voor pilotenopleiding, binnenlandse veiligheid, grensbewaking en drugsbestrijding. De bestelling werd in januari 2009 teruggebracht tot acht vliegtuigen. voor een totaalbedrag van US $ 93 miljoen. De eerste twee Super Tucano-vliegtuigen werden op 18 december 2009 aan de Dominicaanse Republiek geleverd, drie in juni 2010 en de overige drie in oktober 2010.
In februari 2011 verklaarde kolonel Hilton Cabral, hoofd operaties van de luchtmacht van de Dominicaanse Republiek: “sinds de introductie van het Super Tucano-vliegtuig en op de grond gebaseerde radars, waren de illegale luchtsporen naar de Dominicaanse Republiek met meer dan 80 procent gedaald. “In augustus 2011 zei de Dominicaanse luchtmacht dat ze sinds de levering van de Super Tucanos in 2009 drugsvluchten heeft verdreven tot het punt dat ze komen het luchtruim van het land niet meer binnen. In mei 2012 gaf de Dominicaanse president Leonel Fernández een samenwerkingsopdracht aan de strijdkrachten om een vloot van Super Tucanos te steunen voor de strijd tegen drugs op Haïti.
EcuadorEdit
Super Tucano Ecuadoraanse luchtmacht
De Ecuadoraanse luchtmacht exploiteert 18 Super Tucanos; ze zijn gevestigd op Manta Air Base in twee squadrons: 2313 “Halcones” (gebruikt voor grensbewaking en vliegopleiding) en 2311 “Dragones” (gebruikt voor counterinsurgency). Ecuadoraanse Super Tucanos gebruiken de PT-6A-68A (1.300 shp) motor.
Op 23 maart 2009 kondigde Embraer aan dat de onderhandelingen over een negen maanden oude overeenkomst met de Ecuadoraanse luchtmacht eindelijk zijn afgerond. De overeenkomst omvat de levering van 24 Super Tucanos met turboprop-aandrijving, die de verouderende vloot van Cessna A-37 Dragonfly-aanvalsvliegtuigen uit het Vietnam-tijdperk vervangen en helpen om de controle over het luchtruim van het land te herstellen.
In mei 2010, nadat Ecuador zijn zesde Super Tucano had ontvangen van een contract ter waarde van $ 270 miljoen, kondigde Ecuador een verlaging aan van zijn bestelling voor de Embraer EMB-314 Super Tucano van 24 naar 18 vliegtuigen om geld vrij te maken voor de aankoop van een aantal gebruikte Zuid-Afrikaanse luchtmacht Denel Cheetah C-jagers. Door de bestelling voor het EMB-314-type te schrappen, zegt het ministerie van Defensie dat de opgebouwde besparingen het in staat zouden stellen om tweedehands Cheetahs te kopen en de vlaggenschip van de luchtmacht te versterken.
HondurasEdit
Een Hondurese luchtmacht T-27 Tucano
Op 3 september 2011 zei het hoofd van de Hondurese luchtmacht (Fuerza Aérea Hondureña of FAH) dat Honduras vier Super Tucanos zou aanschaffen. Op 7 februari 2012 hebben de ministers van de Hondurese regering het Braziliaanse Ministerie van Handel op de hoogte gebracht bij het verwerven van een groot aantal Super Tucanos. Vanwege de economische situatie was de regering echter genoodzaakt om de inventaris van verouderde vliegtuigen te repareren, in plaats van over te gaan tot de aankoop van acht EMB-314-vliegtuigen.
Op 17 oktober 2014 kondigde het ministerie van Buitenlandse Zaken en Internationale Samenwerking het startsein aan voor de verwerving van twee nieuwe Embraer A-29 Super Tucanos door de FAH na goedkeuring van m de Nationale Raad voor Veiligheid en Defensie van het land. Honduras was al enkele jaren op zoek naar nieuwe Super Tucanos, maar kon tot dan toe geen aankoop financieren. Als onderdeel van de deal zullen zes van de overgebleven Embraer EMB-312A Tucanos van de FAH, die in 1984 zijn gekocht, worden gerenoveerd en geüpgraded door de fabrikant. Oorspronkelijk alleen beheerd door de Academia Militar de Aviación in Palmerola voor training, zijn ze onlangs gewapend voor drugsbestrijding. Slechts drie waren luchtwaardig toen de Braziliaanse deal werd getekend voor een upgrade van het vliegtuig en de andere drie werden weer luchtwaardig gemaakt. Samen met de twee nieuw verworven Super Tucanos zal dit de inspanningen om de veiligheid binnen de land.
IndonesiaEdit
Eind januari 2010 maakte de commandant van de Indonesische luchtmacht Air Marshal Imam Sufaat duidelijk dat Indonesië de competitie had opgesplitst en wees de Embraer EMB-314 Super Tucano-turboprop aan van Brazilië als de voorkeursvervanger voor hun OV-10s. Indonesië tekende een memorandum van overeenstemming met Embraer op de Indo Defense 2010-tentoonstelling in Jakarta. Indonesië bestelde aanvankelijk acht EMB-314 Super Tucanos, met een optie voor nog eens acht op dezelfde voorwaarden. De eerste Super Tucanos zouden in 2012 arriveren en de bestelling omvatte ook grondondersteuningsstations en een logistiek pakket. Minister van Defensie Purnomo Yusgiantoro voegde eraan toe dat staatsvliegtuigbouwer PT Dirgantara Indonesia zou worden gebruikt voor onderhoudswerkzaamheden, en ze hoopten ook dat Dirgantara zou eindigen met de productie van sommige onderdelen en componenten. Daaropvolgende contracten hebben in totaal 16 van deze Super Tucano-vliegtuigen besteld voor de Indonesische luchtmacht.
Terwijl Indonesië een uniforme keuze had kunnen maken om zijn OV-10 Bronco FAC lichte aanval en Bae Hawk Mk.53 te vervangen trainervloten met een multirole jet, de eisen van voorwaartse luchtcontrole en counterinsurgency-oorlogen geven langzamere en stabielere platforms een voordeel.
Op 10 juli 2012 bestelde Indonesië een tweede set van acht Super Tucano-vliegtuigen, samen met een volledige vluchtsimulator. Dit bracht hun ordertotaal op 16.
In augustus 2012 ontving Indonesië de eerste vier vliegtuigen van de eerste batch besteld in november 2010. Embraer Defence leverde Indonesiës eerste vier Super Tucanos af tijdens een ceremonie in zijn fabriek in Gavião Peixoto, São Paulo, Brazilië. De leveringen van de tweede batch Super Tucanos werden meer dan zeven maanden vertraagd ten opzichte van hun oorspronkelijke schema. Uiteindelijk verliet de tweede batch in september 2014 de fabriek in Brazilië op hun veerbootvlucht naar Malang Abdul De vliegbasis Rachman Saleh in Oost-Java zal worden gestationeerd op de luchtmachtbasis Malang op het Indonesische Java-eiland. Ze worden beheerd door Skadron Udara 21 als onderdeel van de 2e Wing. De eerste vier vliegtuigen van de tweede batch vlogen op 2 november 2015 door Gran Canaria tijdens hun bezorgvlucht.De laatste vier A29B Super Tucanos verlieten Brazilië op 15 februari 2016, passeerden op 21 februari de internationale luchthaven Malta-Luqa en kwamen uiteindelijk op 29 februari 2016 aan op de Indonesische luchtmachtbasis Malang Abdul Rachman Saleh. Een van de 16 vliegtuigen ging verloren in een crash op 10 februari 2016.
LebanonEdit
Het Pentagon stelde in 2010 voor het eerst voor om Libanon een contract te verstrekken voor 10 EMB-314s. Zes Tucanos met 2.000 geavanceerde precisie-kill-wapensystemen gingen naar Libanon via het Amerikaanse LAS-programma, maar gefinancierd door Saoedi-Arabië voor 462 miljoen dollar. De eerste twee werden geleverd in oktober 2017, en nog eens vier in juni 2018
NigeriaEdit
In november In 2013 heeft Nigeria interesse getoond in de aanschaf van twaalf gloednieuwe Super Tucanos. In 2017 waren er al drie vliegtuigen gekocht van de Braziliaanse luchtmacht. In april 2017 gaven de Verenigde Staten aan dat ze verder zouden gaan met een deal om er maximaal 12 te verkopen. van het vliegtuig voor maximaal US $ 600 miljoen, waarmee een einde komt aan vertragingen veroorzaakt door bezorgdheid over de mensenrechten. In augustus 2017 had het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken de verkoop van 12 vliegtuigen en bijbehorende voorraden en wapens goedgekeurd.
In november 2018 kocht Nigeria 12 Super Tucanos uit Sierra Nevada voor $ 329 miljoen, waarvan er zes zijn uit te rusten met toekomstgerichte infraroodsystemen. De oplevering van het vliegtuig is gepland in mei 2024.
PhilippinesEdit
De Filippijnen overwogen de aanschaf van zes Super Tucano-vliegtuigen ter vervanging van de verouderde Philippine Air Force OV-10 Bronco. In juni 2012 zou de minister van Defensie, Voltaire Gazmin, op zoek zijn naar een “regering-tot-regering” -contract met Brazilië om de Super Tucanos te verwerven. Op 20 juni 2012 meldde het Department of National Defense dat in totaal zes Embraer EMB 314 Super Tucanos zullen worden verworven voor een bedrag van 4,968 miljard PhP. In oktober 2017 kondigde het ministerie van Nationale Defensie aan dat het bijna een contract met Embraer had getekend voor zes Super Tucano-vliegtuigen met opties voor meer.
Op 1 december 2017 kondigde Embraer een definitieve bestelling aan voor zes A- 29 Super Tucano lichte aanvals- en lesvliegtuigen van de Filipijnse luchtmacht (PAF).
Op 19 september 2020 werden vier van de zes bestelde A-29 Super Tucanos afgeleverd op Clark Air Base, Pampanga, Filippijnen. De overige twee vliegtuigen kwamen op 1 oktober 2020 aan in de Filippijnen.
De zes A-29 Super Tucanos werden formeel door Embraer overgedragen aan de Filippijnse luchtmacht tijdens een ceremonie op Clark Air Base op 13 oktober 2020. . Tijdens dezelfde gelegenheid toonde minister van Defensie Delfin Lorenzana interesse in de aanschaf van zes extra vliegtuigen.
United StatesEdit
Een Amerikaanse Super Tucano die over Moody Air Force Base vliegt als onderdeel van een trainingsprogramma voor de Afghaanse piloten.
CivilianEdit
Een Super Tucano werd gekocht door een dochteronderneming van Blackwater Worldwide, een Amerikaanse particuliere militaire aannemer. Het vliegtuig miste de machinegeweren die normaal aan de vleugels waren bevestigd. In 2012 werd dat vliegtuig vervolgens gekocht door Tactical Air Support, Inc., uit Reno, Nevada.
MilitaryEdit
Special operationsEdit
In 2008 hebben de VS De marine begon de Super Tucano te testen in opdracht van het US Special Operations Command voor zijn mogelijke gebruik ter ondersteuning van speciale oorlogsoperaties, waardoor hij de officiële Amerikaanse aanduiding A-29B kreeg.
Air forceEdit
AfghanistanEdit
In 2009 werd de Super Tucano aangeboden in een wedstrijd van de Amerikaanse luchtmacht voor 100 counterinsurgency-vliegtuigen. Op 12 april 2010 ondertekende Brazilië een overeenkomst die onderhandelingen opende voor de overname van 200 Super Tucanos door de VS. Op 16 november 2011 werd de AT-6 uitgesloten van het LAS-programma, waardoor in feite de Super Tucano werd geselecteerd. Volgens GAO: “concludeerde de luchtmacht dat HBDC de tekortkomingen in haar voorstel niet adequaat had gecorrigeerd … dat meerdere tekortkomingen en significante zwakheden die in het voorstel van HBDC werden gevonden, het technisch onaanvaardbaar maken en resulteren in een onaanvaardbaar risico voor de missiecapaciteit”. Het protest van Hawker Beechcraft tegen de uitsluiting werd afgewezen. De gunning van het contract werd echter betwist en in januari 2012 werd een stopzetting uitgevaardigd.
Afghan Air Force Embraer A-29 Super Tucano
Voor deze aanbesteding wordt de avionica geleverd door Elbit Systems of America Sierra Nevada, de De in de VS gevestigde hoofdaannemer zal de Super Tucano in Jacksonville, Florida bouwen. Afghaanse luchtmacht Aangekocht voor de Afghaanse luchtmacht zijn alle 20 vliegtuigen gepland om tegen december 2018 in batches aan de Afghanen te worden overgedragen.Totdat alle A-29s zijn overgedragen aan de Afghaanse luchtmacht, zullen ze geen close air support-vliegtuig met vaste vleugels hebben, maar opties voor aanvalshelikopters.
Afghaanse luchtmacht Embraer A-29 Super Tucano (YA-1406)
Experiment met lichte aanval Bewerken
In augustus 2017 voerde de luchtmacht het “Light Attack Experiment” uit om mogelijke lichte aanvalsvliegtuigen te evalueren. Hierna besloot het verder te experimenteren met twee niet-ontwikkelingsvliegtuigen, de Textron Aviation AT-6B Wolverine-derivaat van de T-6 Texan II en de Sierra Nevada / Embraer A-29 Super Tucano. Tests waren gepland om tussen mei en juli 2018 te worden uitgevoerd op Davis-Monthan Air Force Base, Arizona. De tests zijn bedoeld om “te experimenteren met onderhoud, datanetwerken en sensoren … om de gegevens te verzamelen die nodig zijn voor een snelle aankoop”, aldus de minister van de luchtmacht Heather Wilson. Experimenten zullen logistieke vereisten, wapens en sensorproblemen en toekomstige interoperabiliteit met partnertroepen onderzoeken. De luchtmacht verwacht de informatie te hebben die het nodig heeft om mogelijk lichte aanvalsvliegtuigen te kopen in een toekomstige wedstrijd, zonder een gevechtsdemonstratie uit te voeren, op basis van gegevens verzameld tijdens de eerste ronde van het experiment en toekomstige gegevens die naar verwachting zullen worden verzameld in de volgende fase van experimenteren. De A-29 Super Tucano kwam dodelijk neer boven de Red Rio Bombing Range, White Sands Missile Range.
Potentiële operatorsBewerken
Equatoriaal-GuineaEdit
Equatoriaal-Guinea zou geïnteresseerd zijn in de aankoop van de EMB 314 Super Tucano.
GuatemalaEdit
In augustus 2011 vroeg de Guatemalteekse luchtmacht een kredietgoedkeuring van $ 166 miljoen om zes EMB-314s te kopen, controle centra, radar en apparatuur, in de context van een programma met de naam “C4I”. In september 2012 verklaarde de president van Guatemala dat Super Tucanos binnen anderhalf jaar zou arriveren. In de daaropvolgende maand keurde het Guatemalteekse congres een lening goed voor het C4I-programma, inclusief de aankoop van zes Embraer A-29 Super Tucanos, die door Braziliaanse en Spaanse banken (BNDES en BBVA) zouden worden verstrekt. De deal werd in april 2013 afgerond. De eerste twee vliegtuigen zouden in april 2014 aankomen, gevolgd door twee eenheden in 2015 en nog twee in 2016. De president van Guatemala annuleerde de bestelling echter in november 2013. In januari 2015 De Guatemalteekse minister van Defensie maakte bekend dat zijn land overweegt twee vliegtuigen van Embraer te kopen.
LibyaEdit
De Libische regering is geïnteresseerd in het kopen van maximaal 24 Super Tucanos.
MozambiqueBewerken
Brazilië was van plan drie EMB-312s te doneren voor Mozambique Air Force, die mogelijk ook drie Super Tucanos zou verwerven. In 2016 werd de donatieovereenkomst geannuleerd door de Braziliaanse regering.
ParaguayEdit
In oktober 2009 neigde de president van Paraguay ernaar Super Tucanos te kopen. Volgens de Paraguayaanse krant La Nación is de commandant van de Paraguayaanse luchtmacht begonnen met de aanschaf van zes EMB-314-vliegtuigen. In mei 2012 koos de Paraguayaanse luchtmacht de Super Tucano om de luchtmachtcapaciteiten te versterken. Na de afzetting van Fernando Lugo werden alle onderhandelingen echter tijdelijk opgeschort.
PeruEdit
In maart 2011 sprak een Braziliaanse federale vertegenwoordiger over het Unasur-verdrag en verklaarde dat het de surveillance-integratie in het Amazonebekken en faciliteren van de verkoop van 12 Super Tucanos en upgradekits voor 20 Peruaanse EMB-312s. De minister van Defensie van Peru heeft aangekondigd dat ze de overname van Super Tucano hebben opgeschort ten gunste van de Koreaanse KT-1. Op 14 februari 2012 zei het Braziliaanse ministerie van Defensie dat Peru overweegt tien Super Tucanos te kopen. In november 2012 werd echter een contract tussen regering en regering getekend voor 20 KT-1s. De regeringen van Peru en Brazilië hebben de onderhandelingen opnieuw opgestart voor de aankoop van 12 A-29 Super Tucanos ter vervanging van A-37 Dragonfly-vliegtuigen die zich in 2017 zullen terugtrekken.
SurinameEdit
Suriname is geïnteresseerd in het kopen van twee tot vier Super Tucanos voor lichte aanvalsrollen.
SwedenEdit
Zweden stelde voor om zijn Saab 105 trainervliegtuig te vervangen door Super Tucanos, als Brazilië ervoor koos om de Gripen NG te kopen.
ThailandEdit
Embraer heeft Thailand ook genoemd als potentiële klant voor het type.
UAEEdit
In september 2010 werd aangekondigd dat Brazilië en de Verenigde Arabische Emiraten een deal hadden gesloten die de verkoop van Super Tucanos.Begin 2015 werd gemeld dat de VAE met Embraer in onderhandeling is over de aankoop van 24 Super Tucanos, waarbij zes vliegtuigen uit de voorraad van de Braziliaanse luchtmacht onmiddellijk zouden worden geleverd.
UkraineEdit
In augustus 2019 bezocht een Oekraïense militaire delegatie de militaire divisie van Embraer in São Paulo, geleid door kolonel-generaal Sergey Drozdov. Ze vlogen met de Super Tucano en toonden interesse in de aankoop van het vliegtuig, via de FMS van de Amerikaanse regering. In oktober 2019 heeft de president uit Oekraïne, heeft Volodymyr Zelensky, tijdens een ontmoeting met de Braziliaanse president Jair Bolsonaro, meegedeeld dat zijn land de Super Tucano zal kopen, de deal kan worden aangekondigd tijdens het bezoek van Zelensky aan Brazilië in de eerste helft van 2020.
Gemiste contracten Bewerken
Na het Amerikaanse verbod op export van Tsjechische vliegtuigen Aero L-159 Alca op 7 augustus 2009, zei de Boliviaanse minister van Defensie dat ze zes vliegtuigen uit Brazilië of China met een vergelijkbare rol als de Aero L- 159. Op 9 oktober 2009 werd aangekondigd dat China zes K-8 voor Bolivia zou produceren, die zouden worden gebruikt voor antidrugsoperaties tegen de prijs van $ 9,7 miljoen per vliegtuig.
In februari 2006 werd een 36-eenheid verkoop voor Venezuela mislukte omdat men dacht dat de VS de overdracht van in de VS gebouwde componenten zouden blokkeren. De Venezolaanse president Hugo Chávez beweerde dat de VS verantwoordelijk was voor het onder druk zetten van Brazilië om het contract niet te ondertekenen.
In november 2010 verklaarde de president van de Legislative Defense Committee van El Salvador dat ze naar schatting 10 EMB-314s zouden kopen. Het werd in februari 2011 uitgesteld wegens geldgebrek. In 2013 verwierf de El Salvador Air Force 10 Cessna A-37 die gepensioneerd waren van de Chileense luchtmacht.
Elbit Systems en Embraer boden de EMB-314 aan voor de basistrainerwedstrijd in het Verenigd Koninkrijk. De Beechcraft T-6C Texan II maakte deel uit van het voorkeursbod voor de vereiste in oktober 2014.