Pesten kan iedereen treffen – degenen die worden gepest, degenen die pesten en degenen die getuige zijn van pesten. Pesten houdt verband met veel negatieve gevolgen, waaronder gevolgen voor de geestelijke gezondheid, middelengebruik en zelfmoord. Het is belangrijk om met kinderen te praten om te bepalen of pesten, of iets anders, een probleem is.
Kinderen die worden gepest
Kinderen die worden gepest, kunnen negatieve fysieke, sociale, emotionele , academische en geestelijke gezondheidsproblemen. Kinderen die worden gepest, hebben meer kans op het volgende:
- Depressie en angst, toegenomen gevoelens van verdriet en eenzaamheid, veranderingen in slaap- en eetpatronen en verlies van interesse in activiteiten die ze vroeger leuk vonden. Deze problemen kunnen aanhouden tot in de volwassenheid.
- Gezondheidsklachten
- Verminderde academische prestaties – GPA en gestandaardiseerde testscores – en schooldeelname. Ze lopen meer kans om de school te missen, over te slaan of voortijdig te verlaten.
Een zeer klein aantal gepeste kinderen kan vergeldingsmaatregelen nemen met extreem gewelddadige maatregelen. In 12 van de 15 schietgevallen op scholen in de jaren negentig hadden de schutters een geschiedenis van gepest worden.
Kinderen die anderen pesten
Kinderen die anderen pesten, kunnen ook gewelddadige en andere risicovolle activiteiten ondernemen. gedrag in de volwassenheid. Kinderen die pesten hebben een grotere kans om:
- Alcohol en andere drugs te misbruiken tijdens de adolescentie en als volwassenen
- Vechtpartijen, vernielen eigendommen en stoppen met school
- Neem deel aan vroege seksuele activiteiten
- Zorg voor strafrechtelijke veroordelingen en verkeerscitaten als volwassenen
- Wees beledigend jegens hun romantische partners, echtgenoten of kinderen als volwassenen
Omstanders
Kinderen die getuige zijn van pesten hebben meer kans om:
- Meer tabak, alcohol of andere drugs te gebruiken
- Verhoogde mentale gezondheidsproblemen, waaronder depressie en angst
- School missen of overslaan
De relatie tussen pesten en zelfmoord
Mediaberichten koppelen pesten vaak met zelfmoord. De meeste jongeren die worden gepest, hebben echter geen zelfmoordgedachten of vertonen zelfmoordgedrag.
Hoewel gepeste kinderen het risico lopen zelfmoord te plegen, is pesten alleen niet de oorzaak. Veel problemen dragen bij aan het risico op zelfmoord, waaronder depressie, problemen thuis en traumageschiedenis. Bovendien hebben specifieke groepen een verhoogd risico op zelfmoord, waaronder Amerikaanse Indianen en inheemse, Aziatische Amerikaanse, lesbische, homoseksuele, biseksuele en transgenderjongeren. Dit risico kan nog groter worden als deze kinderen niet worden ondersteund door ouders, leeftijdsgenoten en scholen. Pesten kan een niet-ondersteunende situatie erger maken.