Er zijn verschillende soorten eenlingen, inclusief individuen die gewoon de voorkeur geven aan eenzaamheid en tevreden zijn met een zeer beperkte sociale interactie. Een tweede type omvat individuen die in isolatie worden gedwongen omdat ze door de samenleving worden afgewezen of het gevoel hebben dat ze worden afgewezen. Deze persoon ervaart typisch eenzaamheid. Een derde type eenling omvat degenen die graag sociaal zijn en veel sociale interacties hebben, maar die ook langere tijd in eenzaamheid kunnen doorbrengen zonder gevoelens van eenzaamheid te ervaren. Degenen die in deze derde categorie vallen, worden in de volksmond vaak mensen genoemd die “genieten van hun eigen gezelschap”.
Het eerste type eenling voelt zich vaak niet eenzaam als ze alleen zijn, althans niet in hetzelfde manier als een sociaal persoon die zich gedwongen geïsoleerd voelde. Dit zijn echter zeer brede generalisaties en het is niet ongebruikelijk dat eenlingen op een gegeven moment beide dimensies ervaren. Een eenling zijn kan soms wijzen op bepaalde psychische aandoeningen, zoals depressie of schizofrenie.
Ook kan iemand die bijvoorbeeld autistisch is, moeite hebben met sociale interacties en de voorkeur geven aan beperkte hobbys en routines waardoor het waarschijnlijker wordt dat hij een eenling is. Een eenling zijn wordt soms ook geassocieerd met personen met ongebruikelijke handicaps, zoals het onvermogen om emoties te identificeren en te beschrijven. De kenmerken van eenlingen worden soms ook toegeschreven aan niet-menselijke dieren zoals de luipaard, een dier wiens gedrag meestal wordt bepaald door solitair te zijn.