DuPont-analyse

Wat is de DuPont-analyse?

De DuPont-analyse (ook bekend als het DuPont-identiteits- of DuPont-model) is een raamwerk voor het analyseren van fundamentele prestaties, gepopulariseerd door de DuPont Corporation. DuPont-analyse is een nuttige techniek die wordt gebruikt om de verschillende drijvende krachten achter het rendement op eigen vermogen (ROE) te ontleden. Door de ontbinding van ROE kunnen beleggers zich concentreren op de belangrijkste statistieken van financiële prestaties afzonderlijk om sterke en zwakke punten te identificeren.

Er zijn drie belangrijke financiële statistieken die het rendement op eigen vermogen (ROE) stimuleren : operationele efficiëntie, efficiëntie van het gebruik van activa en financiële hefboomwerking. Operationele efficiëntie wordt weergegeven door de nettowinstmarge of het nettoresultaat gedeeld door de totale omzet of omzet. De efficiëntie van het gebruik van activa wordt gemeten aan de hand van de omloopsnelheid van de activa. De hefboomwerking wordt gemeten door de equity-multiplier, die gelijk is aan het gemiddelde vermogen gedeeld door het gemiddelde eigen vermogen.

Formule en berekening van DuPont-analyse

De Dupont-analyse is een uitgebreide formule voor het rendement op eigen vermogen, berekend door de nettowinstmarge te vermenigvuldigen met de omzet van de activa met de vermogensmultiplicator.

Wat DuPont-analyse u vertelt

Een DuPont-analyse wordt gebruikt om de componenten van het rendement op eigen vermogen (ROE) van een bedrijf te evalueren. Hierdoor kan een investeerder bepalen welke financiële activiteiten het meest bijdragen op de veranderingen in ROE. Een belegger kan een analyse zoals deze gebruiken om de operationele efficiëntie van twee vergelijkbare bedrijven te vergelijken. Managers kunnen DuPont-analyse gebruiken om sterke en zwakke punten te identificeren die moeten worden aangepakt.

DuPont-analysecomponenten

DuPont-analyse doorbreekt ROE in de samenstellende componenten om te bepalen welke van deze factoren het meest verantwoordelijk zijn voor veranderingen in ROE.

Nettowinstmarge

De nettowinstmarge is de verhouding van bottom line winsten vergeleken met de totale omzet of totale verkoop. Dit is een van de meest basale maatstaven voor winstgevendheid.

Een manier om over de nettomarge na te denken, is door je een winkel voor te stellen die een enkel product voor $ 1,00 verkoopt. Na de kosten die gepaard gaan met het kopen van inventaris, het onderhouden van een locatie, het betalen van werknemers, belastingen, rente en andere uitgaven, behoudt de winkeleigenaar $ 0,15 aan winst van elke verkochte eenheid. Dat betekent dat de winstmarge van de eigenaar 15% is, die als volgt kan worden berekend:

De winstmarge kan worden verbeterd als kosten voor de eigenaar werden verlaagd of als de prijzen werden verhoogd, wat een grote impact kan hebben op de ROE. Dit is een van de redenen dat de aandelen van een bedrijf een hoge mate van volatiliteit zullen ervaren wanneer het management een wijziging aanbrengt in de richtlijnen voor toekomstige marges, kosten, en prijzen.

Asset Turnover Ratio

De asset-omzetratio meet hoe efficiënt een bedrijf zijn activa gebruikt om inkomsten te genereren. Stel je voor dat een bedrijf $ 100 aan activa had en vorig jaar $ 1.000 aan totale inkomsten verdiende. De activa genereerden 10 keer hun waarde in de totale inkomsten, wat hetzelfde is als de omloopsnelheid van de activa en als volgt kunnen worden berekend:

Een normale de omloopsnelheid van activa zal variëren van de ene industriegroep tot de andere. Een discountwinkel of supermarkt zal bijvoorbeeld veel inkomsten genereren met zijn activa met een kleine marge, waardoor de omloopsnelheid van de activa erg groot zal zijn. Aan de andere kant bezit een nutsbedrijf in verhouding tot zijn inkomsten zeer dure vaste activa, wat zal resulteren in een omzetratio van activa die veel lager is dan die van een detailhandel.

De ratio kan handig zijn bij het vergelijken van twee bedrijven die erg op elkaar lijken. Omdat gemiddelde activa componenten zoals voorraad bevatten, kunnen veranderingen in deze verhouding erop wijzen dat de verkoop vertraagt of eerder versnelt dan bij andere financiële maatregelen het geval zou zijn. Als de activaomzet van een bedrijf stijgt, zal zijn ROE verbeteren.

Financiële hefboom

Financiële hefboomwerking, of de vermogensmultiplicator, is een indirecte analyse van het gebruik van schulden door een bedrijf om zijn activa te financieren. Stel dat een bedrijf $ 1.000 aan activa en $ 250 aan eigen vermogen heeft. De balansvergelijking zal u vertellen dat het bedrijf ook $ 750 aan schulden heeft (activa – passiva = eigen vermogen).Als het bedrijf meer leent om activa te kopen, zal de ratio blijven stijgen. De rekeningen die worden gebruikt om de financiële hefboomwerking te berekenen, staan beide op de balans, dus analisten zullen de gemiddelde activa delen door het gemiddelde eigen vermogen in plaats van de balans aan het einde van de periode, als volgt:

De meeste bedrijven zouden schulden met eigen vermogen moeten gebruiken om activiteiten en groei te financieren. Het niet gebruiken van een hefboomwerking zou het bedrijf in een nadelige positie kunnen brengen ten opzichte van zijn concurrenten. Als u echter te veel schulden gebruikt om de financiële hefboomratio te verhogen – en dus de ROE te verhogen – kan dit onevenredige risicos met zich meebrengen.

Voorbeeld van gebruik door DuPont-analyse

Een investeerder heeft twee vergelijkbare bedrijven, SuperCo en Gear Inc., in de gaten gehouden die onlangs hun rendement op eigen vermogen verbeterden in vergelijking met de rest van hun vergelijkbare groep. Dit kan een goede zaak zijn als de twee bedrijven hun activa beter benutten of de winstmarges verbeteren.

Om te beslissen welk bedrijf een betere kans is, besluit de investeerder om gebruik DuPont-analyse om te bepalen wat elk bedrijf doet om zijn ROE te verbeteren en of die verbetering duurzaam is.

Zoals u kunt zien in de tabel verbeterde SuperCo zijn winstmarges door het nettoresultaat te verhogen en het balanstotaal te verminderen. De veranderingen van SuperCo verbeterden de winstmarge en de omzet van activa. De belegger kan uit de informatie afleiden dat SuperCo ook een deel van zijn schulden heeft verminderd, aangezien het gemiddelde eigen vermogen gelijk bleef.

Goed kijken bij Gear Inc. kan de investeerder zien dat de hele verandering in ROE het gevolg was van een toename van de financiële hefboomwerking. Dit betekent dat Gear Inc. meer geld heeft geleend, waardoor het gemiddelde eigen vermogen is afgenomen. De investeerder maakt zich zorgen omdat de extra leningen niet zijn veranderd het netto-inkomen, de omzet of de winstmarge van het bedrijf, wat betekent dat de hefboomwerking mogelijk geen echte waarde toevoegt aan het bedrijf.

DuPont-analyse vs. ROE

Het rendement op eigen vermogen (ROE) is het nettoresultaat gedeeld door het eigen vermogen. De Dupont-analyse is nog steeds het ROE, alleen een uitgebreide versie. De ROE-berekening alleen laat zien hoe goed een bedrijf kapitaal van aandeelhouders gebruikt.

Met een Dupont-analyse kunnen investeerders en analisten hat stimuleert veranderingen in ROE, of waarom een ROE als hoog of laag wordt beschouwd. Dat wil zeggen dat een Dupont-analyse kan helpen af te leiden of de winstgevendheid, het gebruik van activa of de schuld de ROE stimuleert.

Beperkingen van het gebruik van DuPont-analyse

De grootste Het nadeel van de DuPont-analyse is dat deze, hoewel uitgebreid, nog steeds steunt op boekhoudkundige vergelijkingen en gegevens die kunnen worden gemanipuleerd. Bovendien mist de Dupont-analyse, zelfs al is het alomvattend, context waarom de individuele ratios hoog of laag zijn, of zelfs of ze überhaupt als hoog of laag moeten worden beschouwd.