Symptomen
Tekenen en symptomen van diastolisch hartfalen kunnen variëren van mild tot ernstig, en kunnen zijn:
- S Nachts wakker worden met kortademigheid
- Ademloosheid of kortademigheid tijdens inspanning of wanneer u plat ligt
- Hoesten of piepende ademhaling, soms met wit of roze slijm
- Moeilijkheden concentreren
- Vermoeidheid
- Vocht vasthouden waardoor zwelling in enkels, benen, voeten en / of buik ontstaat
- Gebrek aan eetlust en misselijkheid
- Snelle of onregelmatige hartslag
- Plotselinge gewichtstoename
Oorzaken
Het volgende kan leiden tot de ontwikkeling van diastolisch hartfalen:
- Coronaire hartziekte
- Diabetes
- Hoge bloeddruk
- Obesitas
Risicofactoren
Risicofactoren die kunnen bijdragen aan diastolisch hartfalen zijn:
Veroudering: naarmate iemand ouder wordt, heeft de hartspier de neiging om te verstijven, waardoor het hart om goed met bloed te vullen.
Aortastenose: een vernauwde opening van de aortaklep kan ervoor zorgen dat de linker hartkamer dikker wordt /
Hypertrofische cardiomyopathie: deze erfelijke hartspierafwijking veroorzaakt linkerventrikelwanden te verdikken.
Pericardiale aandoening: deze afwijking in de zak rond het hart kan ervoor zorgen dat vocht zich ophoopt in de pericardiale ruimte of het pericard dikker maakt.
Diagnose
Om vast te stellen of een patiënt diastolisch hartfalen heeft, stellen we vragen over uw medische geschiedenis en doen we een lichamelijk onderzoek. We gebruiken vervolgens geavanceerde diagnostische procedures en technologie om een effectieve diagnose te stellen, de behandeling te informeren en de aandoening zorgvuldig te bewaken. Veelgebruikte procedures voor de diagnose van diastolisch hartfalen zijn:
Bloedonderzoek: bloedonderzoeken controleren de niveaus van bepaalde vetten, cholesterol, suiker en eiwitten in het bloed die op hartaandoeningen kunnen duiden.
Röntgenfoto van de borst: een veelgebruikte beeldvormende test van de longen, het hart en de aorta.
Echocardiogram: dit echografisch onderzoek maakt gebruik van geluidsgolven om bewegende beelden te maken van de hartkamers en hartkleppen.
Elektrocardiogram (EKG): deze test meet de elektrische activiteit van het hart en kan helpen bepalen of delen van het hart vergroot, overwerkt of beschadigd zijn. De elektrische stromen van het hart worden gedetecteerd door 12 tot 15 elektroden die met plakband aan de armen, benen en borst zijn bevestigd.
Elektrofysiologische studie: deze test registreert de elektrische activiteiten en paden van het hart. Het kan helpen bij het vinden van de oorzaak van hartritmeproblemen en bij het identificeren van de beste behandeling.
Stresstest: deze test wordt uitgevoerd tijdens inspanning. Als een persoon niet kan oefenen, wordt er medicijnen gegeven om de hartslag te verhogen. Gebruikt samen met een ECG, kan de test veranderingen in de hartslag, het ritme of de elektrische activiteit en de bloeddruk laten zien. Oefening zorgt ervoor dat het hart hard werkt en klopt snel terwijl harttesten worden afgenomen.
Prognose
Prognose varieert afhankelijk van de oorzaak van diastolisch hartfalen, de ernst van de symptomen en stoornissen van een persoon, de mate waarin andere orgaansystemen betrokken zijn , en zijn of haar reactie op medicijnen.
Behandeling
De behandelingsopties voor diastolisch hartfalen kunnen zijn:
Medicatie
Medicijnen kunnen voorgeschreven om symptomen van diastolisch hartfalen te behandelen of te verminderen, waaronder:
- Angiotensine-converterende enzymremmers (ACE-remmers) en angiotensine-receptorblokkers (ARBs), die de bloedvaten ontspannen om de bloedstroom te verbeteren.
- Bètablokkers, die de bloeddruk kunnen verlagen en een snel hartritme kunnen vertragen.
- Calcium-chan nel-blokkers en langwerkende nitraten om de bloedvaten te ontspannen, vooral die die de hartspier voeden.
- Diuretica om het vochtgehalte van uw lichaam te verminderen door het plassen te bevorderen.
- Vasodilatoren om bloedvaten te openen als u geen ACE-remmers of ARBs kunt verdragen.
Chirurgie en andere procedures
Als medicijnen niet effectief zijn, kan uw arts een operatie aanbevelen. Chirurgische opties voor diastolisch hartfalen omvatten:
- Angioplastiek: om een geblokkeerde slagader te openen of een operatie om een hartklep te repareren.
- Reparatie van hartkleppen: reparatie of vervanging van hartkleppen kan helpen om diastolisch hartfalen te corrigeren
Veranderingen in levensstijl
Hoewel u niet alle soorten diastolisch hartfalen kunt voorkomen, kunt u stappen ondernemen om uw risico op ziekten of aandoeningen die kunnen leiden tot of compliceren de aandoening.
Wees actief: matige lichaamsbeweging bevordert de bloedsomloop en vermindert de belasting van uw hartspier.
Eet een gezond dieet: beperk suiker, verzadigd vet, cholesterol en zout en eet veel fruit, groenten, volle granen en magere zuivelproducten.
Laat u regelmatig controleren: en als u nieuwe of veranderende symptomen of bijwerkingen van medicijnen ervaart, raadpleeg dan uw arts.
Zorg voor een gezond gewicht: afvallen en een gezond gewicht behouden, belast het hart minder.
Verminder uw alcoholgebruik: in sommige gevallen moet u mogelijk helemaal stoppen met drinken. Houd uw inname laag als u kunt drinken.
Stop met roken: roken beschadigt bloedvaten, verhoogt de bloeddruk, vermindert de hoeveelheid zuurstof in het bloed en laat het hart sneller kloppen.
Neem uw medicatie zoals voorgeschreven: Als u een medicijn voor diastolisch hartfalen of een oorzakelijke aandoening heeft voorgeschreven, neem het dan in zoals voorgeschreven.
Complicaties
Complicaties van diastolisch hartfalen kunnen leiden tot andere aandoeningen, waaronder:
Bloedarmoede: deze aandoening die ontstaat wanneer uw bloed onvoldoende gezonde rode bloedcellen heeft of hemoglobine kan zwakte en vermoeidheid veroorzaken.
Boezemfibrilleren: dit onregelmatige hartritme kan het risico op beroerte en bloedstolsels vergroten.
Cardiale cachexie: dit onbedoelde gewichtsverlies kan levensbedreigend zijn zonder aanvullende voeding.
Verminderde nierfunctie: een verminderde nierfunctie komt vaak voor bij patiënten met hartfalen, en het verhoogt het risico op hartcomplicaties, ziekenhuisopname en overlijden.
Veneuze stasis en zweren in de benen: een slechte bloedsomloop kan de huid veroorzaken om dikker te worden, van kleur te veranderen en er glanzend uit te zien. Als u een verwonding oploopt, kan haar uitvallen en kunnen er zweren ontstaan.
Beroerte: als de bloedtoevoer naar de hersenen wordt verminderd of afgesneden, kunnen de hersenen geen zuurstof meer krijgen, waardoor cellen afsterven.
Diastolisch versus systolisch hartfalen
Diastolisch hartfalen en systolisch hartfalen hebben op verschillende manieren invloed op het hart, wat leidt tot verschillende behandelingen voor elk type hartfalen.
- Systolisch hartfalen. Deze vorm van de aandoening, ook bekend als hartfalen met verminderde ejectiefractie (HFrEF), betekent dat het linkerventrikel niet genoeg kracht kan genereren om bloed door het lichaam te verplaatsen.
- Diastolisch hartfalen. Technisch gezien aangeduid als “hartfalen met behouden ejectiefractie (HFpEF)”, wordt diastolisch hartfalen gekenmerkt door het onvermogen van de linker hartkamer om te ontspannen en de instroom van voldoende bloed toe te staan ter voorbereiding op de volgende hartslag.
Wat behandelingen voor systolisch hartfalen betreft, is er een reeks medicijnen die doorgaans worden voorgeschreven. Apparaten zoals een implanteerbare hartdefibrillator kunnen ook worden gebruikt. Bij diastolisch hartfalen is de behandeling meestal gericht op het identificeren en behandelen van de aandoening of aandoeningen (hypertensie, diabetes, enz.) Achter het hartprobleem. Bij beide soorten hartfalen zal uw arts waarschijnlijk veranderingen in levensstijl aanbevelen.