De piloot in een nieuwe Amerikaanse jager, de P-38 Lightning, kwam op 14 augustus 1942 uit de lucht boven IJsland naar beneden. P-38 was verwant aan een natuurkracht: snel, onvoorzien en immens krachtig.
Het doel van het vliegtuig was een Duitse Focke-Wulf Fw-200 Condor patrouillebommenwerper. De bemanning had nog nooit zoiets meegemaakt.
Met zijn kenmerkende ontwerp was de P-38 slank, maar zijn dubbele staart gaf de Lightning een radicaal nieuwe look. De piloot pompte 409 ronden per minuut uit zijn op de neus gemonteerde machinegeweren en stuurde de Condor binnen enkele seconden, waarmee de eerste succesvolle Amerikaanse aanval op een Duits vliegtuig tijdens de Tweede Wereldoorlog werd gemarkeerd.
Binnen zes maanden, als de P-38 toonde zijn veelzijdigheid in Noord-Afrika, een eenzame hysterische Duitse piloot gaf zich over aan soldaten in een geallieerd kamp in de buurt van Tunesië, wees naar de lucht en herhaalde een zin – “der Gableschwanz Teufl” – keer op keer.
Toen de zin eenmaal was vertaald, beseften Amerikaanse functionarissen waar de waanzin van de piloot op gericht was. De P-38 had een nieuwe bijnaam gekregen: de “vorkstaartduivel”.