Als je naar een van onze shows of een theatervoorstelling in het algemeen bent gekomen, is de kans groot je hebt de term een been breken gehoord en misschien zelfs gebruikt om artiesten veel succes te wensen. Het lijkt misschien vreemd, maar in de theaterwereld wordt veel geluk zeggen eigenlijk als pech beschouwd.
Er zijn talloze ideeën over de oorsprong van de zin. Eén verhaal zegt dat geesten je wensen verwoesten en het tegenovergestelde laten gebeuren. Een andere komt uit het oude Griekenland, waar het publiek niet klapte, maar in plaats daarvan stampte om waardering te tonen. Als het publiek lang genoeg stampte, braken ze een been. Sommigen zeggen dat de term is ontstaan tijdens Elizabethaanse tijden, toen het publiek in plaats van applaus met hun stoelen op de grond sloeg – en als ze het genoeg leuk vonden, zou de poot van de stoel breken.
De meest voorkomende theorie verwijst naar een acteur die de beenlijn van het podium breekt. In de begintijd van het theater stonden hier ensemble-acteurs in de rij om op te treden. Als acteurs niet optraden, moesten ze achter de beenlijn blijven, wat ook betekende dat ze niet zouden worden betaald.
Als je de acteur zou vertellen een been te breken, zou je hem de kans willen geven om op te treden en betaald te worden. Het sentiment blijft vandaag hetzelfde; de term betekent “veel geluk, geef een goede prestatie.”