Fossiele brandstofpolitiek in het licht van de patenten van Stanley Meyer
Tegenwoordig snakt de gemiddelde consument naar voertuigen op alternatieve brandstof, alleen al vanwege de enorme impact op het milieu die wordt veroorzaakt door een volledig niet-duurzaam energieparadigma. Volgens de statistieken “stoten autos jaarlijks ongeveer 333 miljoen ton koolstofdioxide af in de atmosfeer, dat is 20 procent van het wereldtotaal.”
Natuurlijk zouden deze veroordelende statistieken kunnen worden uitgeroeid als autos zouden worden gebruikt. alternatieve brandstoffen, wat de vraag oproept: waarom zijn ze niet? Wie zou er niet dol zijn op dit idee?
Nou, om te beginnen is het de petroleumindustrie. Meyer en andere uitvinders van alternatieve transportmiddelen hadden te maken met grote bedragen van geld van Big Oil. Exxon, s werelds grootste beursgenoteerde olie- en gasbedrijf, rapporteerde in 2018 een winst van $ 76,61 miljard. En dit is maar een van de vele oliebedrijven die niet alleen een enorme politieke en economische macht uitoefenen, maar ook de publieke opinie beïnvloeden. En volgens critici zijn ze bereid en in staat uitvindingen de kop in te drukken die het gebruik van fossiele brandstoffen dreigen te verminderen of te elimineren.
De olie-industrie voert altijd een groot gevecht. enorm profiteren van warfa re (tanks en vliegtuigen vliegen niet zonder brandstof), maar ze hebben ook een belangrijke rol gespeeld bij het uitlokken van oorlogen om de meest destructieve verslaving ter wereld te voeden. Degenen die profiteren van de verkoop van olie en gas hebben er hun fortuin mee opgebouwd – en hun inkomen en toekomst zouden in gevaar komen als er een alternatieve, duurzame brandstof wordt geïntroduceerd om hun schadelijke producten te vervangen.
Om alles te beschermen wat ze hebben opgebouwd in termen van blijvende winsten, internationale invloed en invloed op de grote wereldeconomieën, blijft Big Oil de sterkste politieke kracht om beleid omver te werpen in een poging om milieuprikkels voor alternatieve energie en transport, en om alle tegengestelde innovaties op deze gebieden te vernietigen of te marginaliseren.
Stanley Meyers Mysterious Death
Op 21 maart 1998 lunchte Meyer bij een Cracker Barrel met zijn broer en twee potentiële Belgische investeerders. De vier rinkelden met hun bril om te toosten op hun toewijding om de wereld te verheffen, maar nadat hij een slokje van zijn cranberrysap had genomen, greep Meyer zijn keel, sprong overeind en rende naar buiten. Zijn broer Stephen haastte zich achter hem aan en vond hem op zijn knieën, hevig overgeven. Hij mompelde snel zijn laatste woorden: “Ze hebben me vergiftigd.”
De dood van Meyer werd gedurende drie maanden onderzocht, hoewel uiteindelijk in het rapport van de lijkschouwer werd geschreven dat hij stierf aan een cerebraal aneurysma.
Stephen Meyer houdt vol dat zijn broer werd vermoord. Meyers uitvinding vormde immers een onschatbare bedreiging voor miljarden dollars aan de olie-industrie en onnoemelijke fortuinen, en hij had zich met succes verzet tegen talloze uitkoopaanbiedingen. Bovendien had de uitvinder de druk van talrijke buitenlandse bezoekers en verweerde, aanhoudende spionageoperaties van de overheid. En, misschien niet zo vreemd, weigerden de investeerders die op die noodlottige dag met de gebroeders Meyer aten, na de dood van Meyer zelfs maar een condoleance aan te bieden.
Stanley Meyers nalatenschap leeft voort
Terwijl samenzweringen Meyers uitvinding en dood verhullen, zeggen sommigen dat het onmogelijk is voor zijn water-brandstofcel om te doen wat beweerde het – één ding is duidelijk: zonder een een of andere alternatieve brandstofbron, de klimaatcrisis op aarde zal alleen maar erger worden.
Veel milieuactivisten, ingenieurs en activisten besteden hun tijd aan het vinden van duurzame oplossingen, maar totdat de gemiddelde consument actief interesse toont, zal de vooruitgang traag verlopen. Voorstanders van alternatieve energie zijn hoopvol dat de vraag naar duurzaamheid mogelijk ertoe zou kunnen leiden dat autofabrikanten onafhankelijk worden van fossiele brandstoffen, maar zeer weinigen van zelfs de meest optimistische milieuactivisten kunnen zich voorstellen dat Big Oil zijn grip loslaat ondanks de schade die het blijft aanrichten.
Het oude gezegde alles is eerlijk in liefde en oorlog lijkt duidelijk voor degenen die alternatieve brandstof- en transportuitvindingen hebben zien komen en gaan, want oorlog zal zeker komen naar degenen die een industrie bedreigen die haar hakken heeft gegraven om mondiale economieën te beheersen.
Gelukkig zijn veel van Stan Meyers patenten verlopen, wat betekent dat ze nu online te vinden zijn in de patentcatalogus van Google. Misschien wordt het tijd dat ze opnieuw worden onderzocht, zodat we de genialiteit van deze uitvinder van door waterkracht aangedreven autos weer tot leven kunnen wekken en de voor het milieu verwoestende tol die de fossiele brandstofindustrie aan de fabriek blijft toebrengen, verstoren.